ΚΟΜΙΞ #14 με μια κύρια ιστορία (σύμφωνα με το εξώφυλλο) σχεδιασμένη από τον Βίκαρ. Υπέροχο εξώφυλλο, αλλά έχουμε δει και καλύτερα σε αυτήν τη σειρά. Το δέκατο τέταρτο ΚΟΜΙΞ έχει δώδεκα ιστορίες (μαζί με πέντε μονοσέλιδες). Το ΚΟΜΙΞ έκλεισε ένα χρόνο στο προηγούμενο τεύχος, και τώρα πάμε να δούμε πώς ξεκινά η δεύτερη χρονιά του περιοδικού με το νέο τεύχος. Πάμε να δούμε τις ιστορίες σιγά σιγά.
Η πρώτη ιστορία είναι μια 30σέλιδη ιστορία με τον Μίκυ Μάους από το πενάκι του Πάολο Μοττούρα.
Περίληψη:
Ένα μυστικό που περνάει από γενιά σε γενιά, μια μυστηριώδης απαγωγή κι ένας αδίστακτος επίδοξος βασιλιάς συνθέτουν μια ατμοσφαιρική περιπέτεια με φόντο το Μίκυ Σίτυ του 19ου αιώνα, από το πενάκι του Ιταλού σχεδιαστή Πάολο Μοττούρα.
Η ιστορία (που είναι στην ουσία η κεντρική του τεύχους) έχει εξαιρετικό σχέδιο και χρωματισμό, αλλά αρκετά βαρετό σενάριο. Θα προτιμούσα πιο πολλή δράση και μια πιο πρωτότυπη πλοκή. Πάντως, το τέλος υποδεικνύει ότι μάλλον θα δούμε και συνέχεια της ιστορίας. Οπότε 7,5/10.
Η δεύτερη ιστορία είναι ο “Οικογενειακός Καβγάς”, με πλοκή Lars Jensen, κείμενο Christopher Spencer και σχέδιο Βίκαρ.
Περίληψη:
Ο θείος Σκρουτζ συναντάει τον ξάδελφο Ντάγκλας, και στοιχηματίζουν να μην ξοδέψουν τίποτα για μία ολόκληρη ημέρα.
Η ιστορία αυτή ήταν η δεύτερη καλύτερη του τεύχους, και κακώς για μένα που δεν είχε άρθρο, μιας και είναι η “κύρια” εάν πάμε με το εξώφυλλο… Μου άρεσε πολύ και την είχα διαβάσει πιο παλιά στα αγγλικά. Είχε δράση με ωραίο και πρωτότυπο σχέδιο από τον Βίκαρ, αλλά ήταν σύντομη, με αποτέλεσμα να μην έχουμε μεγάλο κυνηγητό με τους Μουργόλυκους και την Μάτζικα. Εάν ήταν μεγαλύτερη, θα ήταν ένα μικρό διαμαντάκι. Οπότε 8,5/10.
Τρίτη ιστορία είναι η “Μικροβιοφοβία”.
Περίληψη:
Ο θείος Σκρουτζ θέλει να αγοράσει ένα χοιροτροφείο, αλλά σύντομα παθαίνει κάτι που θα του αλλάξει γνώμη ριζικά και θα του κολλήσει μια γερή φοβία για τα μικρόβια.
Ωραία σχεδιασμένη η ιστορία από τον Σηζαρ Φιριόλι. Πρωτότυπο σενάριο με κάποιες αστείες σκηνές με τον Σκρουτζ, αλλά δεν παύει να είναι απλώς μια αρκετά καλή 10σέλιδη.
Οπότε θα βάλουμε το 7,5/10.
Τέταρτη ιστορία είναι ο “Αντίπαλος Αντίλαλος” του Καρλ Μπαρκς.
Περίληψη:
Ο Ντόναλντ κάνει όλα τα παράξενα είδη ήχων, και τα ανιψάκια του προσπαθούν να τους μιμηθούν.
Υπέροχο σχέδιο και σενάριο από τον Καρλ Μπαρκς. Η καλύτερη ιστορία του τεύχους και γενικά μια από τις πολύ καλές δεκασέλιδες του Μπαρκς. Τα ανιψάκια και ο Ντόναλντ, όταν συγκρούονται, έχουν πολλή πλάκα.
Άνετα παίρνει 9/10.
Πέμπτη ιστορία είναι “Η Ρεβάνς του Άτυχου”.
Περίληψη:
Ο Ντόναλντ αγανακτεί, που δεν κέρδισε σε μια κλήρωση και υποστηρίζει ότι η ατυχία του οφείλεται στην εξωφρενική τύχη του Γκαστόνε. Ωστόσο, η τύχη φαίνεται να έρχεται με το μέρος του.
Λοιπόν, η ιστορία αυτή ήταν σχετικά καλή για πεντασέλιδη. Μας δείχνει τον Ντόναλντ να παίρνει το αίμα του πίσω, αλλά τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται στο τέλος. Εξυπηρετεί το ρόλο της, που είναι να γεμίσει το τεύχος ευχάριστα…
Οπότε θα βάλουμε τελικά ένα 6,5/10.
Πέμπτη ιστορία είναι το “Οικολογικό Αδιέξοδο”.
Περίληψη:
Ο Κύρος εφευρίσκει μια μηχανή για τους Μικρούς Εξερευνητές, η οποία τους βοηθάει να επεκτείνουν έναν κήπο με περιβαλλοντικά ορθό τρόπο. Όμως, η μηχανή φαίνεται να έχει μερικά ελαττώματα.
