Με την επιστροφή των περιοδικών Ντίσνεϋ έχουμε και το νέο ΚΟΜΙΞ! Με νέα αρίθμηση, πάλι από το #1, με γυαλιστερό εξώφυλλο, σχετικά καλό χαρτί (αλλά όχι καλύτερο από αυτό του Σούπερ Μίκυ) και 100 σελίδες. Το εξώφυλλο της ιστορίας Μόμπυ Ντικ, για την οποία θα μιλήσουμε σε λίγο, του ΚΟΜΙΞ 1, φαίνεται εντυπωσιακό για πρώτο τεύχος του περιοδικού μετά από 10 μήνες. Διαφορές, που βρίσκουμε αρκετά εμφανείς, είναι ότι το νέο περιοδικό δεν έχει συνδετηράκια, αλλά είναι σαν το Μίκυ Μάους και το Super Μίκυ, όσον αφορά στην κόλληση των σελίδων. Όσον αφορά στην δομή μέσα του περιοδικού, η στήλη με τα νέα και τα μηνύματα, αλλά και τα αρθράκια του έχουν διατηρηθεί σχεδόν ίδια. Μια μικρή αλλαγή έχουμε στο χρονολόγιο, και κάτω στις σελίδες του περιοδικού υπάρχει ένα Κ με τον αριθμό σελίδας, όπως υπάρχει και στο Ντόναλντ και στο Μίκυ Μάους ένα αντίστοιχο σχέδιο! Τα γράμματα στη σύνταξη έχουν νέα μηνύματα, αλλά και η λίστα με τα νέα και η λίστα με τις ιστορίες για το επόμενο τεύχος στα περιεχόμενα έχουν διατηρηθεί ίδια. Τα άρθρα για τις ιστορίες έχουν διατηρηθεί και είναι εξαιρετικά. Ειδικά αυτά που είναι αφιερωμένα στο Μόμπυ Ντικ σε προτρέπουν να τα διαβάσεις.
Τώρα ας πούμε κάποια λόγια για την πρώτη μεγάλη ιστορία του ΚΟΜΙΞ μετά από καιρό. Ο Μόμπυ Ντικ είναι μια ιστορία της Ντίσνεϋ και παρωδία του διάσημου μυθιστορήματος με το ίδιο όνομα, που δημοσιεύτηκε το 1851 απ’ τον Αμερικανό συγγραφέα Χέρμαν Μέλβιλ. Η ιστορία γράφτηκε απ’ το Φρανσέσκο Αρτιμπάνι και το σχέδιο είναι δουλειά του Πάολο Μοττούρα, ενώ η Μίρκα Αντόλφο επιμελήθηκε το χρωματισμό των καρέ. Όπως θα δείτε ή έχετε ήδη δει, ο Μόμπυ Ντικ είναι μεγάλη ιστορία/Ντισνεϊκή παρωδία όπως η Καζαμπλάνκα, με 71 σελίδες. Κυκλοφόρησε σε δύο συνέχειες στο ιταλικό περιοδικό “Topolino” 3003 – 3004! Να πούμε και δύο λογάκια για το ομώνυμο μυθιστόρημα. Πρόκειται για ένα από τα αριστουργήματα της αμερικανικής και της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Η πλειονότητα των κριτικών δέχεται ότι το μυθιστόρημα του Χέρμαν Μέλβιλ στέκεται στο ίδιο δημιουργικό ύψος με τις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες και τα έργα του Σαίξπηρ!
Στην παρωδία δεν παρουσιάζονται όλοι οι χαρακτήρες που υπάρχουν στο μυθιστόρημα, αλλά μόνο οι κυριότεροι. Ο Αρτιμπάνι για αυτή την ιστορία έχει κάνει την ασυνήθιστη επιλογή να μην παρωδήσει όλα τα ονόματα των χαρακτήρων, διατηρώντας τους όσο το δυνατόν περισσότερο απαράλλακτους απ’ αυτούς που δημιούργησε ο Μέλβιλ. Είναι μια ιστορία γεμάτη δράση, περιπέτεια αλλά και ανατροπές! Ο Σκρουτζ εδώ ως καπετάνιος Άχαμπ έχει χάσει την πολύτιμή του πρώτη δεκάρα στο στομάχι της μεγάλης λευκής Φάλαινας, που ονομάζεται αλλιώς Μόμπυ Ντικ! Μισώντας τόσο πολύ τον Μόμπυ Ντικ για το κακό που του προκάλεσε, ο Άχαμπ προσπαθεί μανιωδώς να πάρει την δεκάρα του πίσω! Σε αυτό το ταξίδι θα τον βοηθήσουν και το πλήρωμά του, που του είναι πιστό και τον σέβεται αφάνταστα, αλλά και κάποια νέα άτομα, που θα μπουν στο πλήρωμά του! Ένα από αυτά θα είναι και ο αφηγητής μας και ένα από τα κεντρικά πρόσωπα, ο Ντόναλντ, που εδώ χρησιμοποιεί το όνομα Ισμαήλ, αλλά και τα ανιψάκια του Ντόναλντ, που στην ιστορία μας παίρνουν ένα διαφορετικό και ενδιαφέροντα ρόλο! Εμείς βάζουμε στη ιστορία ένα αυστηρότατο 10, καθώς είναι αντάξια για το ΚΟΜΙΞ με εκπληκτικό χρωματισμό.
Ας συνεχίσουμε με την επόμενη ιστορία του τεύχους, που είναι μια δεκασέλιδη ιστορία του μεγάλου Καρλ Μπαρκς. Η ιστορία μας διαδραματίζεται στην Ελλάδα και ειδικά στο Αιγαίο! Ο Ντόναλντ είναι ο Άρχοντας των Καταδύσεων και προσπαθεί με κάθε τρόπο να βοηθήσει τον κόσμο που έχει προβλήματα με την θάλασσα. Είναι μια υπέροχη ιστορία, για να περάσετε την ώρα σας και της βάζουμε ένα 10! Όπως όλες οι δεκάσελιδες του Μπαρκς, είναι και αυτή είναι ένα μικρό διαμαντάκι.
Θα το ξαναπώ για άλλη μια φορά, ότι το τεύχος για πρώτο ήταν καταπληκτικό και ως γενικό βαθμό έχει 10 με ευκολία! Τον επόμενο μήνα και συγκεκριμένα στις 27 Αυγούστου, θα έχουμε το τεύχος 2, με την ιστορία «Δόκτωρ Τικ-Τακ» του μεγάλου Κάστυ, με ωραίο εξώφυλλο, και ευχόμαστε να είναι στα επίπεδα του πρώτου τεύχους.
Για περισσότερες πληροφορίες για το Μόμπυ Ντικ έχουμε ανάλυση στην ΚΟΜΙΞ Wiki εδώ!
Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.
50 Σχόλια
Kriton
31 Ιουλίου 2014[Αντιγράφω εδώ το σχόλιό μου στο Greek Comics.]
Το πήρα κι εγώ, επιβεβαιώνοντας αυτό που φοβόμουν, με βάση αυτά που είχα διαβάσει πριν κυκλοφορήσει: το περιοδικό είναι ακριβό!
Κατ’ αρχάς, να αναφέρω ότι, απ’ όσο γνωρίζω, όποιος έχει τα δικαιώματα για τα κόμικς τής Disney, έχει πρόσβαση σε όλες τις ιστορίες και μπορεί να δημοσιεύσει όποια από αυτές θέλει, χωρίς να καταβάλει κάποιο επιπλέον έξοδο. Έτσι, τόσο οι καλές ιστορίες, όσο και οι μέτριες κοστίζουν το ίδιο. Άρα, το «έχει μόνο καλές ιστορίες» δεν επηρεάζει την τιμή.
Ναι, σε κόστος ανά σελίδα, το περιοδικό είναι οριακά φθηνότερο από το παλιό το Κόμιξ:3,5 λεπτά αντί για 3,57 λεπτά ανά σελίδα. Όμως, το μεγαλύτερο μέρος τού τεύχους αναλώνεται στις 71 σελίδες τού Μόμπυ Ντικ, μιας ιστορίας που είναι σχεδιασμένη για το φορμάτ τού Topolino (μικρό σχήμα, τρεις σειρές καρέ ανά σελίδα). Επομένως, όχι μόνο φαίνεται άσχημα στο μεγάλο σχήμα (πολύ χοντρές γραμμές), αλλά περιέχει όσα καρέ θα περιείχε μία ιστορία 53 και κάτι, άντε να πούμε 54 σελίδων σε φορμάτ τεσσάρων σειρών καρέ ανά σελίδα. Συν 10 σελίδες η ιστορία τού Μπαρκς, το όλον 64, που πρέπει να είναι λιγότερο περιεχόμενο απ’ όσο είχε το παλιό Κόμιξ στις 84 σελίδες του.
Μα είναι πολύ καλές ιστορίες, θα μου πείτε. Ξαναδιαβάστε την προ-προηγούμενη παράγραφο, θα σας απαντήσω.
Το Super Μίκυ είχε βγει με 132 σελίδες, σε δεύτερης ποιότητας χαρτί, με €2,90. Με €3,50, θα περίμενα το Κόμιξ ή να είχε το ίδιο χαρτί και περισσότερες σελίδες ή να είχε τον ίδιο αριθμό σελίδων και χαρτί καλής ποιότητος. Σε σχετική δημοσκόπηση, που είχαμε κάνει στο Comics Trades, δύο στους τρεις προτιμούσαν το πρώτο και ένας στους τρεις το δεύτερο. Με 100 μόλις σελίδες και χαρτί σαν αυτό τού καινούργιου Μίκυ Μάους, νομίζω ότι το καινούργιο Κόμιξ θα καταφέρει να δυσαρεστήσει και τους τρεις στους τρεις!
Με έμφαση στις ιταλικές ιστορίες (Μόμπυ Ντικ, σήμερα, Δόκτωρ Τικ-Τακ τον άλλο μήνα) το καινούργιο Κόμιξ μοιάζει με ακριβή εκδοχή τού Μίκυ Μάους. Όπως έχω γράψει και αλλού, ας βάλουν, τώρα στην αρχή, τις ιστορίες, που χάσαμε αυτούς τους δέκα μήνες, όπου μπορούν, ώστε να συγχρονιστούμε με το Topolino, στο βαθμό που ήμασταν συγχρονισμένοι παλιά. Μεσοπρόθεσμα, όμως, καλό θα ήταν το Κόμιξ να αποκτήσει τη δική του ταυτότητα και να μην καταντήσει να γίνει, όπως ανέφερα πιο πάνω, απλώς μια ακριβή εκδοχή τού Μίκυ Μάους.
vellevelle
31 Ιουλίου 2014Οποία έκπληξις από τον Κώστα! Καλώς τον κι από αρθογραφικής πλευράς! Νομίζω ότι το συγκεκριμένο άρθρο είναι το υπ. αριθμόν 2500 δημοσιευμένο άρθρο ή κάνω λάθος;
Σχετικά με την Κριτώνια ανάλυση, στο σχόλιο ακριβώς από πάνω, βλέπω ότι είναι εξαντλητική και μελετημένη σε κάθε λεπτομέρεια, και γι’ αυτό ανησυχώ διπλά με τις δύο τελευταίες παραγράφους της…
Θα το τσεκάρουμε το θέμα εμείς εδώ ιδίοις όμμασι κατά την Κυριακή πια που θα έχουμε κάποιο χρόνο να δούμε το τεύχος και εύχομαι, τριπλά, να μην μας αφήσει την ίδια εντύπωση. Τέλος πάντων, προσεχώς ραντεβού στα σχόλια.
Kriton
31 Ιουλίου 2014Το δισχιλιοστό πεντακοσιοστό άρθρο πρέπει να ήταν το δικό σου, για το Velvet. Κερδίζεις το δικαίωμα να αγοράσεις το καινούργιο Κόμιξ με δικά σου χρήματα.
Όσο για τις τελευταίες δύο παραγράφους, μην ανησυχείς. Στο Greek Comics έπεσαν να με φάνε, οπότε είναι βέβαιο ότι όλοι οι Ντισνεϊκοί θα το αγοράσουν το τεύχος. (Για τους υπόλοιπους, θα δούμε.)
1964andreas
31 Ιουλίου 2014Αγαπητοι φιλοι και εμενα με ανησυχουν τα σχολια του Κριτωνα. Ομως θα περιμενω να το δω και εγω ιδιοις ομμασοι (Βασιλη) οταν και αμα δεησουν να μας το φερουν εδω κατω . Για την ωρα εγω θελω να εκφρασω την ευχαριστηση μου για τις τιμες που αγοραζουμε τωρα τα Ντισνευ περιοδικα στην Κυπρο . Οπως ξαναγραψα προηγουμενως (επι Τερζοπουλλου) αγοραζαμε τα παντα σχεδον στη διπλασια τιμη . (το Μικυ Μαους ηταν 2.55 το Κομιξ 5.50 και αλλα εξωφρενικα) .
