ΚΟΜΙΞ #24  με αναδημοσίευση θαλασσινής ιστορίας του Ντον Ρόσα, “Θησαυρός στη Γυάλα”. Το εξώφυλλο πιο εντυπωσιακό από αυτό του ΚΟΜΙΞ 75 της Α΄ Περιόδου αλλά η δομή του τεύχους είναι όπως αυτή των προηγούμενων τευχών του 2016.

Το εικοστό τέταρτο ΚΟΜΙΞ έχει συνολικά, 7 ιστορίες. Ας πάμε να τους ρίξουμε μια ματιά.

Η πρώτη ιστορία “Θησαυρός στη Γυάλα” έχει 20 σελίδες.

Περίληψη:
Ο Σκρουτζ και τα ανίψια του ψάχνουν για έναν θησαυρό στις θάλασσες της Φλώριδας.

Το το σχέδιο του Ρόσα είναι όμορφο και η ιστορία έχει κάποια εντυπωσιακά καρέ. Αλλά πιστεύω ότι σε σχέση με τις θαλασσινές ιστορίες του Μπαρκς υστερεί λίγο σε κάποια πράγματα όπως η δράση και ο κίνδυνος. Κατά τα άλλα είναι πολύ όμορφη ιστορία με τον Σκρουτζ και τα ανίψια του να ανακαλύπτουν έναν πολύ σημαντικό χάρτη. Τα υδάτινα τοπία της θάλασσας είναι ωραία σχεδιασμένα.

Για τα παραπάνω θα βάλω ένα 9-9,5/10.

Η δεύτερη ιστορία είναι το “Κόννυ και Μπλάιντ”.

Περίληψη:
Ο Ντόναλντ και η Νταίζυ φτάνουν σε μια απομονωμένη πόλη έπειτα από λάθος του Ντόναλντ και λόγω της ομοιότητάς τους με ένα ζεύγος ληστών, συλλαμβάνονται από τους κατοίκους της.

Ας ξεκινήσουμε τώρα με τις δευτερεύουσες ιστορίες του τεύχους. Ιστορία από το πενάκι του Βίκαρ η οποία ήταν πολύ μέτρια σεναριακά ενώ το σχέδιο ήταν το πιο δυνατό της σημείο. Καλά οι κάτοικοι του χωριού δεν έβλεπαν ότι ο Ντόναλντ και η Νταίζυ δεν μοιάζουν ιδιαίτερα με το ζευγάρι των ληστών; Μου φάνηκε πολύ περίεργο ή το ότι ο Ντόναλντ και η Νταίζυ εμπιστεύτηκαν τους ληστές… Γενικά έχουμε την τυπική δεκασέλιδη που θα ξεχάσουμε μετά από 1 βδομάδα.

Θα βάλουμε 6/10.

Τρίτη ιστορία είναι οι “Απόδραση από την Περιπέτεια”.

Περίληψη:
Η Μίννι είναι αποφασισμένη να απαγορεύσει στον Μίκυ κάθε νέα περιπέτεια.

Λοιπόν φτάσαμε στην ιστορία του Νόελ Βαν Χορν. To σχέδιο μετριότατο ενώ το σενάριο είναι άσκοπο και γενικά ταιριάζει  για το Σουπερ Μίκυ… Πάντως για το ΚΟΜΙΞ η ιστορία αυτή δεν είναι.  Η Μίννι δεν είναι καλά σχεδιασμένη και φέρεται σαν μικρό κοριτσάκι. Ακόμα η ιστορία θα μπορούσε να βγει σε λιγότερες σελίδες. Τι έχει πιάσει το επιτελείο με τον Βαν Χορν δεν ξέρω.. Αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι χάνουμε φοβερές ιστορίες με τον Μίκυ.

Θα βάλουμε 4/10.

Τέταρτη ιστορία είναι το “Το Συνδικάτο του Εγκλήματος”.

Περίληψη:
Ο Σκρουτζ καταφέρνει μεταμφιεσμένος να γίνει πρόεδρος του σωματείου του εγκλήματος με σκοπό να εξουδετερώσει τους παρανόμους της Λιμνούπολης.