Η ιστορία του Φρέντυ Μίλτον ήταν η χειρότερη του τεύχους και η πιο αδύναμη σχεδιαστικά (από τις κανονικές ιστορίες). Έτσι και έτσι ήταν το σενάριο, αλλά και ο σχεδιασμός των χαρακτήρων ήταν κάπως. Προσπαθεί να περάσει ένα οικολογικό μήνυμα, αλλά μια τέτοια ιστορία σαν αυτή δεν ανήκει στο ΚΟΜΙΞ, αλλά στο Σουπερ Μίκυ…
Άρα 5/10.
Πέμπτη ιστορία είναι “Η Αόρατη Σόδα”.
Περίληψη:
Το ενεργειακό ποτό, που πίνει ο Ντοναλντ στο γήπεδο, την ώρα που παρακολουθεί τον αγώνα της ομάδας της Λιμνούπολης, έχει καταργηθεί. Ωστόσο, ψάχνει έναν τρόπο να συνεχίσει λαθραία τη συνήθειά του.
Καλή 6σέλιδη ιστορία με ωραίο σχέδιο. Το σενάριο ήταν σχετικά καλό, αλλά δεν είχε και τίποτα το ιδιαίτερο…
Οπότε 6–6,5/10.
Είχαμε 5 μονοσέλιδες ιστορίες, που ήταν σχεδόν αδιάφορες όλες. Μόνο η “Για 2 Χάμπουργκερ” ήταν κάπως καλή. Να ειπωθεί ότι για άλλη μια φορά δεν είχαμε Τα νέα του ΚΟΜΙΞ, αλλά και μόνο δύο μεγάλες ιστορίες είχαν συνοδευτικό άρθρο (θα ήθελα παραπάνω), ενώ και Τα Γράμματα στη σύνταξη ήταν μόνο μια σελίδα. Γενικά το τεύχος ήταν τίγκα στις ιστορίες, όμως είχαμε πολλές μικρές ιστορίες, και αυτό δεν είναι τόσο καλό, διότι όχι μόνο δεν ήταν ιδιαίτερα καλές, αλλά κάνανε το τεύχος κουραστικό!
Το ΚΟΜΙΞ αυτό στη δομή του είναι το χειρότερο τεύχος και παίρνει συνολικά, ένα 7,5/10. Το τεύχος είχε μόνο τέσσερις ιστορίες να ξεχωρίζουν από τις επτά (εάν βάλουμε και τις μονοσέλιδες, τότε 12)… Ακόμη είχαμε και διαφημίσεις, που δεν είχαν λόγο να υπάρχουν. Είδαμε διαφήμιση για το Μίκυ Μάους της άλλη Παρασκευής αλλά και του σημερινού… Δεν χρειαζόταν να υπάρχουν και οι δύο στο τεύχος, καθώς έτρωγαν χώρο, αφού στη θέση της μιας σελίδας της μιας θα μπορούσαμε να έχουμε ή ένα ακόμα άρθρο ή μια ακόμα σελίδα στη στήλη Γράμματα στη Σύνταξη. Να τονιστεί ότι ιστορίες όπως οι μονοσέλιδες, αλλά και το Οικολογικό Αδιέξοδο, δεν ανήκουν στο ΚΟΜΙΞ, αλλά στο Σουπερ Μίκυ και θα μπορούσαν να αντικατασταθούν από μια ωραία δεκασέλιδη, που δεν θα έκανε τόσο κουραστικό το τεύχος! Με λίγα λόγια, οι πολλές μονοσέλιδες, οι διαφημίσεις, οι δύο μικρές ιστορίες, αλλά και οι ελλείψεις άρθρων έκαναν κουραστικό το ΚΟΜΙΞ #14. Κοιτάξτε τεύχη της Νέας Περιόδου, όπως το Μόμπυ Ντικ,το Νησί του Χρόνου, τον Σκοτεινό Κόσμο,που είχαν λίγες ιστορίες, αλλά μεγάλες, που ήταν εξαιρετικές, πόσο καλά τεύχη ήταν! Είχαν δηλαδή ποιότητα και όχι ποσότητα.
Στο επόμενο ΚΟΜΙΞ θα δούμε κύρια ιστορία 32 σελίδων, “Ντύλαν Μάους” του Πάολο Μοττούρα και του Τίτο Φαράτσι. Μια παρωδία του Ντύλαν Ντογκ, που φαίνεται ενδιαφέρουσα! Κυκλοφορεί την Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου. Για τις υπόλοιπες ιστορίες του τεύχους δεν είναι γνωστό κάτι παραπάνω, αλλά μόνο ότι θα έχουμε και μια ιστορία του Μπαρκς.
Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.
24 Σχόλια
Σπυρος Γαμβρουλης
28 Αυγούστου 2015Καλησπερα ειμαι καινουργιος στο φορουμ ως μελος αν και απο καιρο εβλεπα τις δημοσιευσεις των περιοδικων ντισνευ και θελω να κανω και εγω εναν μικρο σχολιασμο για το κομιξ 14…
Πρωτα απο ολα την ιστορια ”μικροφοβια” την βρηκα αρκετα καλη και θα της εβαζα ενα 10 και δεν μπορω να καταλαβω για ποιο λογο η ιστορια ”αντιλαλος αντιλαλος”
παιρνει πιο μεγαλη βαθμολογια .Επειδη ειναι του Καρλ μπαρκς ; Μα αφου και οι δυο ειναι 10σελιδες ιστοριες ( και οι δυο πολυ καλες ).