Παρ’ολο που ο διανομεας στη Κυπρο εξακολουθει να ειναι ο ιδιος , εντουτις τωρα τα περιοδικα μας τα αγοραζουμε στην ιδια τιμη με την Ελλαδα. 🙂 🙂 Και αυτο φυσικα μας κανει εξαιρετικα χαρουμενους 🙂 🙂
Το αλλο πραγμα που με εκανε να χαριεντηζομαι μονος μου ειναι το γεγονος οτι στο επομενο τευχος θα εχει ιστορια του αγαπημενου μου Καστυ. Και ας διαμαρτυρεται ο Κριτωνας 🙂 :). Το περιμενω και αυτο με αγωνια.
Kriton
31 Ιουλίου 2014Η μόνη διαμαρτυρία που έχω για τον Κάστυ είναι να μην μεταφερθεί αποκλειστικά στο Κόμιξ και διαβάζουμε τις ιστορίες του στη χάση και στη φέξη. (Αν είναι, βέβαια, να τις διαβάζουμε σε κάθε τεύχος, μέχρι εξαντλήσεως των αποθεμάτων και στη συνέχεια να τις διαβάζουμε με το που θα κυκλοφορήσουν, τότε αλλάζει το πράγμα. Ο Κάστυ είναι από τους αγαπημένους μου δημιουργούς. Ίσως, επιτέλους, να βρέθηκε ο διάδοχος του Γκότφρεντσον.)
komixwiki
31 Ιουλίου 2014Λοιπόν αντιγράφω και εγώ σχόλιο μου από το Greekcomics όπου έχω πει την γνώμη μου! Ο Γίωργος που αναφέρω είναι ένας χρήστης που είχε πολύ καλή ανάλυση στο θέμα στα αρχικά ποστ του φορουμ…
“Το περιοδικό παίρνει άλλη στροφή προς το καλύτερο! Πέρσι που είχαμε δει αυτήν την ιστορία εδώ στο φόρουμ και συγκεκριμένα στην σελίδα που είχε φτιάξει ο Γιώργος Moby Dick: Disney Διασκευή στο Topolino όλοι λέγαμε ότι θα μπει στο ΚΟΜΙΞ η ιστορία και θα ήταν τέλειο εάν ήταν σε απλό ενισχυμένο τεύχος με 100 σελίδες και 3,5 ευρώ και όχι διπλό τεύχος με 5,90 αλλά και σαβουροιστορίες! Αυτό που επιθυμούσαμε έγινε! Ένα υπέροχο τεύχος με μια μεγάλη ιστορία και εξαιρετικό εξώφυλλο που να αναφέρεται σε αυτήν και έχουμε και ωραία άρθρα αλλά και αδημοσίευτη δεκασέλιδη ιστορία του Μπαρκς! Τι άλλο θέλουμε και γκρινιάζουμε? Σαφώς το χαρτί μπορούσε να είναι καλύτερο αλλά αυτό τώρα δεν έχει και πολύ σημασία γιατί κάτι το αρκετά δευτερεύων μην σας και από τα τελευταία πράγματα που πρέπει να σκεφτόμαστε… Σημασία έχει ότι το ΚΟΜΙΞ επέστρεψε με μια υπέροχη είσοδο ξανά με μια κεντρική ιστορία και καλύπτεται το περιοδικό γύρω από αυτήν όπως γινόταν παλιότερα! Επίσης, για μένα όπως λέει και ο Γιώργος είναι πολύ θετικό που μπαίνουν Ιταλικές ιστορίες στο ΚΟΜΙΞ και ειδικά από αυτές που αξίζουν! Και αυτό το κάνει να διαφέρει από το Μίκυ Μάους! Οι ιστορίες αυτές αξίζουν αλλά και έχουν συνοδευτικά αρθράκια όπως θα έπρεπε αλλά και εικόνες! Κάτι που δε θα μπορούσε να γίνει στο Μίκυ Μάους! Και ναι τέτοιες ιστορίες όπως το Μόμπυ Ντικ είναι πολύ καλύτερο που μπαίνουν σε μεγάλος γιατί έτσι της διαβάζεις πολύ πιο ευχάριστα! Τέλος η τιμή του περιοδικού κατά εμέ είναι πολύ καλή!(όσο κιόλας κάτι ακόμα για την τιμή τα υπερήρωικά περιοδικά Superman ή γενικά τα ξένα και εδώ και έξω τα περισσότερα με 20-30 σελίδες έχουν την τιμή του ΚΟΜΙΞ οπότε μην γκρινιάζουμε καθόλου για αυτήν, και άμα εκεί δεν σου αρέσει η ιστορία είναι πεταμένα λεφτά! Το Κομιξ όχι μόνο δεν έχει μια ιστορία αλλά έχει και συνοδευτικά άρθρα κάτι που αυτά δεν έχουν… Οπότε η τιμή είναι καλή!) Αυτά είχα να πω φίλοι μου! Εμένα το τεύχος μου άρεσε πάρα πολύ! “
Kriton
31 Ιουλίου 2014Να προσθέσω μια αναφορά στο σχόλιο του Γιώργου/Phantom Duck, όπου περιγράφει, πριν από μένα για μένα, την νέα ταυτότητα που διαφαίνεται ότι θα έχει το καινούργιο Κόμιξ: μεγάλες ιταλικές ιστορίες, που θα καθορίζουν την ταυτότητα του κάθε τεύχους (π.χ., Μόμπυ Ντικ για το σημερινό τεύχος, δόκτωρ Τικ[-Τακ για το επόμενο) και μια δεκασέλιδη ιστορία τού Μπαρκς για συμπλήρωμα. Αν μη τι άλλο, για την ποιότητα αυτών των ιστοριών δεν μπορεί να πει κανείς τίποτε. (Ούτε και εγώ είπα, κι ας γκρινιάζω για την τιμή!)
kostratis85
31 Ιουλίου 2014Μπορώ να πω ότι με απογοήτευσε το Νέο Κόμιξ. Μεγάλο λάθος η αφαίρεση των συνδετήρων και η πτώση της ποιότητας του χαρτιού. Για την τιμή του σίγουρα θα μπορούσαν να διατηρήσουν την προηγούμενη ποιότητα. Τώρα για τις ιστορίες, όπως ανέφερε και ο Κρίτων, δε μου αρέσει που μια σελίδα αναλώνεται σε τρεις σειρές από υπερμεγέθη καρέ. Η δεύτερη εντάξει. Barks. Τίποτα άλλο. Ακόμα και ως περιεχόμενο όμως είναι “φτωχότερο” από το προηγούμενο. Από όλα όσα έχουν κυκλοφορήσει ως τώρα, κατά τη γνώμη μου είναι αυτό που δικαιολογεί λιγότερο από όλα (ως και καθόλου) την τιμή του. Όπως επίσης και η αναγραφόμενη 9,90€ στη Μεγάλη Βιβλιοθήκη Disney. Αυτά από εμένα. Ελπίζω σε βελτίωση γιατί ήταν το μόνο περιοδικό που άντεξε σε διάφορες περιόδους με την ίδια καλή ποιότητα.
komixwiki
31 Ιουλίου 2014Και φίλε μου μπορώ να πω ότι είσαι γεμάτος γκρίνια! Η αφαίρεση των συνδετήρων δεν ήταν και κάτι το φοβερό και η πτώση της ποιότητας του χαρτιού θα πρέπει να είναι δευτερεύων θέμα μην πω και το τελευταίο! Αυτό που λες για την ιστορία είναι πραγματικά χαζό να το πω κομψά! Το Μόμπυ Ντικ άξιζε να μπει σε μεγάλο μέγεθος! Ως περιεχόμενο είναι καλό εως καλύτερο από το προηγούμενο! Τι θα ήθελες ένα τεύχος με μια καλή ιστορία και 4 ακόμη σαβουροιστορίες; Μουα φαίνεται ότι αυτό ήθελες! Το νέο ΚΟΜΞ είναι μια χαρά και το μόνο πραγματάκι για να γίνει τέλειο στην τελική είναι το χαρτί! Μόνο εκεί θέλει βελτίωση πουθενά αλλού! Το ΚΟΜΙΞ φαίνεται ότι επέστρεψε στην παλιά του αίγλη… Και το Μόμπυ Ντικ δεν σου άρεσε; Πάντως στα περισσότερα μην πω σχεδόν όλα τα άτομα που έχω μιλήσει τους άρεσε… Και αυτό με τα καρέ είναι φτηνή δικαιολογία… Δεν χαίρεσαι που επέστρεψε το περιοδικό; Γιατί αυτό μετράει! Η επιστροφή του περιοδικού με μια υπέροχη είσοδο όπως έγινε! Συγγνώμη εάν το βλέπεις κάπως το σχόλιο και το ξέρω ότι έχεις την γνώμη σου αλλά δεν μπορούσα να μην απαντήσω με αυτά που γράφεις…
dancooper1
31 Ιουλίου 2014Δεν γκρινιάζουμε όταν υποδεικνύουμε κάποια λάθη. Προσπαθούμε να πιέσουμε ώστε να διορθωθούν τα “κακώς κείμενα”
Η αφαίρεση των συνδετήρων είναι πάρα πολύ σημαντικό θέμα. Και θα το διαπιστώσεις σε μερικά χρόνια όταν το περιοδικό δεν θα διαβάζεται επειδή η κόλα θα έχει ξεραθεί και κάθε φορά που θα γυρίζεις σελίδα θα σπάει.
kostratis85
31 Ιουλίου 2014Δεν μπορώ να καταλάβω το ύφος σου “φίλε μου”. Αν εσύ είσαι ευχαριστημένος με ό,τι σου προσφέρουν είναι καθαρά δικό σου θέμα. Χώρια που αναφέρεσαι σε θέματα που δεν έθιξα καν. Πρώτον, δεν αναφέρθηκα καθόλου στην ποιότητα της ιστορίας Μόμπυ Ντικ. Μίλησα για τη μεγέθυνση των καρέ. Είναι χάσιμο σελίδων. Δεύτερον, το να μας δίνουν ένα τεύχος 100 σελίδων εκ των οποίων σχεδόν το 1/3 είναι άρθρα για την ιστορία επίσης δε μου αρέσει. Δε ζητάω σαβουροϊστορίες, όπως το θέτεις. Γι’ αυτό και φτωχότερο. Τέλος, οι συνδετήρες είναι ΠΟΛΥ σημαντικό θέμα για να χαρείς το περιοδικό. Μπορείς να το διαβάζεις πολύ άνετα χωρίς να χάνεται καμιά λεπτομέρεια των καρέ ακόμα και στραβοκομμένο χαρτί από το τυπογραφείο. Αντίθετα η κόλλα σε περιορίζει και μετά από κάποια χρόνια γίνεται πιο ευαίσθητο το περιοδικό στη χρήση. Και ναι, όταν ένα “ενισχυμένο Κόμιξ” της προηγούμενης εκδοτικής είχε ίδια τιμή με πολύ καλύτερη ποιότητα, φυσικά και θα έχω παράπονο. Εσένα γιατί σε έπιασε τόσος πόνος από το σχόλιό μου δεν μπορώ να το καταλάβω. Επίσης δε σε είδα να διαφωνείς με τον Kriton που πάνω κάτω κάναμε τις ίδιες παρατηρήσεις. Το ότι μας έλειψε δε σημαίνει ότι θα δεχθούμε και ό,τι μας έδωσαν.