Η τρίτη καλύτερη ιστορία που είχε το τεύχος. Έξυπνο το σενάριο και σχετικά καλό το σχέδιο αλλά δεν μου άρεσαν κάποια πραγματάκια. Όπως ότι το συνδικάτο του Εγκλήματος είναι 5-6 άτομα. Ο υπόκοσμος της Λιμνούπολης έπρεπε να αποτελείται από πολύ περισσότερα. Γενικά μου άρεσε αρκετά η ιδέα ο Σκρουτζ να τρυπώσει στον υπόκοσμο για να μάθει τα σχέδια των ληστών. Το βρήκα κάπως πρωτότυπο. Άλλα 2 σημεία που μου άρεσαν στην ιστορία ήταν το πως ο Σκρουτζ έβγαλε τους Μουργόλυκους εκτός μάχης αλλά και στην τελευταία σελίδα το πρώτο μεγάλο καρέ όπου θυμίζει την σκηνή από την ιστορία του Μπαρκς “Ο τρόμος των Μουργόλυκων”.

Άρα, 6,5/10.

Πέμπτη ιστορία είναι ο “Θησαυρός στον Κήπο”.

Περίληψη:
Ο Σκρουτζ και ο Ντόναλντ αακαλύπτουν έναν χάρτη σύμφωνα με τον οποίο στον κήπο του Κύριου Τζόουνς υπάρχει ένας θησαυρός.

Ιστορία από τον Μαου Χαυμανς… Μπήκε για να γεμίσει το τεύχος και είναι ανούσια. Όσο για το σχέδιο, μια είναι καλό και μια όχι.  Όπως και γίνεται και με τον Νόελ Βαν Χορν έτσι και το Επιτελείο μας πασάρει και τις πεντασέλιδες του Χαυμανς… Άμα δεν διαβάσουμε τις ιστορίες τους θα πάθουμε κάτι.

Ένα, 5,5/10 θα το βάλουμε.

Έκτη ιστορία είναι τα “Χαμένος στην Έρημο”.

Περίληψη:
Ο Ντόναλντ και τα ανιψάκια του, ψάχνουν τον Λούφα στην έρημο , πιστεύοντας ότι έχει χαθεί εκεί.

Λοιπόν δεν ξέρω τι έχει πιάσει πατέρα και γιο αλλά οι ιστορίες του πάνε μαζί… Μαζί με του γιου του η ιστορία του Βαν Χορν είναι από τις χειρότερες του τεύχους! Το σχέδιο σε αντίθεση με του γιου του είναι αρκετά καλό αλλά το σενάριο της ιστορίας ήταν ανύπαρκτο! Ίσως πιο ανούσια δεκασέλιδη που έχω διαβάσει ποτέ μου! Θα μπορούσε να είναι και σε λιγότερες σελίδες αλλά και αναζήτηση δεν είχε κανένα καλό γκαγκ ή κάτι που θα σε κάνει να θυμάσαι την ιστορία.

Ένα 4,5/10 νομίζω είναι ότι πρέπει και αυτό μόνο εξαιτίας του σχεδίου.

Έβδομη ιστορία είναι “Αλλαγή Ταυτότητας”.

Περίληψη:
Η Μάτζικα καταφέρνει να πάρει το σώμα του Σκρουτζ και να δώσει στον Σκρουτζ το δικό της σώμα με μια βόμβα ανταλλαγής ταυτοτήτων.

Πολύ καλό σενάριο αλλά το σχέδιο και ο χρωματισμός είναι το μεγαλύτερο μειονέκτημα της ιστορίας. Το σχέδιο είναι σχετικά καλό ενώ θα μπορούσε να είναι καλύτερο. Ειδικά ο σχεδιασμός της Μάτζικα μερικές φορές… Το σενάριο παρουσιάστηκε με έξυπνο τρόπο. Η Μάτζικα και ο Σκρουτζ αλλάζουν ταυτότητες και μου άρεσε πολύ η σκηνή μάχης με Σκρουτζ (Μάτζικα) και Μάτζικα (Σκρουτζ) στο Βεζούβιο. Χρησιμοποιήθηκε και το μαγικό οπλοστάσιο της μάγισσας με αποτέλεσμα να δειχθεί ότι το σπίτι της είναι επικίνδυνο. Η δεύτερη καλύτερη του τεύχους και την ευχαριστήθηκα. Καιρό είχαμε να δούμε μια πολύ καλή συνοδευτική για την οποία κακώς και δεν βάλανε ένα άρθρο! Έπρεπε να υπάρχει άρθρο και θα μπορούσαν να πουν και για την ιστορία του Μπαρκς “Για μια παλιά δεκάρα” στην οποία η Μάτζικα παίρνει τη μορφή του Σκρουτζ.

Ένα 7,5/10 για την ιστορία λοιπόν!