Δευτερον εγω περα απο την πρωτη μονοσελιδη ιστορια που την βρηκα αδιαφορη τις αλλες τεσσερις της βρηκα καλες ειδικα την 3η και την 5η στην οποια εβαλα και τα γελια.
Τριτον την ιστορια ”οικολογικο αδιεξοδο” αν και συντομη την βρηκα καλη οσο και απο αποψη σεναριου οσο και απο σχεδιου και αξιζει να ειναι στο κομιξ.
Τελος στην ιστορια ” οικογενειακος καβγας” θα εβαζα ενα 9 διοτι ηταν εξισου πολυ καλη και αυτη .
Γενικα komixwiki σε θελω λιγο αδικο οσον αφορα την κριτικη του τευχους χωρις να θελω να σε μειωσω ο καθενας στο κατω -κατω εχει την δικη του αποψη.
Υ.Γ. Και εγω θελω να εχει 2 και οχι 1 σελιδα η στηλη ”Γραμματα στη συνταξη”.
Kriton
28 Αυγούστου 2015Ο αντίπαλος αντίλαλος αξίζει μεγαλύτερη βαθμολογία, όχι επειδή είναι του Καρλ Μπαρκς, αλλά… επειδή είναι του Καρλ Μπαρκς!
Τι εννοώ; Δεν παίρνει την καλύτερη βαθμολογία λόγω της φήμης τού δημιουργού του, αλλά επειδή είναι το αποτέλεσμα της δουλειάς ενός Δασκάλου και όχι απλώς ενός καλού τεχνίτη, κάτι το οποίο φαίνεται με την πρώτη ανάγνωση. Τι το κακό έχουν οι δύο δεκασέλιδες ιστορίες; Τίποτε. Είναι και οι δύο το ίδιο καλές; Όχι! Η ιστορία τού Μπαρκς έχει εξαιρετικά προσεγμένη δομή, κινηματογραφική θα λέγαμε, με εξωφρενικό χιούμορ και φοβερή προσοχή στη λεπτομέρεια. (Ποιος άλλος θα έβαζε τον Ντόναλντ να διδάσκει πώς να παράγεις ηχώ, ξεκινώντας με το να δείχνει πώς πρέπει να… σουφρώσεις τα χείλη σου;) Και η μικροβιοφοβία είχε εξωφρενικό χιούμορ ή, μάλλον, εξωφρενικές καταστάσεις, που ώρες ώρες, όμως, σε κάνανε έξω φρενών. Στην ιστορία τού Μπαρκς είχες τον Ντόναλντ και τα ανιψάκια να είναι αντίπαλοι, έχοντας όμως και οι δύο δίκιο, από τη μεριά τους, πράγμα που σε κάνει να μην ξέρεις πώς θα εξελιχθεί η ιστορία μέχρι το τέλος. Στη μικροβιοφοβία η κρίση ήταν κάπως τραβηγμένη, και κάπου ήθελες να αστράψεις του Σκρουτζ ένα φούσκο, για να συνετισθεί.
Επειδή οι λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά, και σ’ αυτές η μικροβιοφοβία υπολείπεται, η ιστορία τού Μπαρκς κερδίζει πανηγυρικά στα σημεία. Δύο αγαθών δοθέντων, το μη βέλτιον χείριστον, παραφράζοντας τους αρχαίους!
komixwiki
29 Αυγούστου 2015Με υπερκάλυψε ο Κρίτων! Αυτά που λέει ακριβώς! Συμφωνώ και επαυξάνω. Όσο για το Οικογενειακό Καβγά του έβαλα 8,5 για το λόγο που εξήγησα. ότι ήθελα λίγο παραπάνω. Αλλιώς μπορεί να έπαιρνε και 9,5. Το οικολογικό Αδιέξοδο δεν την βρήκα καλή ιστορία. Δεν μου άρεσε το σχέδιο(οι χαρακτήρες ήταν κάπως) αλλά και το σενάριο. Τέτοιες ιστορίες παρόμοιες με αυτήν μπαίνουν στο Σουπερ Μίκυ. Στο ΚΟΜΙΞ έχουμε δει πάρα πολύ καλύτερες από αυτήν. Το επίπεδο του περιοδικού είναι υψηλό οπότε χρειάζεται να είμαι κάπως αυστηρός με τις ιστορίες. Τέλος, οι μονοσέλιδες δεν είχαν ποτέ θέση στο περιοδικό και εδώ ήταν πολλές! 5 μονοσέλιδες; Βγάλε αυτές και το Οικολογικό αδιέξοδο και έχεις μια ωραία 10σέλιδη με άρθρο. Έτσι έχεις λιγότερες και καλές ιστορίες αλλά και δεν κουράζει το τεύχος.
Kriton
28 Αυγούστου 2015Με ένα τεύχος κάθε μήνα, θα έλεγα ότι το νέο Κόμιξ ξεκίνησε τη δεύτερη χρονιά του τον περασμένο μήνα, με το δέκατο τρίτο τεύχος.