Υ.Γ. Ίδια ποιότητα χαρτιού με το Σούπερ Μίκυ, λιγότερες σελίδες και πιο ακριβό, συγγνώμη κιόλας, αλλά μου φαίνεται κοροϊδία.
komixwiki
1 Αυγούστου 2014Εγώ δεν το βλέπω έτσι… Τα καρέ από μια τέτοια ιστορία καλό είναι μεγάλα για βλέπεις τις λεπτομέρειες και να διαβάζεται ευχάριστα! Το σχέδιο έτσι και καλύτερο και όχι κουραστικό, πράγμα που θεωρώ καλό που έγινε και στις νέες περιπέτειες του Φάντομ Ντακ όπου μεγάλωσαν το μέγεθος και τώρα το σχέδιο φαίνεται καλύτερα και δεν είναι κουραστικό. Επίσης έχεις άδικο για τα άρθρα! Εννοώ ότι είναι μόνο 4 σελίδες και για μια τόσο μεγάλη ιστορία 71 σελίδων είναι μια χαρά! Δεν υπήρξαν παραπάνω σελίδες για τα άρθρα οπότε αυτό που λες δεν ισχύει… Επίσης, οι συνδετήρες είναι θέμα του καθενός… Εννοώ ας πούμε ενώ εν μέρη έχεις δίκιο αλλά πιστεύω ότι μετράει περισσότερο εμείς τι κάνουμε για να συντηρήσουμε το τεύχος πχ έχω χρόνια Μίκυ Μάους με κόλλα αλλά δεν υπήρξε μέχρι στιγμής κανένα πρόβλημα… Λοιπόν σε αυτό το θέμα είμαι κάπως ουδέτερος… Με τον Κρίτων διαφώνησα με αυτό που λέω “Και ναι τέτοιες ιστορίες όπως το Μόμπυ Ντικ είναι πολύ καλύτερο που μπαίνουν σε μεγάλος γιατί έτσι της διαβάζεις πολύ πιο ευχάριστα! ” που εννοώ ότι είναι καλό που έχουμε μεγέθυνση των καρέ.. Τέλος με αυτό που διαφωνώ είναι για αυτό που γράφεις στο ΥΓ.. Ναι έχεις κάποιο δίκιο για την ποιότητα χαρτιού αλλά το Σούπερ Μίκυ με την τιμή που έχει είναι κοροϊδία, όχι το ΚΟΜΙΞ… Το Σούπερ Μίκυ δεν έχει καλές ιστορίες ή μάλλον είναι σχετικά καλές μόνο στο κοινό που αναφέρεται και τίποτα παραπάνω… Ναι είναι 132 σελίδες αλλά γεμίζουν με πράγματα που είναι έτσι και έτσι ή όχι τόσο καλά, πράγμα που δεν συμβαίνει στο ΚΟΜΙΞ. Αυτά είχα να πω…
ΥΓ: Δεν ήθελα να πάρεις επιθετικά το σχόλιο μου ή οτιδήποτε άλλο, αλλά έχω δει διάφορα σχόλια σήμερα και κάποια με γκρίνια ή με που εστιάζουν σε κάτι πολύ μεγάλες λεπτομέρειες σαν το δικό σου και για αυτό απάντησα… Δεν έχω κάτι μαζί σου… Ο καθένας έχει την γνώμη του… Εγώ έτυχε να μην συμφωνώ με την δική σου απλώς και τίποτα παραπάνω.
vellevelle
1 Αυγούστου 2014Καλημέρες κύριοι, είπα να προσθέσω το σχόλιό μου στο μεγαλύτερο thread. Θα δω το τεύχος Κυριακή, αλλά προκαταβολικά θα πω κάτι για συνδετήρες, γκρίνιες, μεγεθύνσεις και όλα όσα έχουν αναφερθεί γενικώς, φίλτατοι:
Έχει ιστορίες 10άρια το τεύχος; Αν ναι, ωραιότατα!
Θα έχει πάντα ιστορίες σούπερ; Αν ναι, φίνα!
Αμέσως μετά έρχονται οι λεπτομέρειες.
Κι εννοώ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ την πρώτη ανάγνωση του κάθε τεύχους.
Ένας καλός/κορυφαίος καλλιτέχνης, τεχνίτης, οργανισμός, εταιρεία κτλ φαίνεται στις λεπτομέρειες (ας μην ξεχνάμε ότι ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, επίσης) και ένα περιοδικό έχει παρόμοια να δει το ζήτημα, που περιλαμβάνει λίγο-πολύ ό,τι έχει αναφερθεί. Αν ένα περιοδικό κάνει μεγεθύνσεις καρέ και προσαρμογές, ακόμα και τις πιο εκπληκτικές ιστορίες να δημοσιεύει, θα πουλήσει έναν άλφα αριμό αντιτύπων.
Αν προσέξει και τις μικρές λεπτομέρειες σε τεχνικά, πρακτικά, αισθητικά ζητήματα, θα εκτοξεύσει τις πωλήσεις εν καιρώ, “πιάνοντας” ακόμα ευρύτερο κοινό.
Εντωμεταξύ αν τελειώσεις την πρώτη ανάγνωση και δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ που να θεωρείς ενοχλητικό ή ελλειπτικό δε θα το πεις αμέσως σε κάποιον φίλο, γνωστό, ιστοσελίδα κτλ;
Η καλύτερη διαφήμιση για ένα περιοδικό, καλλιτέχνη κτλ είναι να διαδίδεται η δουλειά του από ΣΤΟΜΑ ΣΕ ΣΤΟΜΑ (οι διαφημίσεις δεν αρκούν), και αυτές οι λεπτομέρειες που αναφέρονται εδώ είναι τόσο συγκεκριμένες, απλές και εύκολο να οργανωθούν που αξίζει τον κόπο (δεν είναι δα να “μυρίζει κανείς τα νύχια του” για να βρει κβαντικές διακυμάνσεις ώστε να γίνει το προϊόν του κορυφαίο!).
Κι ας μην ξεχνάμε επίσης ότι αφού ασχολούμαστε με ένα περιοδικό, θα μιλήσουμε για συνδετήρες, χαρτιά, μεγεθύνσεις καρέ (κι αυτό, μάλιστα, ως παρατήρηση είναι ΣΟΒΑΡΟ σε διάφορα επίπεδα). Αν μιλούσαμε για καρπούζια, θα λέγαμε για πολλά άλλα και διάφορα δεδομένα για το ζήτημα 😀
tsaklas
31 Ιουλίου 2014Πού το βρήκατε από σήμερα βρε παιδιά; Εμένα αύριο μου είπε ο περιπτεράς που πήγα
komixwiki
31 Ιουλίου 2014Στην Αθήνα κυκλοφορεί από σήμερα και στην υπόλοιπη Ελλάδα αύριο!
Kriton
1 Αυγούστου 2014Να γράψω και εδώ κάποια πραγματάκια, μια και έκανα το σφάλμα να πιάσω τη συζήτηση στο Greek Comics και νυχτώθηκα!
Για τους συνδετήρες, μάλλον υπάρχει κάποιο τεχνικό θέμα να μπουν από κάποιο μέγεθος και μετά, μια και ο Τερζόπουλος το ίδιο έκανε. Τεύχη με πάνω από 84 σελίδες (5 δεκαεξασέλιδα + εξώφυλλο), όπως το 100σέλιδο Μίκυ Μάους ή τα «ενισχυμένα» τεύχη τού Κόμιξ, είχαν κολλητή ράχη. Εξαίρεση αποτελούν, ίσως, παλιότερα τεύχη τού Μεγάλου Μίκυ και του παλιού Σούπερ Μίκυ, αλλά αυτά μπορεί να δενόντουσαν σε παλιότερα μηχανήματα, που ίσως δεν υπάρχουν πια.
Για τα πλεονεκτήματα τών συνδετήρων, μίλησαν άλλοι. Να προσθέσω και ένα μειονέκτημα: καμιά φορά σκουριάζουν, λεκιάζοντας το χαρτί. Όσο για τις ράχες που σπάνε, α) αν δεν βιάζεις το τεύχος, οι ράχες κρατάνε πολύ. Έχω άπειρα βιβλία τσέπης, όλα με άθικτες ράχες, ενώ ακόμα και τα Μίκυ Μάους μου, που τα έχω σκανάρει όλα για το I.N.D.U.C.K.S., καταπονώντας τα αγρίως, έχουν τα περισσότερα γερές ράχες. β) Αν σπάσει η ράχη, η ζημιά διορθώνεται με λίγη κόλλα. γ) Η κόλλα που χρησιμοποιεί η Καθημερινή δείχνει να είναι πολύ πιο γερή από αυτήν της Νέας Ακτίνας, οπότε μάλλον αντέχει ακόμα περισσότερη καταπόνηση.
Γενικώς πολύς κόσμος δεν κατάλαβε αυτό που έγραψα περί κόστους: ο συνδυασμός «καλές ιστορίες σε καλή τιμή» και ο συνδυασμός «κακές ιστορίες σε καλή τιμή» στοιχίζουν το ίδιο, από απόψεως δικαιωμάτων για τις ιστορίες τής Ντίσνεϋ, επομένως δεν είναι παράλογο να ζητάει κανείς το πρώτο. Η επιλογή ανάμεσα σε «καλές ιστορίες σε υψηλή τιμή» και σε «κακές ιστορίες σε καλή τιμή» είναι, εν προκειμένω, αυτό που αποκαλείται ψευδές δίλημμα, καθώς υπάρχει και τρίτη επιλογή.
Τώρα, ανεξαρτήτως τιμής, οι ιστορίες ή, μάλλον η πρώτη ιστορία, γιατί ακόμα δεν έχω φτάσει στη δεύτερη, είναι εξαιρετικές. Ο Μόμπυ Ντικ μπορεί να μην είναι ιστορία «Μίκυ Μάους», καθώς οι ήρωες μετά βίας διατηρούν τα ονόματά τους και δεν διατηρούν καθόλου το χαρακτήρα τους (ο Σκρουτζ δεν είναι τσιγκούνης, ο Ντόναλντ είναι ατζαμής σαν τον Φέθρυ, ο Φέθρυ δεν είναι, τα ανιψάκια είναι υπεροπτικά, οι Λύκοι δεν είναι κλέφτες, κλπ. κλπ.) ενώ το σχέδιο δεν θα ταίριαζε καθόλου σε μια κλασσική ιστορία με παπιά. Αν δούμε, όμως, την ιστορία σαν μία εναλλακτική αφήγηση (να μην την πούμε παρωδία, που έχει και αρνητικούς συσχετισμούς) τού Μόμπυ Ντικ, έχουμε ένα έξυπνο, χιουμοριστικό σενάριο, που συμπυκνώνει ένα σωρό από τα στοιχεία τού πρωτοτύπου (υποθέτω, δεν το έχω διαβάσει, αλλά συμβαίνουν τόσα πολλά εκεί μέσα) εικονογραφημένο με ένα αριστουργηματικό σχέδιο, που, επειδή είναι κάπως σκοτεινό, θα ταίριαζε ίσως περισσότερο στο πρωτότυπο. Αυτό δημιουργεί μια ενδιαφέρουσα αντίθεση, που επισημαίνεται και στο συνοδευτικό άρθρο. Το σενάριο είναι τόσο πυκνό, που, αν και η ιστορία είναι σε μορφή τριών σειρών ανά καρέ, αυτή είναι τόσο πλούσια, που δεν μπόρεσα να την διαβάσω μονορούφι. Αυτό κάπως αναιρεί αυτά που είχα γράψει περί λίγου περιεχομένου. Δέκα στο σενάριο και δέκα στο σχέδιο. Τώρα, αν στο σύνολο θα βάλουμε 11, όπως έβαλε ο Κώστας στο Greek Comics ή κάτω από δέκα, αυτό θα εξαρτηθεί από το αν κάποιος βρίσκει ότι η αντίθεση ανάμεσα στο χιούμορ τού σεναρίου και στο σκοτεινό σχέδιο δρα θετικά ή αρνητικά. Εγώ δεν έχω αποφασίσει ακόμα.
Αφού έβαλα τα δεκάρια και τα εντεκάρια μου, να πω ότι, έχοντας διαβάσει αρκετή από την ιστορία, επιμένω ότι θα προτιμούσα την είχα διαβάσει σε μικρότερο μέγεθος, καθώς έβρισκα τις γραμμές στα μεγεθυμένα σχέδια πολύ παχιές. Γούστα είναι αυτά. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι αυτή η ιστορία έπρεπε να δημοσιευτεί στη χώρα μας.Όσοι τη διαβάσαμε είμαστε πλουσιότεροι κι ας είμαστε φτωχότεροι κατά 3,5€.
Corto
1 Αυγούστου 2014Αγαπητοί, φίλοι
Λόγω σοβαρών προσωπικών υποθέσεων, δυστυχώς απέχω από τα δρώμενα στην ιστοσελίδα(αρθρογραφία – σχόλια), κάτι που εύχομαι να μην έχει μεγάλη ακόμη διάρκεια και σύντομα να μπω στους ρυθμούς των ως τώρα χρόνων λειτουργίας μας. Να ευχαριστήσω θερμά όλους σας για την στήριξη και την κατανόηση, σε αυτή την ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο για εμένα. Να με συγχωρήσουν ορισμένα παιδιά, αλλά θα ήθελα να σταθώ στους Κρίτωνα, Βασίλη και Ανδρέα ιδιαίτερα, που φιλότιμα με αντικαθιστούν και καλύπτουν το κενό της απουσίας μου. Σας είμαι πραγματικά υπόχρεος.
Χθες βράδυ κατάφερα να ξεκλέψω λίγο χρόνο και διάβασα την παρουσίαση και τον σχολιασμό του νέου ΚΟΜΙΞ, ή του ΚΟΜΙΞ Β` περιόδου, ή του ΚΟΜΙΞ της Καθημερινής, ή όπως αλλιώς θέλει ας το χαρακτηρίσει κανείς. Μαθαίνοντας μάλιστα ότι έχει προκληθεί ένα μπαράζ αρνητικών και θετικών σχολίων σε διάφορες ιστοσελίδες, με την διαφοροποίηση των απόψεων καθενός, αλλά και έπειτα από τα σχόλια στο Comics Trades, ομολογώ ότι έπεσα να κοιμηθώ έχοντας σαν έγνοια το εν λόγω περιοδικό. Σήμερα το πρωί λοιπόν επέτρεψα στον εαυτό μου την πολυτέλεια(γιατί περί αυτού πρόκειται άνευ υπερβολής), να ξοδέψει 20 λεπτά χρόνο για να το αγοράσω από το περίπτερο και να σχηματίσω άποψη, την οποία και σας παραθέτω πιο κάτω.