Το ΚΟΜΙΞ #24 ήταν το καλύτερο από άποψη συνοδευτικών ιστοριών μέχρι στιγμής (οι 2 που είπαμε) που είδαμε φέτος από τα τεύχη Ρόσα… Θα τονίσω πάλι ότι πολύ αρνητικό που έχουν κοπεί τα άρθρα. Έχουμε μόνο ένα για την ιστορία του Ρόσα… Καλό θα ήταν να υπάρχουν πολλά διότι χωρίς αυτά το περιοδικό χάνει την ταυτότητα του. Θα βάλουμε για τα παραπάνω 6,5/10 ως τεύχος. Σχετικά καλό τεύχος μαζί με 2 αρκετά καλές συνοδευτικές (και τις υπόλοιπες χάλια) και την ιστορία του Ρόσα. Φανταστείτε εάν έβαζαν ιστορίες του Φαντομίας ή γενικά πολυσέλιδες πόσο καλύτερο θα ήταν ένα τεύχος με ανατύπωση. Και θα ήμασταν όλοι ευχαριστημένοι.

Στο νέο τεύχος του ΚΟΜΙΞ θα δούμε πάλι (για 7 φορά!) ανατύπωση ιστορίας του Ρόσα “Επιστροφή στην Ζαναντού” ως κύρια ιστορία 30 σελίδων. Η ιστορία αυτή έχει μπει παλιά στο ΚΟΜΙΞ 78 το 1994 και το 2009 στη Βιβλιοθήκη ΚΟΜΙΞ 2. Κυκλοφορεί την Παρασκευή 29 Ιουλίου. Για τις υπόλοιπες ιστορίες του τεύχους δεν ξέρουμε κάτι.

IMG_20160713_134555

Το εξώφυλλο του ΚΟΜΙΞ #25 οφείλω να πω ότι είναι πολύ εντυπωσιακό (μαζί με το μαύρο πλαίσιο) και θα ταίριαζε καλύτερα σε τόμο.

Σύμφωνα με το ημερολόγιο η αφίσα για το μήνα Αύγουστο (ΚΟΜΙΞ 26) είναι αφιερωμένη στην ιστορία “Ο πόλεμος των Ουέντιγκο” που έχει δημοσιευτεί στο ΚΟΜΙΞ 143 το 2000 και στη Βιβλιοθήκη ΚΟΜΙΞ 3 το 2009.

Αναρωτιέμαι πόσο καιρό ακόμα θα κάνουμε να δούμε μια ιστορία της προκοπής με τον Μίκυ στο ΚΟΜΙΞ… Και ας μην είναι από Κάστυ. Οι Βαν Χορν όχι μόνο είναι για το Σουπερ Μίκυ αλλά μου θυμίζουν και τις κακές εποχές του ΚΟΜΙΞ επί Τερζόπουλου (κακά τεύχη μετά το 250 και μπορεί λίγο πιο πριν) με τις χαμηλού επιπέδου ιστορίες. Ακόμα οι ιστορίες με τον Φαντομία άραγε πότε θα μπουν; Τις ξεχάσαν; Έστω και ως συνοδευτικές. Είναι τραγικό πάντως να υπάρχουν καλές ιστορίες και να μην τις βάζουν και να τις φυλάνε. Αλλά εδώ θα μου πείτε ότι μέχρι και τα άρθρα πλέον έχουν μειωθεί σε ένα για την ιστορία του Ρόσα. Δεν λέω υπάρχουν ιστορίες που δεν αξίζουν άρθρο αλλά εδώ είχαμε 1-2 που άξιζαν να έχουν!

Εν τέλει, το ΚΟΜΙΞ συνεχίζει το έτος Ρόσα με το εικοστό τέταρτο τεύχος να ανεβαίνει λίγο. Μικρή βελτίωση στο ΚΟΜΙΞ 24 στις συνοδευτικές ιστορίες (2 καλές) αλλά αυτό δεν αρκεί δυστυχώς και πάλι. Το καλύτερο θα ήταν να έχουμε και μια άλλη πολυσέλιδη με την ανατύπωση ή οι ανατυπώσεις να μην έμπαιναν συνεχόμενα έτσι ώστε να βλέπαμε και ιστορίες άλλων δημιουργών. Είναι κουραστικό να είναι ο ίδιος δημιουργός όλη την ώρα και εδώ πρόκειται και για ανατύπωση.

Ποια είναι η άποψη σας, σύμφωνα με τα παραπάνω;

Όλες τις προηγούμενες παρουσιάσεις μπορείτε να τις βρείτε εδώ.

ΚΟΜΙΞ, ΚΟΜΙΞ Wiki

Άδεια Creative Commons
Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.