Τα νέα τού Κόμιξ φαντάζομαι ότι έχουν καταργηθεί εδώ και καιρό, οπότε δεν έχει νόημα να αναφέρεις ότι ούτε αυτόν τον μήνα υπήρχαν στο περιοδικό. Αν τα ξαναβάλουν, μπορείς να το αναφέρεις ως είδηση.
komixwiki
29 Αυγούστου 2015Ναι έχεις δίκιο θα το διορθώσω. Πάντως, μου κάπως αυτό με τα νέα που έχουν κάνει αλλά εντάξει στην τελική…
Μελέτης Δέσκος
28 Αυγούστου 2015Θεωρώ αδιανόητο το 7, 5 ως βαθμό για την ιστορία με τον Μίκυ. Το σενάριο και οι ατάκες, ήταν εξαιρετικές και το σκίτσο, άγγιζε την τελειότητα….
komixwiki
29 Αυγούστου 2015Έχουμε δει καλύτερες ιστορίες από τον Μοττουρα… Το σχέδιο ήταν υπέροχο αλλά το σενάριο πολύ βαρετό. Άντε να ήμουν πιο χαλαρός και να έβαζα 8 αλλά όχι παραπάνω…
chrismanitou
29 Αυγούστου 2015Καλημέρα σε όλους. Ξύπνησα και με χαρά είδα τα σχόλια όλων εδω. Εκανα ένα ζεστό καφέ και τα απόλαυσα. Οπότε ας βάλω και τη δική μου κριτική. Η ιστορία του Mottura μου άρεσε. Σαν σενάριο ήταν καλό. Οχι κανένα διαμάντι αλλά καλό. Το σχέδιο πάλι ήταν υπέροχο. Ατμοσφαιρικό και κάθε καρέ θα μπορούσε να σταθεί σαν πίνακας. Τις θέλω αυτές τις ιστορίες στο ΚΟΜΙΞ. Εκεί ανήκουν και αναδεικνύονται. Θα συμφωνήσω με τον komixwiki γενικά στην κριτική του στις άλλες 3 καλές (για εμένα) ιστορίες του τεύχους. Την Μικροβιοφοβία, τον οικογενειακό καβγά και φυσικά την υπέροχη ιστορία του Μπαρκς. Θα ήθελα και εγω να έχει συνοδευτικό άρθρο ο Οικογενειακός Καβγάς. Επίσης το σχόλιο του Κρίτωνα σχετικά με το ράμφος του Ντόναλντ τα λέει όλα σχετικά με τη διαφορά του Μπαρκς από όλους τους άλλους.
Θα ήθελα τέλος να σχολιάσω την υπόλοιπη σχεδόν σαβούρα του τεύχους. Καλύτερα να είχε άρθρα, νέα του ΚΟΜΙΞ, σχόλια για τον καιρό, άρθρα για την οικονομική κατάσταση της Ονδούρας, οτιδήποτε. Νομίζω οτι η θέση τους ήταν στο Σούπερ Μίκυ. Σχέδιο κακό, υποθέσεις τραβηγμένες από τα μαλλιά. Καλημέρα και ευχαριστώ για την παρέα στον πρωινό καφέ. (Ισχύει και για τα σχόλια στο τελευταίο τεύχος του ΜΜ αυτό)
dark_tyler (@dark_tyler)
31 Αυγούστου 2015Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί κάνουν τα τεύχη τόσο ασφυκτικά. Μετά τις αβέβαιες προσπάθειες των πρώτων μηνών φάνηκε πως κατέληξαν σε ένα μοντέλο το οποίο συχνά φλερτάρει με το ιδανικό. Το προηγούμενο τεύχος ας πούμε, με μια πολύ ενδιαφέρουσα Ιταλική ιστορία του Καβατσάνο (τον οποίον δε τον αντέχω αλλά η συγκεκριμένη ιστορία ήταν σημαντική και μπράβο που την έβαλαν), με μια ‘χαμένη ιστορία’ του Σκάρπα και με μια μεγάλη ιστορία πρώιμου Μπαρκς (που μου αρέσει πολύ), ήταν τέλειο. Ή τελοσπάντων θα ήταν αν ανάμεσα σε όλα αυτά δεν το παραγέμιζαν με τόση σκανδιναβική σαβούρα.
Εικάζω πως έχει να κάνει με την ανασφάλεια (αν όχι ευθέως έχθρα) του παραδοσιακού κοινού του ΚΟΜΙΞ με ιστορίες από την Ιταλία ή/και με τον Μίκυ. Το τιγκάρουν στις ασήμαντες ιστορίες παπιών από τη σκανδιναβία για να υπάρχει μια ασαφής αίσθηση πως το περιοδικό δεν βασίζεται στην Ιταλία και έχει κυρίως ιστορίες με τους Ντακ.
Τελοσπάντων, για να μην παρεξηγηθώ να ξεκαθαρίσω πως τα λέω όλα αυτά καθαρά εποικοδομητικά, προσωπικά είμαι ευγνώμων για τις καλές ιστορίες που τυπώνει το ΚΟΜΙΞ αυτή την περίοδο, η επιλογή που κάνουν από Ιταλικές ιστορίες είναι αξιολογότατη. Απλά είναι κρίμα που δε μπορεί να τελειοποιηθεί αυτή η προσπάθεια επειδή πρέπει το μισό τεύχος κάθε φορά να μοιάζει με το Σούπερ Μίκυ.