Πριν μπείτε στην διαδικασία να την διαβάσετε – απορρίψετε – συμφωνήσετε μαζί της, κάντε τον κόπο και δώστε λίγη προσοχή στις λέξεις αυτές εδώ:
Δεν επιθυμώ σε καμία περίπτωση να πείσω κανέναν για τις εντυπώσεις που αποκόμισα από την ανάγνωση του περιοδικού. Απλά τις καταθέτω και τίποτα παραπάνω. Δεν είναι κανείς υποχρεωμένος να συμφωνήσει μαζί μου, ούτε κι εγώ με την σειρά μου να συμφωνήσω με κάποιον, προκειμένου να ενταχθώ σε ένα είδους «γκρουπ» της μιας ή της άλλης άποψης. Επίσης, δεν υπάρχουν στα πιο κάτω κακόβουλα, κακοπροαίρετα, ή ειρωνικά σχόλια, παρά απλά αυτά που μου γέννησε σαν συναισθήματα η ανάγνωση του περιοδικού.
Κατ’ αρχάς να πω ότι με δίχασε και με πολλούς τρόπους μάλιστα. Θα προσπαθήσω να το κάνω πιο κατανοητό, χρησιμοποιώντας την μέθοδο που είχαν λανσάρει κάποτε οι εκδόσεις Mondadori στην έκδοση των «Φοβερών Ντοκουμέντων», που μετέφρασαν και εξέδωσαν στη χώρα μας οι κ. κ. Τεγόπουλος – Φυτράκης. Σε κάθε βιβλίο ξεχωριστά εκείνης της σειράς, είχαν σαν επιστέγασμα – συμπέρασμα των όσων αναγράφονταν τα ΥΠΕΡ & ΚΑΤΑ. Έτσι ο αναγνώστης μπορούσε να ζυγίσει τα όσα περιγράφονταν, πάντα όμως υπό το πρίσμα του γράφοντα, που έχει αρκετή σημασία, καθώς εξέφραζε την δική του άποψη…
ΥΠΕΡ
Οι δύο ιστορίες, ειδικά η πρώτη(Μόμπι Ντικ), την οποία αν και ομολογώ ότι διάβασα με κάποια επιφύλαξη, την βρήκα με μια λέξη, θαυμάσια! Καιρό έχω να δω τέτοια όμορφη διασκευή κλασικού λογοτεχνικού έργου σε κόμικς. Πολύ ωραία δοσμένη και με ικανοποιητικό σκίτσο. Θα μπορούσε να είναι ακόμη καλύτερο, αλλά όπως όλοι ξέρουμε οι γραμμές έκφρασης και οι τεχνικές έχουν πλέον αλλάξει. Μπάρκς, Ρόζα, Σκάρπα, Μάρι, δεν υπάρχουν πλέον, οπότε ας αρκεστούμε σε αυτούς που πήραν την σκυτάλη. Ένας Κάστι δεν κάνει την άνοιξη θα μου πείτε, αλλά τι να γίνει… Αυτά είναι τα νέα δεδομένα.
Ωραία μακέτα εξωφύλλου. Επιτέλους νέες ιδέες στην έκδοση, που έρχονται για να δώσουν νέες προοπτικές(;). Η αναμόρφωση ξεκίνησε από έξω και θα χαρώ να δω αλλαγές στο στήσιμο και εσωτερικά. Έφυγε και το «συλλεκτικό» που ήταν κάτω δεξιά διαγώνια, οπότε πλέον ξέρουμε ότι η έκδοση δεν απευθύνετε καθαρά σε συλλέκτες, οπότε η εκδοτική είναι και πιο ειλικρινής απέναντι στους αναγνώστες του περιοδικού.
Οι περισσότερες σελίδες. Ναι, οι 100 σελίδες μπορούν να εξελιχθούν σαν κέρδος για τους αναγνώστες, αρκεί να αξιοποιηθούν κατάλληλα…
Η ύπαρξη μιας μεγάλης ΜΟΝΟΝ και μιας μικρότερης ιστορίας. Είπαμε αμάν να σταματήσουν οι δημοσιεύσεις 12 ιστοριών των 4-6 σελίδων η κάθε μια.
ΚΑΤΑ
Η τιμή. Να μην μπω σε λεπτομέρειες και αναλύσεις, αφού ήδη έγινε πολύς ντόρος για τον συσχετισμό τους με την τελική τιμή. Για μένα τα 3,50 είναι πολλά, κυρίως αν συγκρίνει κανείς τα υπόλοιπα περιοδικά που μέχρι στιγμής εκδόθηκαν από την εταιρεία. Δείχνει σαν κίνηση να θέλει να εκμεταλλευτεί το δεδομένα μεγαλύτερο και πιο πιστό αναγνωστικό κοινό του τίτλου αυτού.
Η έλλειψη συνδετήρων. Για τους ίδιους λόγους – ύπαρξη προβλημάτων που δημιουργεί και που περιγράψατε και εσείς στα σχόλια σας – δεν θα μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες ούτε κι εδώ.
Η μεγέθυνση στα καρέ, που σαν αποτέλεσμα είχε τις παχιές, έντονες γραμμές, που το δικό μου μάτι το ενόχλησαν.
Η έλλειψη στοιχειώδους επικοινωνιακής πολιτικής της εκδοτικής, η οποία παίζει κρυφτούλι με τα περιοδικά που κυκλοφορεί και τους αναγνώστες, αφήνοντας να αναπτύσσεται μια παραφιλολογία μέχρι να ρίξει κάποιο νέο στην αγορά. Αμάν, κύριοι! Τις εκδόσεις Ντίσνευ αντιπροσωπεύεται, όχι κάποια φαρμακοβιομηχανία και φοβάστε μην διαρρεύσει το …μυστικό! Ήμαρτον! Αυτή η εσωστρέφεια και η απουσία διαφημιστικής υποστήριξης, είναι αν μη τι άλλο αιώνες πίσω οπισθοδρομική.
Αυτά διαπίστωσα διαβάζοντας το ΚΟΜΙΞ, που διανεμήθηκε σήμερα στα περίπτερα της επαρχίας(«υπόλοιπης Ελλάδας» πιο κομψά…). Σας τα κατέθεσα σαν άποψη και ευχαριστώ θερμά όλους σας για τον χρόνο που διαθέσατε ώστε να τα διαβάσετε. Εύχομαι καλή αντάμωση, γιατί μιλώντας για απομόνωση και η δική μου περίπτωση μια τέτοια ρότα τραβάει και δεν είναι κάτι που κάνω οικειοθελώς, ούτε με ευχαριστεί.
ΥΓ
Συγχαρητήρια για την συμπλήρωση 2.500 άρθρων! Μεγάλη στιγμή, όπως και αυτή των 1.000.000 επισκεπτών η οποία πλησιάζει. Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους σας, που ο καθένας με τον τρόπο, το μεράκι και την αγάπη του, συνέβαλε ώστε να πραγματοποιηθούν. Καλή δύναμη σε όλους!
apetoussis82
1 Αυγούστου 2014Ακόμα δεν έχω δει το νέο Κόμιξ της “Β’ περιόδου”, αφού στην Κύπρο θα μας έρθει όπως πάντα με καθυστέρηση, αλλά είμαι ήδη περίεργος να παρακολουθήσω την εξέλιξη του.
Η δομή του περιοδικού, με μία μεγάλη ‘κύρια’ ιστορία, μία ‘δευτερεύουσα’ Μπάρκσια ιστορία και εξώφυλλο σχετικό με το περιεχόμενο, παραπέμπει στα πρώτα τεύχη του Κόμιξ, πράγμα το οποίο ακούγεται ιδιαίτερα θετικό. Όμως, οι τρεις σειρές καρέ σε τεύχη μεγάλου μεγέθους φαίνονταν πάντα υπερβολικές (κάτι που παρουσιαζόταν σποραδικά σε παλαιότερα τεύχη του Μεγάλου Μίκυ). Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι η κύρια ιστορία του νέου τεύχους #1 (καθώς και του τεύχους #2 του επόμενου μήνα) ήταν ήδη υπό ετοιμασία από το προσωπικό του Τερζόπουλου (βλ. σχετικό άρθρο στο Κόμιξ #302). Επομένως, εάν δε σταματούσε η κυκλοφορία της Α’ περιόδου, οι ιστορίες αυτές θα παρουσιάζονταν από τον Τερζόπουλο έτσι κι αλλιώς – το πιο πιθανόν με τρεις σειρές καρέ ανά σελίδα. Κάπως υπερβολικό μου φαίνεται και ένα τετρασέλιδο άρθρο για μία και μόνο ιστορία.
Σχετικά με την εξέλιξη του περιοδικού, το θέμα είναι το τι θα ακολουθήσει όταν το νεοσύστατο επιτελείο της Καθημερινής αναλάβει το 100% της δημιουργίας του κάθε τεύχους.
Άλλο ερώτημα το οποίο θα αργήσει να απαντηθεί, είναι εάν το τεύχος #1 της Β’ περιόδου θα καταφέρει, ή όχι, να σταθεί επάξια δίπλα στο “Χαμένοι στις Άνδεις” μετά από μερικές δεκαετίες…
ΥΓ(1): το θέμα της απουσίας συνδετήρων προϋποθέτει περισσότερη προσοχή κατά το διάβασμα του περιοδικού, δηλ. λιγότερη άνεση και ευχαρίστηση στο διάβασμα, αλλιώς θα καταλήξεις με ένα τσακισμένο τεύχος.
ΥΓ(2): το κύριο ερώτημα που δημιουργείται από τη χαμηλότερη ποιότητα του χαρτιού είναι το εάν θα αντέξει στο χρόνο χωρίς ιδιαίτερη αλλοίωση, λ.χ. όσο καλά και να έχω διατηρήσει τα Μίκυ Μάους της δεκαετίας του ’80, οι σελίδες τους έχουν ήδη αρχίσει να κιτρινίζουν. Αυτό συνέβηκε και σε κάποια συγκεκριμένα τεύχη του Αλμανάκο όταν είχαν αλλάξει ελαφρώς την ποιότητα του χαρτιού, παρόλο που τα τεύχη αυτά δεν είναι τόσο παλιά (γύρω στα νούμερα #80-85 αν δεν κάνω λάθος).
1964andreas
2 Αυγούστου 2014Ουτε εγω το εχω διαβασει ακομη . Οπως ειπε ο συμπατριωτης Πετουσης να δουμε ποοοτε θα δεησουν να μας το φερουν εδω κατω.
Εδω θελω να τονισω οτι απο οοολα τα σχολια αυτο που με απασχολει ειναι το θεμα των συνδετηρων. Πολυ φοβουμε οτι στο τελος θα εχουμε τευχη με τσακισμενες ραχες και ξεκολλητες σελιδες.
Φυσικα για το θεμα της φθορας υπαρχη μια δραστικη λυση. Ο “σωστος” συλλεκτης αγοραζει τρια τευχη. Το ενα το βαζει σε σελλοφαν και το φυλαει στα αδυτα του υπογειου (ή της σοφιτας) του. Το αλλο το εχει για να το διαβαζει, πανω στο τραπεζι, στη τουλετα, στο κρεβατι κλπ. Και το τριτο το εχει για τυχον φθορες απωλειες και ανταλλαγες 🙂 🙂
Οριστε , σας ελυσα το προβλημα δυο λεπτα. Φυσικα θα χρειζομαστε δανειο απο τον Θειο Σκρουτζ στο τελος αλλα με τοκο 10000% την τριμηνια ειμαι σιγουρος οτι θα μας βοηθησει 🙂
vellevelle
2 Αυγούστου 2014Έξυπνο και…δαπανηρό!
Οι εκδότες θα σε λατρέψουν 🙂
( Λες να βάζουν επίτηδες τέτοια ράχη; 😆 )
tsaklas
2 Αυγούστου 2014Πολύ δαπανηρό όμως βρε παιδί μου. Ποιος δίνει τώρα, σε τέτοιους καιρούς που ζούμε, 10,5 ευρώ για κόμιξ; Και τα 3 ίδια μάλιστα, δεν λέω, έχω αγοράσει και Κόμιξ 25 ευρώ, όμως τα 3 ίδια, ενώ ήδη λέμε για ακριβή τιμή;
vellevelle
2 Αυγούστου 2014Πιο πολυ ως αστείο φαντάζομαι ότι το λέμε ( ή μήπως όχι; ). Μία τέτοια προοπτική καταλήγει κατευθείαν σε επαφές με τον θείο Σκρουτζ, και καλή μας τύχη!