Αντί για 40 σελίδες από σκανδιναβία θα μπορούσαν να είναι 10-20 (γιατί τόσες τις σηκώνει, 1-2 συμπαθείς ιστορίες τις έχει κάθε τεύχος), και στη θέση των υπολοίπων να υπήρχε μια -μικρότερη- Ιταλική που δεν έχει απαραίτητα τα φόντα για να είναι κεντρική τεύχους, κάποιο ωραίο άρθρο ή γενικότερο αφιέρωμα ή συνέντευξη (συλλεκτικό περιοδικό είναι, χρειαζόμαστε περισσότερο context για αυτά που διαβάζουμε), και ίσως τίποτα κλασικά αδημοσίευτα από Σκάρπα και πίσω.
Ενιγουέι. Και τώρα καλό είναι, απλά χωράει βελτίωση.
ΥΓ. Το σχόλιο για το ράμφος του Ντόναλντ στην ιστορία του Μπαρκς. Χίλια ΝΑΙ. Γενικότερα η ιστορία ήταν από τις καλύτερες του Μπαρκς που έχουν μπει στη Β’ Περίοδο.
komixwiki
31 Αυγούστου 2015Από ότι συμπεραίνω από τα τελευταία τεύχη μπορεί να είναι και αυτό που λες ή ότι δεν έχουν καταλήξει ακόμα σε κάποια δομή. Και όντως όπως είπες έχει περιθώρια βελτίωσης. Το ΚΟΜΙΞ 11 είχε Μίκυ του Κάστυ και λίγες ιστορίες μετά και ήταν γενικά πολύ καλό σαν τεύχος. Από το ΚΟΜΙΞ 12 και μετά βλέπουμε μια διάθεση να αυξάνονται οι μικρές ιστορίες και οι μονοσέλιδες πράγμα που δεν το θεωρώ καλό για το περιοδικό καθώς ποτέ δεν δούλεψε θετικά αυτό…. Οπότε θεωρώ λίγες ιστορίες (μεγάλες) με ποιότητα και όλα θα είναι μια χαρά. Απλά πρέπει να το καταλάβει αυτό η Καθημερινή…
petross21
1 Σεπτεμβρίου 2015Συμφωνώ πάνω κάτω με την κριτική του komixwiki. Παρόλαυτα πιστεύω ότι το να βάζουν και μέτριες ιστορίες που παραπέμπουν σε Σούπερ Μίκυ ίσως είναι μονόδρομος. Και αυτό το συμπεραίνω από το ότι δημοσιεύουν ιστορίες μόνο της τελευταίας δεκαετίας (με εξαίρεση τον Μπαρκς) και δεν κάνουν επαναδημοσιεύσεις καλών ιστοριών. Όπως καταλαβαίνετε οι καλές ιστορίες της τελευταίας δεκαετίας που δεν έχουν εκδοθεί στην Ελλάδα δεν είναι και άπειρες, οπότε, η Καθημερινή προσπαθεί να ισσοροπεί λίγο το κάθε τεύχος με καλές και κακές ιστορίες!
komixwiki
2 Σεπτεμβρίου 2015Εγώ πιστεύω ότι μπορούν να βάλουν και άλλες πιο κλασσικές όπως έγινε με τον Ρομάνο Σκάρπα ή ιστορίες που βγήκαν τα τελευταία 20 χρόνια από δημιουργός όπως ο Βικαρ, Ρότα, Μπρανκ, Πατ Μπλοκ μαζί με τις ωραίες Ιταλικές. Πρέπει να καταλάβουν ότι ποσότητα δεν σημαίνει ποιότητα και χαλάει και το τεύχος σαν συνολική εικόνα.
petross21
2 Σεπτεμβρίου 2015Κι εγώ θέλω να βάζουν και κλασσικές ιστορίες από μεγάλους δημιουργούς όπως ο Ρομάνο Σκάρπα, αλλά για κάποιον λόγο αποφεύγουν συνεχώς τις ιστορίες προ δεκαετίας. Ίσως να έχει σχέση με δικαιώματα. Δεν ξέρω. Πάντως, πιστεύω πως λογικά θα υπάρχει κάποιος λόγος που σε διαστημα ενός χρόνου, σε όλα τους τα περιοδικά, δεν έχουν δημοσιεύσει ιστορίες παλαιότερες του 2000 (εκτός από του Καρλ Μπαρκς, για τον οποίο έχουν πάρει μάλλον δικαιώματα λόγω βιβλιοθήκης (;) !
komixwiki
2 Σεπτεμβρίου 2015Κοίτα μπορεί να είναι αυτό που λες αλλά είναι κάπως… Θέλω να πω ότι η Ιταλία από παίρνουν τις ιστορίες έχει νέες ιστορίες αλλά δεν είναι άπειρες και αρκετές είναι δεύτερου επιπέδου. Όμως εκδίδει τόμους όπου βάζει πιο παλιές ιστορίες ή έχει περιοδικά όπως τα Κλασικά. Δηλαδή έχουν υλικό και νομίζω ότι η Καθημερινή μπορεί να το χρησιμοποιήσει. Αλλά βέβαια, από ότι φαίνεται έχει τη νοοτροπία μόνο νέες ιστορίες ειδικά στο Μίκυ Μάους… Αυτό δε μπορεί να διαρκέσει για πάντα. Καλό θα ήταν να έχουμε μια έκδοση όπως τα Κλασικά και στο ΚΟΜΙΞ να μπαίνουν μόνο 10σέλιδες και γενικές καλές ιστορίες που αξίζουν στο περιοδικό και όχι τρίτης διαλογής καθώς το επίπεδο του περιοδικού είναι υψηλό και ήδη έχουν τεύχη που μας δείχνουν τη τεράστια διαφορά με το ΚΟΜΙΞ 14.