Kriton
2 Αυγούστου 2014Πάντως εγώ αγόρασα δύο τεύχη τού καινούργιου Κόμιξ. (Ένα για να το διαβάσω και ένα για να το χαρίσω στο γνωστό μπόμπιρα 1,5 έτους.)
vellevelle
2 Αυγούστου 2014vellevelle
3 Αυγούστου 2014Διαβάσαμε κι εμείς εδώ το Νεό Κόμιξ. 10/10! Συμφωνούμε απόλυτα με τις παρατηρήσεις του Γιώργου, Κρίτωνος. Η “επιτροπή”, επίσης, παρατήρησε ότι τα χρώματα ήταν λιγότερο ζωντανά από το Μίκυ Μάους (ιδιαίτερα στο σέπια χρώματος δισέλιδο με την πρώτη επίθεση του Μόμπυ Ντικ στον Σκρουτζ) και με παχιές γραμμές (επειδή είναι μεγέθυνση), δύο σημεία που δυστυχώς “χτυπάνε” στο μάτι.
1964andreas
3 Αυγούστου 2014Την ιδεα για τα τρια τευχη την ειδα νομιζω ή στο “Dexter’s Laboratory” ή στο “Big Bang Theory ” 🙂
Μου αρεσε δε λεω, αλλα πολυ δαπανηρη βρε παιδακι μου 🙂 🙂
vellevelle
3 Αυγούστου 2014Αν το ‘πε ο τρελό-Σέλντον χαλάλι, πάντως!
Διονύσης Γεωργακόπουλος
8 Αυγούστου 2014Στα θετικά οι 2 καταπληκτικές ιστορίες και τα συναρπαστικά αφιερώματα,στα αρνητικά το μέτριο χαρτί και το τσαλακωμένο και πρόχειρο στα περισσότερα αντίτυπα εξώφυλλο και οπισθόφυλλο.Αυτό δεν παρατηρείται μόνο στο ΚΟΜΙΞ αλλά σε όλα τα παπιοπεριοδικά της καθημερινής,μέχρι στιγμής, με εξαίρεση φυσικά τους τόμους του Καρλ Μπάρκς
moler1official
13 Ιανουαρίου 2015Εχεις συγκρινει την βιβλιοθηκη του Καρλ Μπαρκς (Τερζοπουλου) με την βιβλιοθηκη “ντισνευ” (Καθημερινης) και το λες αυτο φιλτατε Διονυση?Επειδη εγω εχω ακουσει πως το μονο κοινο ειναι το παχος του εξωφυλλου και απο δεσιμο ο τομος τρεχα γυρευε.Συντομα θα φτασουν στα χερια μου για να μπορω να κρινω και ο ιδιος. 😉
Διονύσης Γεωργακόπουλος
8 Αυγούστου 20149/10 από εμένα
moler1official
13 Ιανουαρίου 2015Η αμαυρωση ενος ιστορικου περιοδικου στα χρονια της κρισης η “πως να κανετε το βραβευμενο περιοδικο κομιξ πιο ακριβο απο το αλμανακο με τα ιδια ακριβως μεσα”.
Για αυτο δεν ειχα και δεν θα εχω σε υποληψη ποτε τα “minions” της εκαστοτε ιταλικης σχολης…δειτε το σχεδιο σε ολα τα τευχη και σε σχεση με αλλες εκδοσεις-ενα και το αυτο.Γιατι ανα τα χρονια εβλεπα σε αλμανακο,ντοναλντ,μικυ μαους,δυστυχως ακομα και στο κομιξ χιλιαδες ονοματα διαφορετικων σχεδιαστων με το ιδιο ακριβως σχεδιο και ανεμπνευστα σεναρια που βασιζονται σε ανακυκλωση προυπαρχοντων gags επηρεασμενα απο στερεοτυπα, και τον μοντερνο και αυτοκαταστροφικο τροπο ζωης.Ακομα και στο “κοινωνικο status” των χαρακτηρων (μιλοντας για στερεοτυπα) λειπει η αθωοτητα που κουβαλουσαν οι ιστοριες κλασικων δημιουργων..Βαζουν μια ιστορια Μπαρκς η Βικαρ για τα προσχηματα.Δεν θελω να γινομαι κακοπροεραιτος (προσπαθησα παντως 😛 )αλλα μακαρι μια μερα να δουμε εναν σοβαρο εκδοτικο οικο με κυρος και ιστορια στα κομικς να αναλαμβανει την εκδοση των υπολοιπων τομων της βιβλιοθηκης του Καρλ Μπαρκς (οτι ποιοτικο εχει απομεινει ως προς τα δικαιωματα και αυτο χαρη στον Τερζοπουλο δυστυχως) και να σταματησει να αμαυρωνει η καθημερινη τουλαχιστον το Κομιξ αλλαζοντας τιτλο καθοτι δεν εχει ουδεμια σχεση με το βραβευμενο Κομιξ οπως το μαθαμε εμεις και ο κοσμος της Disney γενικα.Το συλλεκτικο κομιξ που πηρε τα ασπρομαυρα καρε ιστοριων (απο τους δημιουργους των ιδιων των ηρωων) που ειχαν δημοσιευθει σε τευχη γελιο και χαρα,μικυ μαους κλπ και τα εκανε ενα συνονθυλευμα των καλυτερων διαχρονικα ιστοριων στην μεγιστη ποιοτητα για τα ελληνικα δεδομενα σταματησε χρονια πριν φτασει στο 303ο τευχος αλλα παντα κρατουσε εστω τα προσχηματα…πλεον αμαυρωνεται και ειναι ντροπη η καθημερινη να καπηλευεται ετσι εναν ιστορικο και πολυβραβευμενο τιτλο παιζοντας με την νοημοσυνη του αναγνωστη.Συγνωμη για αυτο,αλλα η εκδοση μιλαει απο μονη της και η συνωνυμια κανει “κρα”.Οι ιστοριες που καποτε συνοδευαν τα αλμανακο σαν εξτρα τευχη πλεον μπαινουν με κεφαλαια στο εξωφυλλο ενος περιοδικου που αποκαλουν κομιξ.
Υ.γ:Το χειροτερο ειναι οτι οπως εχουν ερθει τα πραγματα την τελευταια τριετια (ιδιως) οι νεαροι δεν θα μαθουν ποτε τι εστι ποιοτικο κομικ και μαλιστα πρεπει να λεμε “παλι καλα” μαλλον που βγαινουν ακομα αυτα τα περιοδικα σε οτι κατασταση και να’ναι.
Giorgos Ror
13 Ιανουαρίου 2015Το Κόμιξ της Καθημερινής δεν αμαυρώνει το όνομα του ιστορικού περιοδικού, κάθε άλλο. Το έβγαλε από τη χωματερή και του ξανάδωσε αξία. Οι ιστορίες που έχουν δημοσιευτεί είναι πολύ υψηλού επιπέδου κατά γενική ομολογία, σε αντίθεση με αυτές που δημοσιεύονταν στο προηγούμενο Κόμιξ εδώ και καμιά δεκαετία.
moler1official
13 Ιανουαρίου 2015Χαχα φιλε Giorgo Ror λεω και εγω που θυμαμαι το ονομα.Εχω δει σε γκρουπ στο facebook δημοσιευσεις σου υπερ των εκδοσεων της καθημερινης υπονομευοντας το εργο δεκαετιων του Τερζοπουλου χωρις να πιστευω πως καθε τευχος ηταν παντα ανταξιο του ονοματος του περιοδικου αλλα γιατι τοση εμπαθεια 🙂 .Διχως να με νοιαζουν τεχνοκρατες,επιχειρηματιες και εκδοτικοι οικοι θα ελεγα πως η ποιοτητα και η ιστορια των εκαστοτε εκδοσεων μιλαει απο μονη της καθοτι μονο το εργο εχει σημασια στο τελος περαν της διαδοσης και της συσκευασιας.Δεν συμμεριζομαι την αποψη σου αλλα αναμφιβολα λεω το “παλι καλα” γιατι θα μπορουσαν να μην υπαρχουν ουτε αυτες οι εκδοσεις.Και μια ιστορια Βικαρ απο το τιποτα αναμεσα στους μεγαλους σχεδιαστες τζορτζιο μπαρμπαρο,μικελ ντοναλντινι και Τινο σκρουτζο με το ξεχωριστο τους υφος κατι ειναι. 🙂
Υ.γ:Ισως να ειμαι λιγο παππους και να μου φαινονται ολα τα ιδια.Απο παιδι ισως να ημουν παππους βασικα 😛 διοτι παντα παρατηρουσα τους σχεδιαστες ιδιως οταν τους εβαζαν στην πρωτη σελιδα της ιστοριας στα τευχη ντοναλντ και μερικα αλμανακο απο μια περιοδο και μετα και εβλεπα 4 ιστοριες με ολοιδιο σχεδιο απο 4 διαφορετικους σχεδιαστες και παντα ελεγα πως προκειται για τον ιδιο με αλλο ψευδωνυμο,δεν το χωρουσε ο νους μου.Ισως να’μαι απλα εγω.Αν μου δειξεις παντως ενα τευχος κομιξ (οπου αναφερομαι σε κομιξ μιλαω παντα για α’ κυκλο) θα σου πω απο το σχεδιο μονο ποια ιστορια ειναι Μπαρκς,ποια Βαν Χορν (και των 2),ποια Ντον Ροσα,ποια Ρομανο Σκαρπα,Ροτα,Μαρευ,Γκοντφερσον κ.ο.κ.Διοτι αυτοι δημιουργησαν τα παπια και τους χαρακτηρες οπως τα ξερουμε για να φτιαχνουν ιστοριες οι μεταγενεστεροι ιταλικοι εκδοτικοι οικοι και ο μονος τροπος σε αυτη τη χωρα για να μαθω για αυτους τους σχεδιαστες και δημιουργους ηρωων ηταν το περιοδικο κομιξ φιλτατε και οχι ο εκδοτικος οικος του εκαστοτε σχεδιαστη σαν τον Barbaro που κατ’αποκλειστικοτητα δημοσιευοταν σε εκδοσεις τυπου αλμανακο και μικυ μαους.Και θα ηταν χαρα μου να σε ρωτησω και εγω στο μελλον αν φτασει το κομιξ της καθημερινης μετα απο βραβευση τα 303 τευχη να μου πεις ποιος σχεδιασε τι αν θελεις αναγνωριζοντας το εργο του εκαστοτε καλλιτεχνη με το υποβαθρο του.Και να ξεκαθαρισω πως δεν υποτιμω ουτε την κριση σου (ο καθενας εχει τις προτιμησεις του),ουτε τους ιταλικους εκδοτικους οικους,αλλα δυστυχως στην προκειμενη κατα την ταπεινη μου αποψη αντι για “100 η αλεπου και 101 το αλεπουδακι” εχει γινει 101 η βαλσαμωμενη αλεπου και 99 το αλεπουδακι”.
Να’σαι καλα!
Φιλικα.
Κωστας
dancooper1
14 Ιανουαρίου 2015Μου άρεσε το σχόλιο σου. Συμφωνώ με τα περισσότερα. Είμαι και εγώ ένας από αυτούς που περιμένουν με αγωνία την έκδοση των υπολοίπων τόμων του Μπάρκς
moler1official
13 Ιανουαρίου 2015Για την ιστορια ενα 6/10 σαν αυτονομη ατιτλη εκδοση ως προς το περιεχομενο χωρις να εχω συγκρινει τους original χρωματισμους και διαλογους της ιστοριας.Αν ηταν αλμανακο θα του εβαζα ενα 8/10.
2/10 σαν περιοδικο με τιτλο “κομιξ” για ευνοητους λογους που εξηγησα παραπανω.