petross21
2 Σεπτεμβρίου 2015Δεν ξέρω. Ίσως να είναι και η προκατάληψη του να μπαίνουν μόνο νέες ιστορίες, αλλά, αυτό που με ώθησε στην εξήγηση με τα δικαιώματα περισσότερο, ήταν η χαμένη ιστορία του Σκάρπα που ουσιαστικά ήταν μια παλιάς κοπής ιστορία. Εφόσον δεν e;ixan πρόβλημα να δημοσιεύσουν μια χαμένη ιστορία του Σκάρπα που ουσιαστικά είναι παλιά, γιατί να μη δημοσιεύσουν και άλλες οι οποίες έχουν δημοσιευθεί παλιότερα αλλά ουσιαστικά είναι το ίδιο στυλ;;; Συν το ότι μου φαίνεται πολύ περίεργο που σε τόσο μεγάλο διάστημα δεν έχουν δημοσιεύσει ούτε μια ιστορία παλιότερη του 2000, εκτός του Μπαρκς. Συν το ότι προτίμησαν να μην κυκλοφορήσουν τα Κλασικά για να βάλουν στη θέση τους το Σούπερ Μίκυ και το Ντόναλντ (που στην αρχή δεν ήταν καθόλου καλό). Και ίσως αυτό να το καναν επίτηδες για να μην αναγκαστούν να βάλουν παλιές ιστορίες (;) (πολύ τραβηγμένο σενάριο, το ξέρω, αλλά, ποτέ δεν ξέρεις) :P. Πολύ πιθανό να παίζει κάτι με δικαιώματα,
Corto
2 Σεπτεμβρίου 2015Καλησπέρα, κύριοι.
Απαντώ στο σχόλιο του Πέτρου, επειδή η άποψη μου συγκλίνει αρκετά με την δική του.
Όπως το αντιλαμβάνομαι σχεδόν ένα χρόνο μετά την επανακυκλοφορία των τίτλων της Ντίσνευ στη χώρα μας, είναι κάτι παραπάνω από οφθαλμοφανής η “προτίμηση” στις καινούργιες(σχεδιασμένες από το 2000 και μετά ιστορίες), της εκδοτικής. Εδώ τώρα πολλά εικάζονται, αλλά οδηγούν σε ένα συμπέρασμα: υπάρχει δέσμευση των εκδοτών με την Ντίσνευ Ιταλίας από όπου αποκτήθηκαν τα πνευματικά δικαιώματα, σχετικά με την χρονολογία έκδοσης των ιστοριών. Κατ’εμέ στους όρους του συμβολαίου πρέπει να υπάρχει σχετική ρήτρα, κάτι που ενδεχομένως να έριξε και το κόστος απόκτησης των δικαιωμάτων. Επαναλαμβάνω, πως πρόκειται περί δικού μου συμπεράσματος και, όχι διαπίστωση που εμπεριέχει επίσημη τοποθέτηση κάποιας από τις δύο πλευρές των συμβαλομένων.
Αν αληθεύει κάτι τέτοιο, λύνει τις απορίες όλων μας έτσι όπως τις διατυπώνουμε καθημερινά. Γι’αυτό και δεν είδαμε(ίσως ούτε στο μέλλον να δούμε), τίτλους όπως τα Κλασσικά, ή κάποια εξτρά έκδοση καλοκαιρινού τύπου, με συγκεντρωμένες ιστορίες κάτω από μια κοινή θεματολογία(aka Τα Μεγάλα Σήριαλ). Βέβαια, εδώ φαντάζομαι ότι υπάρχουν πολλές ενστάσεις, κυρίως μεγαλύτερων ηλικιακά αναγνωστών και συλλεκτών. Κι αυτό γιατί πέρα από το δικό τους το “θέλω”, υπάρχει και η Ιταλία που έχει σορεία ειδικών εκδόσεων, το εύρος των οποίων αναλώνεται κυρίως στο ένδοξο παρελθόν. Εκεί λοιπόν υστερεί αυτή η κίνηση, αν επαναλαμβάνω ισχύει.
Μένει να δούμε πως θα κυλήσει η χρονιά που μας έρχεται, για να πούμε περισσότερα και, για να βγάλουμε ασφαλέστερα συμπεράσματα. Πάντως, από μια πρώτη εκτίμηση ενός έτους, φαίνεται ότι οι Καθημερινές εκδόσεις δεν επιθυμούν να επενδύσουν στο παρελθόν. Κι αυτό είναι πασιφανές, νομίζω.
komixwiki
3 Σεπτεμβρίου 2015Συμφωνώ για την ιστορία του Σκάρπα Πέτρο. Και ίσως κάτι παίζει αλλά μου φαίνεται τραβηγμένο που η πηγή των ιστοριών Ιταλία ειδικά αλλά και άλλες χώρες να έχουν εκδόσεις σχετικές με παλιές ιστορίες όπως τα Κλασσικά ή τόμους. Γιώργο να πω ότι ναι έχουμε 1 χρόνο να δούμε τι θα γίνει αλλά ας μην ξεχνάμε όμως τι έγραφαν στην αφίσα του Μπαρκς που δόθηκε μαζί με τον πρώτο τόμο της Βιβλιοθήκης Ντισνευ. Που ήταν η έκδοση τόμων όπως Η Βιβλιοθήκη Κόμικς και η Βιβλιοθήκη Φλουντ Γκοτφρεντσον (για την οποία έβγαλαν τον κωδικό που πήραν από την Εθνική Βιβλιοθήκη…).. 1 χρόνος και κάτι και δεν έγινε τίποτα, ούτε καν μια ανακοίνωση ή απάντηση. Επίσης η ιστορία του Σκάρπα γεννάει πολλά ερωτήματα. Αλλά και το ότι η Ιταλία επενδύει και στον παρελθόν και στο μέλλον… Και γιατί όχι και η Καθημερινή; Ακόμη τι κάνουν όταν ο Μπαρκς με τις 10σέλιδες του τελειώσει ή όταν τελειώσει ο Κάστυ; Και τα 2 δεν είναι άπειρα και ειδικά ο Μπαρκς τώρα με τη Βιβλιοθήκη Ντισνεϋ είναι στα όρια του… Δηλαδή πολύ λίγες ιστορίες του δεν έχουν μπει στο ΚΟΜΙΞ. Δε θα επενδύσουν στο παρελθόν τότε; πχ Μετά θα αρχίσουν το ίδιο με τον Ρομάνο Σκάρπα και θα λένε “Ιστορία Σκαρπα” για να δίνει κύρος στο τεύχος ή να γίνει Ο Σκαρπα πιο γνωστός; Δηλαδή η υπόθεση μπάζει πολλά νερά… Και δυστυχώς δεν παίρνουμε απαντήσεις.
Corto
1 Σεπτεμβρίου 2015Να πω κι εγώ για τις δικές μου εντυπώσεις από την ανάγνωση του τεύχους.
Σε γενικές γραμμές με ικανοποίησε, όσον αφορά στις κεντρικές ιστορίες.
Οι μικρές που μπαίνουν για να γεμίσουν σελίδες, μου ήταν αδιάφορες. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να ξοδεύεται χαρτί και μελάνια, για να τυπωθούν και να στριμωχτούν τέτοιες ιστορίες στο ΚΟΜΙΞ, από την στιγμή που υπάρχουν άλλα περιοδικά για να φιλοξενηθούν. Είναι κάτι που έκανε και ο Τερζόπουλος, με τα γνωστά αποτελέσματα σε όλους. Η κίνηση να ασπαστεί την φιλοσοφία αυτή, στην δεύτερη περίοδο έκδοσης του περιοδικού η Καθημερινή, είναι κατ’εμέ λάθος. Ίσως πρέπει να καθίσουν σε ένα meeting με την ομάδα του δημιουργικού και του marketing και, να προσδιορίσουν εκ νέου την γραμμή πλεύσης και το target group του περιοδικού. Έτσι πάντως διαβλέπω φουρτούνες στον ορίζοντα…
Συμφωνώ με την βαθμολογία του Κώστα.
komixwiki
2 Σεπτεμβρίου 2015Θα συμφωνήσω Γιώργο και χαλάει τη γενική εικόνα το τεύχους. Και εμένα με ικανοποίησαν οι κεντρικές ΑΛΛΑ οι μικρές που μπήκαν όχι μόνο ήταν αδιάφορες αλλά και χάλασαν σαν δομή το τεύχος. Μπήξαμε στις μονοσέλιδες και στις μικρές ιστορίες που μπορούσαν να αντικατασταθούν από 10σέλιδες και έτσι δεν θα κούραζε ή δε θα γινότανε αδιάφορο αυτό το μέρος του τεύχους. Το καλό είναι στη νέα περίοδο είχαμε τεύχη πολύ καλά εως εξαιρετικά όπως το Μόμπυ Ντικ, Το νησί του Χρόνου τα οποία είχαν μια μεγάλη ιστορίες μαζί με 10σελιδες. Μια πολύ ωραία φόρμουλα θα λέγαμε. Η τεύχη όπου είχαμε μεγάλες ιστορίες 20-30 σελίδων μαζί με 10σελιδες. Επίσης πολύ καλή φόρμουλα. Δεν ξέρω τι έπαθε η Καθημερινή στα τελευταία τεύχη και ειδικά στο 14 και αύξησε κυρίως σε αυτό τόσο πολύ τις μικρές ιστορίες. ΚΟΜΙΞ + πολλές ιστορίες = κάτι αρνητικό… Ας ελπίσουμε στα επόμενα τεύχη να συνεχίσει την επιτυχημένη δομή που είχε πριν και όχι αυτή του Τερζόπουλου…
Kriton
2 Σεπτεμβρίου 2015Υποψιάζομαι ότι ο λόγος, που μπαίνουν οι μονοσέλιδες ιστορίες, είναι καθαρά οικονομικός. Το περιοδικό πρέπει να προβλέπει 4-5 σελίδες για διαφημίσεις, ανάμεσα στις ιστορίες και όχι όλες μαζεμένες. Επειδή, κατά τη διαμόρφωση τού τεύχους, το ποιες διαφημίσεις θα μπουν και, κυρίως, το αν θα μπουν, δεν είναι γνωστό, στη θέση τους προγραμματίζονται κάποιες μονοσέλιδες ιστορίες, που για τις διαφημιστικές εταιρείες λένε ότι εκεί θα μπορούσε να μπει μια διαφήμισή τους. Αν βρεθεί διαφημιστής, για κάθε διαφήμιση αντικαθίσταται και μια μονοσέλιδη ιστορία. Αν δεν βρεθεί, οι ιστορίες παραμένουν.