komixwiki
14 Ιανουαρίου 2015Γεια σου φίλε μου. Καταρχάς σεβαστή η γνώμη αλλά όχι αποδεχτή. Θα σου πω ειδικά αυτό που λες “Αν ηταν αλμανακο ” με έκανε και γέλασα πολύ. Το αλμανάκο πάντα είχε ιστορίες 2 με 3 διαλογής. Και το Μόμπυ Ντικ δε είναι τέτοια ιστορία. Δεν σου αρέσει από ότι καταλαβαίνω η σύγχρονη Ιταλική σχολή. Ναι έχει αρκετές σαβούρες δεν διαφωνώ αλλά έχεις και τα καλά τις όπως είναι το Μόμπυ Ντικ, η ιστορίες του Κάστυ, αυτές με το Φαντομία. Ιταλικές ιστορίες μπαίνανε και στο Μίκυ Μάους ξέρεις. Επειδή δεν μας άρεσε κάποια ιστορία που είχε το αλμανάκο στο οποίο συμφωνώ είχε κάποιες άθλιες Ιταλικές ιστορίες δεν σημαίνει ότι όλες οι Ιταλικές ιστορίες είναι χάλια. Διαφωνώ κάθετα με την άποψη αυτή που νόμιζες ότι έβλεπες τον ίδιο σχεδιαστή με άλλο ψευδώνυμο. Δεν ισχύει στο ΚΟΜΙΞ ξεχώρισαν ο Μπαρκς, ο Ρόσα και Σκάρπα ιδιαίτερα… Οι Βαν Χορν δεν είχαν ποτέ καλές ιστορίες μόνο με κάποιες εξαιρέσεις. Είναι από τα χειρότερα πράγματα που έχουν μπει στο ΚΟΜΙΞ. Οι ιστορίες κιόλας του Ρόσα και του Μπαρκς(σχεδόν) έχουν τελειώσει. Θα μπορούσαν να βάλουν και πιο παλιές του Ρομάνο Σκαρπα θα μου πεις. Ναι, δεν ξέρω γιατί δεν το κάνουν αλλά οι κεντρικές που έχουν μέχρι στιγμής είναι πολύ καλές όλες. Από το 2008 το ΚΟΜΙΞ του Τερζο είχε χάσει την αξία και δεν κράταγε τα προσχήματα. Είχε γίνει μια σκιά του εαυτού του. Υπήρχαν τεύχη γεμάτα σαβούρες με ελάχιστες εξαιρέσεις. Έχεις διαβάσει καμιά ιστορία του Κάστυ (που τώρα μπαίνει συνέχεια στο ΚΟΜΙΞ), ο οποίος θεωρείται ο νέος Σκαρπα και Γκοτφρεντσον; Έχεις πάρει στα υπόψιν σου ότι το Μόμπυ Ντικ είναι παρωδία; Δεν είναι κανονική/τυπική ιστορία με τα παπιά αλλά έχει καστ τα παπιά. Λες βάζουν μια Μπαρκς/Βικαρ για τα προσχήματα ενώ όταν ο Τερζόπουλος το έκανε για 100 τεύχη αυτό δεν σε πείραζε; Τώρα σε πείραξε με την Καθημερινή φίλε μου; Γιατί αυτό γίνεται για πολλά χρόνια και όχι μόνο τώρα. (και αυτά τα τεύχη ήταν όπως ναναι) Θεωρώ ότι ο Τερζόπουλος μέχρι ενός σημείου έκανε καταπληκτική έως εξαιρετική δουλειά κάποιες φορές. Όμως ας μην θάβουμε όμως και την Καθημερινή που κάνει μια αρκετά καλή δουλειά μέχρι στιγμής. Υπάρχουν περιθώρια να βελτιωθούν. Κιόλας οι εποχές αλλάζουν… Είναι φυσικό το ΚΟΜΙΞ να μην είναι όπως ήταν 20-30 χρόνια πριν. (Ο κόσμος πλέον δεν εντυπωσιάζεται πάντα με το κλασικό όπως κάποτε αλλά θέλει και κάτι άλλο πέραν από την αθωότητα που μας έχουν συνηθίσει οι ιστορίες τις Ντισνεϋ. Πχ διάφορα καρέ του Μόμπυ Ντικ τα βλέπεις και είναι λες και έχεις πάει στον κινηματογράφο. Είναι εντυπωσιακά.)
ΥΓ: Πλέον (Εδώ και πολύ καιρό) μπορείς να μάθεις και μέσα από τα άρθρα τα ονόματα των σχεδιαστών και όχι μόνο να τους καταλάβεις από το σχέδιο και άμα σε ενδιαφέρει κάποιος σχεδιαστής ιδιαίτερα, γιατί δεν έχουν όλοι το ίδιο στυλ, τότε μπορείς να τον ψάξεις στο ίντερνετ.
Πάντα φιλικά.
moler1official
14 Ιανουαρίου 2015Καλησπερα φιλτατε!Οι Βαν Χορν που λετε πως ειναι απο τα χειροτερα πραγματα που εχουν μπει στο κομιξ ειναι μαλλον οι κορυφαιοι ευρωπαιοι στο θεμα gags κατ’εμε.Μετα τους Μπαρκς και Ροσα στο θεμα GAGS (και μονο) ειναι εξαιρετικοτατοι και η γνωμη αυτη ειναι εμπεριστατωμενη διοτι κρατουσα την κοιλια μου απο τα γελια σε καθε ιστορια τους.Ημουν ιδιαιτερα καχυποπτος διοτι το σχεδιο τους ειναι αρκετα παιδικο αλλα ξερεις τι αλλο ειναι?Διαφορετικο απο ολο αυτο το τσουβαλι “καστυδων” που μαθαμε απο αλμανακο μικυ μαους και τις αλλες 100 εκδοσεις που μαλλον για αυτους συντηρουσε ο Τερζοπουλος εξου και το πως κατερευσε και η μονη ποιοτικη εκδοση επι του θεματος.Δεν θα ξεχασω το σοκ οταν ειχα παρει το κομιξ με την ιστορια καζαμπλανκα,ουτε οτι ειχα πληρωσει για αλμανακο που εγραφε κομιξ πανω.Βλεπω το εξωφυλλο στη συλλογη μου και με πιανει πικρα,το μπερδευω με εξτρα τευχος του αλμανακο.Καπου εκει ξεκινησε αλλο ενα κενο για την συλλογη μου.Δεν ξερω ποιας διαλογης ειναι αλλα οπως ειπες ολα αυτα καποτε ανηκαν στα μικυ μαους,τα αλμανακο και τις χιλιαδες αλλες εκδοσεις του τερζοπουλου,το οτι μπορει να ηταν εξαιρετικες ιστοριες δεν τις εκανε ποτε ανταξιες του κομιξ και των δημιουργων που περιλαμβανε και το εκανε αυτο που ειναι στην υποληψη μας.Και αναμφιβολα οπως προειπα και ο Τερζοπουλος του εσκαβε τον ταφο αλλα την ταφοπλακα αλλος την εβαλε.Μισο να ανοιξω τωρα ενα τευχος μετα το 08′ που λες.Λοιπον εχω μπροστα μου προχειρα 3 τευχη (267,285,294).Εχουμε και λεμε(Μαρκο Ροτα,Βικαρ,Βαν χορν,Μπαρκς και αλλοι 2 οκ),επομενο τευχος (Ντααν Γιππες,Βικαρ,Μπαρκς) σε αυτο το τευχος νικησες και τελος (Βαν Χορν 2 φορες,Βικαρ και Καρλ Μπαρκς.Συνολο 3 τευχων επι της χειροτερης εποχης τερζοπουλου:12 ιστοριες μεγαλων σχεδιαστων εναντι 6 που γεμιζαν τα τευχη που εχω στα χερια μου.Μπορεις να μου πεις με την σειρα σου την αντιστοιχη αναλογια του περιοδικου της καθημερινης για να συγκρινουμε?
Εσυ γελασες αγαπητε που το ανεφερα ως αλμανακο #2 και αλλοι κλαινε που εχει γινει.Το κομιξ πριν 30 χρονια (γιατι οπως το γραφεις στο ομωνυμο θα αναφερεσαι) δεν υπηρχε και θα διαφωνησω ως προς τα κριτηρια με τα οποια εντυπωσιαζεται ο κοσμος.Δεν ζουμε σε διαστημικο σταθμο ενω πριν 5-6 χρονια κατοικουσαμε στον πλανητη γη.Δεν εχει αλλαξει τιποτα παρα μονο το γεγονος πως εχουν τελειωσει ολοι οι εκδοτικοι,η μονη εταιρια με κυρος,αναγνωριση και ιστορια εκλεισε και οι λατρεις του κομιξ πλεον εξαρτωνται απο μια εφημεριδα (χωρις να την σχολιασω καλυτερα).Οπως προειπα φιλτατε απο παιδι δεν καταφερνω να ξεχωρισω το σχεδιο των Ιταλων σχεδιαστων αν συνεβαινε θα εψαχνα απο μονος μου αρθρα για αυτους.Και αν θελεις θα ειχε πλακα να βαλουμε ο ενας κουιζ στον αλλον.Δωσε μου ιστοριες Μπαρκς,Ροτα Σκαρπα να σου πω ποιος σχεδιασε τι και θα σου δωσω καστυ,μπαρμπαρο,τινο σκρουτζο κ.ο.κ να μου πεις και εσυ ποιος σχεδιασε τι.Αν τωρα ειλικρινα χωρις να ψαξεις πουθενα και απλα με το ματι καταλαβεις ποιος απο δαυτους σχεδιασε τι μαλλον εισαι ο μεγαλυτερος λατρης της μεταγενεστερης εποχης ιστοριων ντισνευ με βιονικο ματι και δεν το λεω ειρωνικα.Ειρωνικα αναφερθηκα στα μινιονς ιταλικων σχεδιαστικων οικων διοτι επ’αυτου προκειται κατα την ταπεινη μου γνωμη 🙂 Οπως προειπα γουστα ειναι αυτα φιλτατε.Κανεις δεν εντυπωσιαζοταν με το κλασικο σχεδιο επειδη ηταν εντυπωσιακο αυτο καθ’αυτο..Ολοι το αγαπησαμε γιατι ηταν ιστορικη εκδοση με ιστορικους δημιουργους (οι γονεις των ηρωων που χρησιμοποιουν οι καστυδες),αλλιως τα εντυπωσιακα σχεδια με πλουσιο χρωμα,εφε κλπ παντα υπηρχαν στα αλμανακο και τα μικυ μαους μεταξυ αλλων.Για αλλους ειναι νεο ξεκινημα και για αλλους τραγικο τελος σε μια ιστορια 25 ετων και ας ειχε παρει την κατιουσα. 😉
Corto
14 Ιανουαρίου 2015Δωσε μου ιστοριες Μπαρκς,Ροτα Σκαρπα να σου πω ποιος σχεδιασε τι και θα σου δωσω καστυ,μπαρμπαρο,τινο σκρουτζο κ.ο.κ να μου πεις και εσυ ποιος σχεδιασε τι.
Ευτυχώς που δεν μνημόνευσες και την Ζίτσε! 🙂
moler1official
14 Ιανουαρίου 2015Έχεις πάρει στα υπόψιν σου ότι το Μόμπυ Ντικ είναι παρωδία; Δεν είναι κανονική/τυπική ιστορία με τα παπιά αλλά έχει καστ τα παπιά.
Δεν θα το παρω κακοπροεραιτα αλλα μην ταπεινωνεις και ετσι την νοημοσυνη μου αγαπητε,ειπαμε 😉
komixwiki
14 Ιανουαρίου 2015Φίλε μου δεν το είπα ειρωνικά αλλά ήθελα να σου δείξω ότι δεν είναι τυπική ιστορία μήπως το ξέχασες. Όπως προείπα σέβομαι τη γνώμη σου και την κατανοώ. Απλά πιστεύω ότι όλα δεν είναι έτσι όπως τα λες. (Σε ότι λες με το Τερζόπουλο συμφωνώ ότι οι πολλοί τίτλοι στο τέλος τον οδήγησαν εκεί που τον οδήγησαν) Ας πούμε σωστό δεν είναι αυτό που λες με τα τεύχη του ΚΟΜΙΞ που μου έδειξες. Δε σημαίνει ότι επειδή έχει πολλούς καλούς δημιουργούς ένα τεύχος θα είναι και καλό. Διαφωνώ ειδικά με το ΚΟΜΙΞ 294 που σχεδόν οι μισές του ιστορίες δεν ήταν καλές. Ενώ στο ΚΟΜΙΞ 267 4/6 των ιστοριών ήταν καλό. Σου δίνω άλλα 2 τεύχη. Το ΚΟΜΙΞ 260 όπου 3-4/6 ιστορίες του δεν ήταν καλές και είχε Μαπρκς,Βικαρ,Ρότα,Βαν Χορν, Φρεντυ Μιλτον, Ραμόν Μπερναρντο… Και το ΚΟΜΙΞ 262 που πάλι είχε Γιππες, Βαν Χορν, Ροτα, Μπαρκς αλλα οι μισές ιστορίες του ήταν καλές. (άσε που ήταν για το Ντόναλντ ή το Μίκυ Μάους) Βάλανε στο τελευταίο ΚΟΜΙΞ της Καθημερινής 10 σελίδη ιστορία του Μπαρκς, η οποία ήταν η 3 η 4 καλύτερη του τεύχος. (τις 10 σέλιδες του Μπαρκς της έχω πολύ ψηλά αλλά αυτή δεν ήταν από τις καλές και δυνατές του μεγάλου δημιουργού). Επίσης, ο Κάστυ δεν χρησιμοποιεί σχέδιο με εντυπωσιακά εφέ. (ελάχιστες φορές.) ;Oπως είπα θεωρείται ο νέος Γκοντφρεντσον και Σκαρπα (Ιταλός σχεδιαστής), με το σχέδιο του να θυμίζει πάρα πολύ και τους 2. Δεν είπα ότι κλασσικό δεν αρέσει πια, αλλά ότι κόσμος θέλει να δει και κάτι άλλο καινούργιο. Βέβαια, όπως είπες ειρωνεύεσαι τους Ιταλούς μινιονς και καλά κάνεις, όπως είπα και πριν υπάρχει πολύ Ιταλική σαβούρα. Οι παρωδίες επίσης δεν ανήκαν ποτέ στο αλμανάκο(Ιταλικές ιστορίες με τον Φαντομ έβαζε έτσι και αλλιώς μετά από ένα σημείο, το ότι είναι Ιταλικ΄η δε σημαίνει ότι ανήκει εκεί.) αλλά στο Μίκυ Μαόυς. Τώρα γνώμη σου να θεωρείς ότι μια τέτοια ιστορία ανήκει στο Αλμανάκο. Με αυτό τον τρόπο την υποβιβάζεις πολύ πιστεύω. Άντε για Μίκυ Μάους να πω ναι. Το 30 χρόνια εννοείται φίλε μου δεν υπήρχε, απλά το είπα πιο γενικά…. Άσχετο έχεις διαβάσεις άλλα τεύχη του νέου ΚΟΜΙΞ πέρα από το #1? Διότι πιο σωστή κρίση έχεις πιστεύω όταν διαβάζεις πολλά τεύχη από ένα περιοδικό. (δεν σε υποτιμώ απλά ρωτάω) Όσο για το σχέδιο υπάρχουν Ιταλοί σχεδιαστές που το σχέδιο τους ξεχωρίζει από των άλλων… (βέβαια υπάρχουν και πολλοί σχεδιαστές με χάλια σχέδιο…)
Giorgos Ror
14 Ιανουαρίου 2015Οι Βαν Χορν είναι Αμερικάνοι. Εμένα δε μ’αρέσουν και δε θα τους συγκρίνω καν με τους Ιταλούς, οι οποίοι είναι πολύ ανώτεροι από όλους τους μοντέρνους αμερικανοσκανδιναβολατίνους και είναι μετά τον Μπαρκς και τον Ρόσα ό,τι καλύτερο έχει υπάρξει στο χώρο των Ντίσνεϋ κόμικ.