Ναι, συνήθως δεν βρίσκεται διαφημιστής. Όμως, αυτό γίνεται γνωστό την τελευταία στιγμή, όταν η σελιδοποίηση του τεύχους έχει οριστικοποιηθεί, οπότε η επιλογή δεν είναι πολλές μονοσέλιδες ή μια μεγαλύτερη ιστορία, αλλά πολλές μονοσέλιδες ιστορίες ή πολλές κενές σελίδες και, σε φιλοσοφικό επίπεδο, πολλές μονοσέλιδες ιστορίες ή πολλές διαφημίσεις. Νομίζω ότι και στις δύο περιπτώσεις οι πολλές μονοσέλιδες ιστορίες είναι, για τους αναγνώστες, η καλύτερη επιλογή. Μακροπρόθεσμα, όμως, ίσως η καλύτερη επιλογή να είναι οι πολλές διαφημίσεις. Αυτό το σηματάκι τής Αμίτα, για το οποίο πολύς κόσμος γκρίνιαξε, σήμαινε ότι πήραμε και φέτος τη μεγάλη βιβλιοθήκη Disney προς 4€/δωρεάν τον τόμο, αντί για €9,90, που περιμέναμε. Το ότι διαβάζουμε μονοσέλιδες ιστορίες, αντί να έχουμε διαφημίσεις, μπορεί να μη σημαίνει καλά πράγματα για το μέλλον τού περιοδικού.
komixwiki
2 Σεπτεμβρίου 2015Ενδιαφέρουσα άποψη αυτή. Βέβαια, πέρα από τις μονοσέλιδες και οι μικρές με τον Ντόναλντ θα μπορούσαν να αντικατασταθούν από μια 10σελίδη με άρθρο για αυτή αλλά και με άρθρο για τον Οικογενειακό Καβγά… Θα μπορούσαν να τις βάλουν χωριστά άλλη στιγμή. Ακόμη, θα γυρίσω στις μονοσέλιδες όπου 5 μονοσέλιδες οι οποίες είτε θα μπουν ή θα αντικατασταθούν από διαφήμιση είναι πάρα πολλές! Κιόλας, χάσαμε μια σελίδα όπως είπα και από τη διαφήμιση του Μίκυ Μάους 63 που δεν χρειαζόταν… Και σε παλιότερα τεύχη όπως το ΚΟΜΙΞ #12 που πάλι είχε πολλές ιστορίες υπήρχαν 2-3 μονοσέλιδες και γενικά δεν υπήρχε το χάλι που υπήρχε στο ΚΟΜΙΞ 14… Δεν ξέρω για χορηγούς αλλά το οπισθόφυλλο έχει πάντα κάποια διαφήμιση με προϊόν…
Kriton
2 Σεπτεμβρίου 2015Αν ισχύει αυτό που έγραψα, οι θέσεις για τις μονοσέλιδες ιστορίες ή τις διαφημίσεις είναι προκαθορισμένες: ανάμεσα στις ιστορίες. Άρα, το να είναι μόνο 2 ή 3, ή το να αθροίζουμε τις σελίδες και να λέμε ότι, αν τις μαζεύαμε, θα μπορούσε να μπει μια μεγαλύτερη ιστορία, είναι πράγματα που δεν παίζουν.
Ωραίο θα ήταν η Καθημερινή να δημοσίευε κάπου, όχι απαραίτητα στα περιοδικά της, ένα άρθρο με το τι παίζεται στο παρασκήνιο της παραγωγής ενός τεύχους, περιγράφοντας τον τρόπο επιλογής ιστοριών και τους ενδεχόμενους περιορισμούς που υπάρχουν, αλλά φοβούμαι ότι, όπως και επί Τερζόπουλου, θέλουν να μας τα παρουσιάζουν όλα ωραιοποιημένα, λες και πρόκειται για λουκάνικα, που έτσι και μάθουμε τι περιέχουν, δεν θα ξαναφάμε,
komixwiki
3 Σεπτεμβρίου 2015Μάλλον έχεις δίκιο… Ναι συμφωνώ να μας εξηγούσαν τη δομή του περιοδικού που έχουν στο μυαλό τους. Αλλά και εγώ πιστεύω στην τελευταία σου πρόταση και το χειρότερο είναι ότι σε αντίθεση με τον Τερζόπουλο που έκανε πολλά λάθη με την Καθημερινή δεν υπάρχει η ίδια επικοινωνία. Δηλαδή, ο Τερζόπουλος απαντούσε σε ερωτήσεις ή έκανε συνεντεύξεις αλλά η Καθημερινή μόνο σε ημαιλ και δεν μας λύνει τις απορίες μας σε διάφορα θέματα δυστυχώς. (δεν υπάρχει κάποια ομάδα για τα περιοδικά (επαφή) όπου να κάνουμε ερωτήσεις και παίρνουμε κάποιες απαντήσεις.)
komixwiki
5 Σεπτεμβρίου 2015Άλλη μια κριτική για το ΚΟΜΙΞ #14 στην ΚΟΜΙΞ Wiki για όποιον ενδιαφέρεται…