moler1official
15 Ιανουαρίου 2015Εχεις δικιο Giorgo ror λατινοαμερικανοσκανδιναβοι μουφτιδες ολοι σε ενα τσουβαλι και πολυ τους ειναι,τι να πουν στους τιτανες των κομιξ τους Ιταλους (μαθητες των μεγαλων καλλιτεχνων που η καθημερινη για δεκαετιες μας προσφερε).Πες τα ρε φιλε που εχουν γνωμη και ολοι οι ασχετοι πια.Δεν μου λες ομως ο Τερζοπουλος ποσο το ειχε ξεφτυλισει το πραγμα ρε φιλε?Τραγικος ετσι?Δεν με εχεις καλυψει απολυτα παντως με το ποσο ανωτερο ειναι το κομιξ της καθημερινης μπροστα στο ποταπο χαρτομανι που με μεγαλωσε ομως θελω λιγη ακομη χολη αν σου περισευει και καπου στο 2050 αν υπαρχουμε θα με πεισεις δεν μπορει 🙂
Αλλωστε τι ειμαι εγω για να εχω γνωμη.Ανθρωπος με ματια,κριση και μια καποια εμπειρια στο θεμα?Ο μολερ1οφισιαλ ειμαι απλα και μπορεις να με διδασκεις και να κυρητεις την γνωμη σου με τοσο παθος λες και ειναι η μοναδικη αληθεια ελευθερα και κατ’επαναληψη.Ετσι να ανακατευεις τα νερα (οπως ειχες γραψει αλλου) σπαμαροντας επ’αυτου.Κατατοπισε με και καθοδηγησε με αν μπορεις γιατι εχω χαθει στα παιδικα σχεδια των Αμερικανων Βαν Χορν και δεν ξερω τιποτα αλλο.Δεν ξερω τι σημασια εχει η καταγωγη των σχεδιαστων βεβαια αλλα αν αναφερθηκα στους Βαν Χορν ως Ολλανδους μαλλον θα φταιει το “Βαν” πριν τον Χορν που παντα με μπερδευε.Μπαρκς Ροσα και ιταλοι σχεδιαστες ινδιανα γκουφυ και φαντομ ντακ τα υπολοιπα ειναι “μικυ μαου” σωστα?Γιατι αναμφιβολα με τοση απεχθεια για τα παλια κομιξ που φιλοξενουσαν ιστοριες των ιταλων Σκαρπα,Ροτα,Καβατσανο,Μποταρο,Καρπυ μεταξυ αλλων μαλλον το κομιξ της καθημερινης ειναι η οαση σου.Θα το εχω υποψιν και απο αυριο κιολας θα αρχισω να αγοραζω το τοπολινο και θα μαθω και ιταλικα!Πως γινεται τοσο καιρο να αγνοουσα την αληθεια?Μου ανοιξες τα ματια Γιωσργο ρορ και σε ευχαριστω πολυ.Και επειδη πολλα ειπαμε για εθνικοτητες (ασχετα πραγματα και τζαμπα καλουπια) και συγκρισεις,ενα σεβας σε οσους δεν σκοτωσαν το παιδι μεσα τους και καταφερνουν να κανουν αυτο που αγαπανε ειτε δεν αρεσει σε μενα ειτε δεν αρεσει στον Γιωργο.Και μιας και παραεγραψα παλι φιλε,δεν χρειαζεται να υιοθετησει ο ενας την αποψη του αλλου.Ας ειναι και θα σε παρακαλεσω να μην ερισεις ξανα σε δημοσιευση μου γιατι το εχεις κανει και αλλου.Διαφωνεις?Συμφωνοι…συνεχισε με τη ζωη σου απλα αγαπητε.Δεν ειναι εποικοδομητικός διαλογος αυτο που κανεις αλλα εμμονη και ατοφια κακεντρεχεια ελλειψει επιχειρηματων με μονο γνομωνα τα γουστα σου και τι σου αρεσει εσενα.Καλο ξημερωμα.
Giorgos Ror
15 Ιανουαρίου 2015Παραληρείς ξανά. Καταρχάς ποτέ και πουθενα δεν έγραψα “να ανακατέψω τα νερά”, άλλος ήταν που το έγραψε. Τα εχεις μπερδέψει(κλασικά). Εκτος αυτου, γραφεις εντελως ασχετα πραγματα με τα οποια δε θα ασχοληθώ(το παραλήρημα που είπα πριν).
Δεύτερον. Εσύ αναφέρθηκες χωρις επιχειρηματα υποτιμητικα σε ολους τους Ιταλους σχεδιαστες(που δεν ξερεις καν τα ονοματα τους και ουτε να τους ξεχωριζεις), βγαζοντας χολη και θαβοντας τους μαζικα. Αυτοι οι Ιταλοι ειναι μαθητες των μεγαλων Αμερικανων και Ιταλων, οχι των δευτεροκλασατων που διαβαζαμε κατα συρροη στο απαραδεκτο εδω και πολλα χρονια Κόμιξ του Τερζόπουλου.
Αεν μπορεις να ανταπεξελθεις σε διαλογο και σε μια διαφορετικη αποψη. Σε αφηνω στην ΑΓΝΟΙΑ σου, συνεχισε να αναφερεσαι στους ιταλους σχεδιαστες ως “μινιονς” και με τα ψευτικα ειρωνικα ονοματα που επλασες μονος σου “τινο σκρουτζο κλπ”. Απ’ό,τι φαίνεται η ειρωνεια και η απολυτοτητα ειναι καλες οταν ειναι δικες σου, οταν εχει καποιος αλλος μια αποψη ειναι “ατοφια κακεντρεχεια και ελλειψη επιχειρηματων”.
Γελάω…
Giorgos Ror
15 Ιανουαρίου 2015Δικό μου λάθος που ασχολήθηκα με κάποιον που δηλώνει “μισάνθρωπος”. Δε θα επαναληφθεί.
moler1official
15 Ιανουαρίου 2015Μικρε Γιωργακη σου το σβησανε το post αλλα με την νοημοσυνη αλλων δεν θα παιζεις χωρις να σου εχουν δωσει δικαιωμα οταν προκειται για αγνωστους που θα μπορουσαν να’ναι ακομα και γονεις φιλων σου.Το τι εχω κανει (κλασικα μιας και ειμαστε κολληταρια και ξερεις τι εστι κλασικο για μενα) ασε να το ξερω καλυτερα εγω και μην αναφερθεις ξανα στο ονομα μου σε προσωπικο επιπεδο εκτος και αν σε λενε τινο σκρουτζο.Μαλλον δεν εχουμε την ιδια ηλικια και αναμφιβολα οχι την ιδια ανατροφη.Δευτερον αραδιασα το μεγιστο επιχειρημα που αφορα την τεχνοτροπια και το γεγονος πως η πλειοψηφια απο δαυτους εχουν ολοιδιο σκιτσο.Ιδιο δεν καινοτομουν not new,same,copy-paste πως το λενε εκει στα μερη σου με αυθαδεια?Ε ετσι.
“οχι των δευτεροκλασατων που διαβαζαμε κατα συρροη στο απαραδεκτο εδω και πολλα χρονια Κόμιξ του Τερζόπουλου.”..Αντε παλι κι αλλος μισθος απο την καθημερινη καθε μερα προπαγανδα παντου.Οι δευτεροκλασατοι που λες ειναι ολοι τους “μπαμπαδες” των ιταλων που διαβαζεις τι δεν καταλαβαινεις?Την πεπατημενη τους ακολουθουν οσοι εξυμνεις και βαζεις μετα τους Μπαρκς και Ροσα καθως τοσα ξερεις τοσα λες αγνοοντας μια τεραστια γκαμα ιστορικων σχεδιαστων που χωρις τα κομιξ θα ηταν κατι αλλο σημερα.Γενικοτερα δεν συνεχιζεις με τη ζωη σου ουτε για αστειο,ψευδεσαι οικτρα ως προς την δημοσιευση σου στο group αγοραπωλησιες κομικς στο facebook και ειναι λογικο γιατι τετοιου ειδους ανθρωπος εισαι (και ειναι πασιφανες το τι κανεις)..Του “γελαω” οπως δειχνω με το δαχτυλο αγνωστους και τους λεω πως ζουν στην αγνοια.Να εισαι βεβαιος πως οτι και να ηθελες να πεις δεν θα το ελεγες ετσι face 2 face.Λιγο τακτ και σεβασμος δεν βλαπτει αλλα για σενα μοιαζει να’ναι θανασιμο αμαρτημα.Παντως αν δεν σε πληρωνουν απο την καθημερινη γιωργακη μακαρι να εκανες ετσι και για να πεισεις καποιον να δωσει ενα τοστ σε καποιον αστεγο καθε μερα οπου μπορουσες οπως κανεις με την διαφημιση των εκδοσεων της καθημερινης.Σε παρακαλω μια τελευταια φορα και δευτερη εδω συγκεκριμενα να μην ξανα ασχοληθεις με δικη μου δημοσιευση και να συνεχισεις με την ζωη σου αφηνοντας με στην αγνοια (θα ηταν ευλογια τοσο καιρο μοιαζει αδυνατο να το κανεις).Δεν δινω μια για την γνωμη σου που και να ηθελα εισαι τοσο αναγωγος που μοιαζει αδυνατο,οπως δεν δινεις και εσυ μια για την δικη μου.Εδω ειναι σελιδα για κομιξ και γνωμες πανω σε αυτα για να γελαμε ολοι με τα κομιξ,οχι για γελαει ο γιωργακης με εμας.Συγκεντρωσου και αντε στην ευχη του Θεου ετσι γελωντας φιλε.
Υ.γ:Για τη ιστορια του παραλληρηματος σου οπως λες
Αυτοι οι Ιταλοι ειναι μαθητες των μεγαλων Αμερικανων και Ιταλων, οχι των δευτεροκλασατων που διαβαζαμε κατα συρροη στο απαραδεκτο εδω και πολλα χρονια Κόμιξ του Τερζόπουλου.
Αυτο…Τι να πει κανεις..Να σου πω να ψαξεις τους σχεδιαστες λιγο,να πατησεις στο google?
Αφου ξερω καλα τι κανεις.
Καλη συνεχεια και καλο γελιο φιλε.
Giorgos Ror
15 Ιανουαρίου 2015Αν δεν ήσουν τόσο αντιπαθής, θα σε λυπόμουν πραγματικά, γιατί αυτό μου προκαλέις, οίκτο. Παραληρείς εδώ όπως παραληρούσες στο facebook και σου την είπαν τόσα άτομα, και πάλι τότε έψαχνες το δίκιο που δεν είχες. Δε θα ασχοληθώ με τις απόψεις σου γιατί εκτός από ανυπόστατες, είναι πιο αδιάφορες και από τα σκουπίδια που πλασάρεις ως μουσική. Α, και κανένα ποστ δε μου έσβησαν στο facebook γιατί το έκανε ο Hulk Gr και όχι εγώ. Αλλά σαν άθλιος ψεύτης που είσαι μπορείς να συνεχίσεις το παραμύθι σου. Δε φαντάζομαι να διαμαρτυρηθείς για το ύφος μου, σου απαντάω στο ύφος που επέλεξες εσύ. Καλή συνέχεια, μίζερε μικρούλη.
Giorgos Ror
15 Ιανουαρίου 2015Επειδή εγώ δε λέω ψέματα, σε αντίθεση με τον 26χρονο ράπερ
Corto
15 Ιανουαρίου 2015Παρατηρώ τις τελευταίες 3 ημέρες μια κλιμακωτή ένταση με αντεγκλήσεις και αντιπαραθέσεις που ξεφεύγουν από το κλίμα της ιστοσελίδας. Το Comics Trades δεν αποτέλεσε ποτέ πεδίο προσωπικών αντιπαραθέσεων, ούτε ξέφυγε από τις αρχές πάνω στις οποίες στηρίχτηκε. Ποιες είναι αυτές; Οι παρακάτω:
Σεβασμός προς την άποψη του κάθε γράφοντος ή όποιου σχολιάζει.
Προσεχτική χρήση του λόγου σε σημείο που να μην προσβάλει, να μην δημιουργεί έριδες και να μην προκαλεί.
Όποιος ή όποιοι διατηρούν προσωπικές διαφορές, θα το αναφέρω για μια και τελευταία φορά:
Να τις λύσουν εκτός Comics Trades.
Εμπάθειες, αντιπάθειες, κακεντρέχειες και κακόβουλες επιθέσεις επί προσωπικού, δεν θα ανεχθούμε ούτε μια από εδώ και πέρα. Είμαστε ένας χώρος ελεύθερης έκφρασης, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα δεχθούμε χρήση λέξεων προσβλητικών και δυναμιτισμό ενός υγιούς κλίματος. Η ανοχή και η καλοσύνη δεν σημαίνει παράλληλα και παθητικότητα. Αρκετά ως εδώ.
Σκεφθείτε αν είχατε αναλώσει τον χρόνο που αναλώσατε για αψιμαχίες μεταξύ σας στην συγγραφή κριτικής, άρθρου, ή έστω στο διάβασμα ενός κόμικς! Πιο δημιουργικό δεν θα ήταν; Από αυτή την αντιπαράθεση, ποιος άλλος τράφηκε εκτός από τον εγωισμό σας;
Κάθε σχόλιο που δεν θα τηρεί τους δύο πιο πάνω κανόνες, απλά θα διαγράφεται. Μην επιτρέψετε στον εαυτό σας κάτι τέτοιο. Βάλτε τον εγωισμό σας να λειτουργήσει δημιουργικά!
moler1official
16 Ιανουαρίου 2015Τετοια προσωπικη επιθεση για πολλοστη φορα,σε διαφορετικη ιστοσελιδα και σε τετοιο βαθμο,μετα απο κατασκοπια στον λογαριασμο μου και block ωστε να μην μπορω να αποδειξω τα αυτονοητα,δυσφημιζοντας και λεγοντας ψεματα μονο ενα πραγμα σημαινει.Εισαι ο καθρεφτης των γονιων σου.Ετσι σε ανεθρεψαν ετσι συμπεριφερεσαι και μιλας για αγνωστους..Δεν ηταν ενα “μικρε κωστακη” ανθυπανθρωπακο γ’ διαλογης που νομιζεις πως ολα ειναι τσιφλικι σου και οι λογαριασμοι κατοικιδια σου που γραφουν για να ικανοποιεισαι.Μαλλον εχεις καλους λογους να κρυβεσαι,εγω παλι οτι κακεντρεχεια και να λες δεν εχω να ντραπω για τιποτα.Ειμαι υπευθυνος για οτι λεω και δεν δινω μια για το τι καταλαβαινεις και τι οχι αν εχεις τα μεσα.Τελος επειδη ετσι ανανδρα αφου σαν μεγαλος ψηφιακος νταης βρηκες την τροφη να ταπεινωσεις αναιτια σαν κακομαθημενο πραγματα που δεν ξερεις τι μπορει να σημαινουν για τον αλλον λες και κρινεις εναν ανθρωπο απο το αν τον λενε μητσο η αζορ η ρορ καταρχην να εχεις τον νου σου,καλα κανεις και εχεις τρολ ακαουντς και κανεις την ιδια δουλεια παντου αφου σου το επιτρεπουν ακομα σε μερικες σελιδες.Ειναι μικρο το γκουγκλ δεν θα χαθουμε απο μεριας μου μετα απο αυτο.Για την δημοσιευση στο Facebook εκθετεις τον Hulk gr με τον οποιον ουδεποτε ειχα ΚΑΝΕΝΑ προβλημα και δεν πρεπει να εχουμε μιλησει καν γενικοτερα.Απλα θυμομουν το “ανακατεψω νερα” στην δημοσιευση για να την επισκεπτομαι και να βλεπω ως που θα το φτασεις και ποσα περνεις. Και απο που (διφορουμενο).Αλλα σαν ανεντροπος και κατωτερος ακομα και του σκυλου που εισαι προκειμενου να με στοχοποιησεις δεν δειχνεις τα σχολια,τα οποια πια δεν μπορω να δω.Τι φοβασαι ρε ρορ..Εισαι τοσο αστειος που δεν βλεπεις πως η δημοσιευση του αφορα το κακο δεσιμο και πως του βαζει στην καλυτερη ενα 7,πραγμα που ερχεται σε αντιθεση με τις γαλιφιες σου για την καθημερινη και ποσο ανεβασε τον πηχη μπροστα στα παλια σκουπιδια.Παρακατω αφηνω link,τις 2 φωτογραφιες με τα σχολια στην δημοσιευση οπου εγω και αλλα 2 μελη απανταμε στις παραδοσιακες παπαγαλιες σου πριν τις προσωπικες ανανδρες επιθεσεις.Τις οποιες δεν μπορω να δω καθοτι με εχεις μπλοκαρει οπως φαινεται και στις φωτογραφιες.
http://www.sendspace.com/filegroup/pvh6kyNTzYkIoyTslTgccg
Ισως μια μερα γνωριστουμε για καμμια συναλλαγη εχουμε αλλωστε και ενα κοινο…λυπουμαστε ο ενας τον αλλον.Σε βαραγε ο πατερας σου για αυτο και μας βγαζεις τετοια κακία που λενε καποιοι.Ποιοι?Εψαξες αλλα δεν εμαθες απ’οτι ειδα.Εως τοτε καλη συνεχεια και μιζερο μικρουλη τραβα πες τον κηδεμονα σου,μην με μπερδευεις εμενα μαζι του,δεν εμπλεξα ποτε μου σε τετοια.!
moler1official
15 Ιανουαρίου 2015Εχεις δικιο πως ενα ονομα δημιουργου δεν μπορει να κρινει μια ιστορια του και την ποιοτητα της ουτε ειμαι τοσο προκατειλημενος αγαπητε (απο την αλλη δεν αρνουμαι οτι ισως να ειμαι σε ενα σημειο και το αναγνωριζω).Και δεν αναφερομαι σε πλοκη,σεναριο και χρωματισμο αλλα καθαρα σε σχεδιο και τεχνοτροπια.Ισως να’ναι η δυναμη της συνηθειας και της νοσταλγιας για τον παλιο καλο καιρο που το κομιξ ηταν κατι αλλο.Ουτε “φαν” καποιας ταμπελας ειμαι ουτε τιποτα και σιγουρα οπως εχω πει πολλες φορες γενικα το κομιξ ειχε αλλοιωθει επι εποχης Τερζοπουλου λιγο μετα τα μεσα της σταδιοδρομιας του.Σχετικα με τους Ιταλους δεν θα το ελεγα τοσο ειρωνια οσο απογοητευση για μιμητισμο και εδραιωση ενος μοναδικου τροπου σκιτσογραφησης-βλεποντας εκατονταδες διαφορετικα ονοματα με ολοιδιο σχεδιο.Για αυτο θα ελεγα πως δεν βλεπω κατι καινουργιο αλλα συνεχεια ιστοριων του μικυ μαους η αλλων παρομοιων τιτλων στο κομιξ β’ κυκλου (οσον αφορα το σχεδιο).Η νεες καζαμπλανκες για κομιξ με αλλα λογια.Το καινουργιο (νεο) ειναι πως μια νεα εκδοση παρουσιαζεται σαν β’ κυκλος του ιστορικου κομιξ.Αν εσυ ειναι ενταξει με αυτο που προφανως το αγαπας τοσο ωστε να διαβαζεις ολες τις αλλες εκδοσεις τυπου νοναλντ κ.ο.κ με τα “μινιονς” (οπως ισως ατυχως να ανεφερα) μαλλον κατι περισσοτερο θα ξερεις και θα εχεις πιο αντικειμενικη και πιθανοτατα τεκμηριωμενη αποψη.Ομολογω πως δεν εχω πληρη εικονα διοτι σχεδιαστες εκδοσεων οπως κλασικα,μικυ μαους,αλμανακο κοσμουν τον β’ κυκλο του κομιξ πια και δεν μου κανει η καρδια να δωσω ουτε ενα ευρω (βρηκα σε αυτη τη τιμη τευχος απο παιδι τις προαλες) για να το διαβασω.Δεν ξερω σε τι βαθμο αλλα 1-2 ονοματα που θυμαμαι τα εχω δει.Τωρα για τον καστυ,ο ανθρωπος κανει αυτο που κανει ειτε αρεσει στον καθενα ειτε οχι.Δεν θα κρινω το εργο του,θα κρινω την συχνοτητα εργων του στο κομιξ συγκεκριμενα οταν υπαρχουν καμποσες αδημοσιευτες ιστοριες απο τους μεγαλους σχεδιαστες που μας εμαθε το περιοδικο..Με εχω πιεσει παντως και απλα δεν γεμιζουν το ματι μου,μενω με ενα “τι απεγινε το κομιξ”.Σαν το μικυ μυστηριο τον τελευταιο κυκλο που ειναι και σε νουαρ κλιμα,καποιος θα μιλουσε για φοβερη πλοκη και αντικειμενικα εξαιρετικο σχεδιο το οποιο ειναι πραγματι παρα πολυ καλο αλλα δεν θα καταφερει να γεμισει μαλλον ποτε το ματι μου ουτε θα με διασκεδασει οπως μια ιστορια του Σκαρπα,του Ροτα η ακομα και του Καβατσανο..Γενικα δεν θελω να μειωσω ουτε την ιταλικη σχολη,ουτε καμμια αλλη εκδοση ντισνευ αλλα δεν προκειται και τα εξισωσω ολα λες και ειναι “μικυ μαου”.Πες με ελιτιστη χαχαχαχα και ντροπη μου κιολας.Απλα για μενα αυτο δεν ειναι άξια συνεχεια του κομιξ.Ενα πολυ ωραιο περιοδικο στα χναρια του κομιξ ισως,μια νεα εκδοση που θα γραψει την δικη της ιστορια ναι αλλα ως συνεχεια του κομιξ που ξεκινησε το 87 για μενα οχι.Οπως προειπα κατ’εμε ειναι τεχνασμα για marketing μεσω της ταμπελας-επωνυμιας.Αν καταφερω ποτε να συμπλυρωσω τη συλλογη μου απο το κομιξ (ουτοπικο αλλα για μια ελπιδα ζουμε) θα με ξαναπιεσω παντως για να διαβασω περισσοτερα τευχη μιας και ολο αυτο που κανει η καθημερινη ειναι οτι απεμεινε απο ιστοριες ντισνευ.Και με μιση καρδια επαναλαμβανω:”Παλι καλα” και ευχομαι εις ανωτεrα με μονη προσδοκια να βγαλει ολους τους τομους της βιβλιοθηκης του Μπαρκς μιας και δεν φιλοτιμηθηκε κανενα αλλος να λαβει τα δικαιωματα (ισως λογω δυσβασταχτων οικονομικων απαιτησεων η μεταξυ τους συμβολαιων ανευ σημασιας ομως)..Διαβασα αυτες τις μερες τους νομους των παπιων για να περασει η ωρα και παρεπιπτοντως περασε παρα πολυ ευχαριστα χωρις να δωσω μια για το ποιος ηταν ο σχεδιαστης(μου φανηκε ιδιο με την μαζα).Το ιδιο θα μου αρεσε αν εκδιδοταν στο επομενο τευχος κομιξ,αυτο δεν σημαινει ομως πως η ποιοτητα του περιοδικου οσο κουβαλα αυτον τον τιτλο δεν βρισκεται σε ελευθερη πτωση…Το κομιξ δεν εφτιαξε το ονομα του αποκλειστικα χαρη σε εξαιρετικες ιστοριες με απιστευτα σεναρια και φαντασμαγορικα σκιτσα.Αυτο μπορουν να το κανουν πολλα “μινιονς” φιλτατε.Ξερουμε πως εφτασε στην βραβευση και γιατι και πιστευω πως ξερουμε και οι 2 οτι προκειται για απωλεια ολη αυτη η μεθοδολογια του στησιματος του περιοδικου.Ξερουμε γιατι στην αλληλογραφια μικροι βλεπαμε δικηγορους και επαγγελματιες στα -αντα να στελνουν γραμματα στο κομιξ και οχι στο αλμανακο,το μικυ μαους η το ντοναλντ (ακομα και αν δινοταν η δυνατοτητα).Ολα εχουν την αξια τους παντως και δεν εχει σημασια αν για την ωρα τα προσπερνω η τα ριχνω στην υποληψη μου οταν σε εναν πιτσιρικα ανοιγουν νεους οριζοντες και αναπτυσουν την φαντασια του (το πλεον σημαντικο) και μια τελευταια φορα ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ 🙂 .
Ειναι και η ωρα τετοια συγνωμη για τυχον ορθογραφικα λαθη.