Τοπ 10 ιστορίες που περιμένουμε από Ιταλία!
1. Η Παράξενη Υπόθεση του Δόκτωρ Ρατκιλ και του Μίστερ Χάιντ
(Lo strano caso del Dottor Ratkyll e di Mister Hyde)
Ιστορία με τον Φάμπιο Τσελόνι στο σχέδιο και του Μπρούνο Έννα στο σενάριο αντίστοιχα . Είναι παρωδία της νουβέλας “Η Παράξενη Υπόθεση του Δόκτωρ Τζέκιλ και του Κύριου Χάιντ”.
Θα έχετε δει και πιο παλιά άρθρα (στα ΚΟΜΙΞ Predictions που δεν γίνονται πλέον για τους προφανείς λόγους) ότι αναμένω να δούμε στη χώρα μας την συγκεκριμένη ιστορία εδώ και πάρα πολύ καιρό. Έχει ως καστ και τα παπιά και την παρέα του Μίκυ να παίζουν κάποιο ιδιαίτερο “ρόλο”..
Το σχέδιο και ο χρωματισμός φαίνονται υπέροχα και η ιστορία αυτή έχει χαρακτηριστεί και ως η καλύτερη του Τσελόνι αλλά και από διάφορους η καλύτερη ιστορία της Τριλογίας του Τρόμου (Δράκουλας, η συγκεκριμένη και το Ντάκενσταϊν).
Όλα αυτά λοιπόν με κάνουν να θέλω να την διαβάσω πάρα πολύ. Τόσο πολύ που την έχω στην πρώτη θέση. Σε αυτό συμβάλει και το γεγονός ότι συμμετέχουν και τα παπιά και τα ποντίκια στην ιστορία, κάτι που βρίσκω ενδιαφέρον.
2. Η Αυτοκρατορία του Πάγου (Topolino e l'impero sottozero)
Η ιστορία του Κάστυ ,104 σελίδων, που περιμένω περισσότερο από κάθε άλλη με τον Μίκυ μακράν. Είναι χωρισμένη σε 3 μέρη και σε αυτά δεν περιλαμβάνω το μικρό prequel των 5 σελίδων.
Την συγκεκριμένη την περιμένω εδώ και 2,5 χρόνια να τη δούμε στην Ελλάδα. Κάποτε πίστευα ότι θα τη δούμε στο ΚΟΜΙΞ σε 2 τεύχη τα οποία θα ήταν το κάτι άλλο! Τώρα δεν ξέρω… Μάλλον στο Μίκυ Μάους θα μπει ξερή χωρίς το άρθρο που της αρμόζει.
Να πούμε πως πλέον η συγκεκριμένη ιστορία θεωρείται ως καλύτερη του Κάστυ στο Inducks και από όσο θυμάμαι η μεγαλύτερη που έχει δημιουργήσει. Πραγματικά θέλω πολύ να την διαβάσω. Είναι και αρκετά μεγάλη.
Ένας φίλος είχε φτιάξει παλιότερα και πως περίπου πίστευε θα είναι το εξώφυλλο του ΚΟΜΙΞ για την ιστορία. Μπορείτε να το δείτε παρακάτω.
3. Φάντομ Ντακ εναντίον Πράκτορα Ντακ - Χρονοέγκλημα (PK Timecrime DD)
Την συγκεκριμένη ιστορία που είναι 90 σελίδες σε σχέδιο Πάολο Μοττούρα και σε σενάριο Φραντσέσκο Αρτιμπάνι την έχω διαβάσει κάπου στο διαδίκτυο στα αγγλικά και την βρήκα εξαιρετική.
Το δίδυμο αυτό τα σπάει! Μας δείχνει πως συνδέονται τα δυο ας πούμε «σύμπαντα» του Φάντομ Ντακ (των Νέων Περιπετειών) και του Πράκτορα Ντακ. Και μας δίνονται σημαντικές απαντήσεις και για τα δυο.
Έχουμε αναφορές σε παλιότερες ιστορίες. Γενικά, είναι απολαυστικότατη!! Το σχέδιο του Μοττούρα μαζί με τον χρωματισμό του Μαξ Μοντεντούρο το βρήκα εξαιρετικό. Η πλοκή είναι πολύ καλή και αγγίζει λεπτομέρειες. Το πότε και που θα την δούμε στην Ελλάδα δεν το γνωρίζω. Πραγματικά θα άξιζε για μένα να τη διαβάσουμε στο ΚΟΜΙΞ με ένα άρθρο. Ένα τεύχος μόνο για αυτήν την ιστορία. Θα ήταν εκπληκτικό.
4. Μητρόπολις (Metopolis)
Άλλη μια παρωδία από τα χεράκια του Πάολο Μοττούρα που μπήκε στο Topolino #3189! Πρόκειται για παρωδία αλά Disney της ταινίας Μητρόπολις του 1927 του Φριτς Λανγκ. Η ιστορία της ταινίας εκτυλίσσεται στο μέλλον με το περιβάλλον να είναι ψυχρό και βιομηχανικό. Η Μητρόπολις χωρίζεται σε δύο κοινωνικές τάξεις που ζουν σε διαφορετικά επίπεδα της πόλης. Οι εργάτες είναι αυτοί που «κινούν» αυτήν την πόλη του μέλλοντος με τον μόχθο τους όμως οι μηχανές καθορίζουν τη ζωή τους!
Όμως, αυτή η κατάσταση, σύντομα θα αλλάξει, όταν ο γιος του Φρέντερσεν, ο Φρέντερ, που ζει μια ξένοιαστη ζωή γεμάτη γλέντια, γνωρίζει κατά τύχη την όμορφη Μαρία, κόρη ενός εργάτη… Οπότε καταλάβατε πάνω κάτω περί τίνος πρόκειται. Θεωρώ το δίδυμο Μοττούρα – Αρτιμπάνι ότι καλύτερο έχει η Ιταλία μέχρι στιγμής. Και οι δυο φοβεροί στον τομέα τους. Ο Αρτιμπάνι μας έχει χαρίσει υπέροχα σενάρια και πιστεύω ότι το ίδιο θα συμβαίνει και σε αυτόν εδώ την ιστορία.
5. Στο Δρόμο (Topolino e Pippo On the Road)
Ιστορία 65 σελίδων από το πενάκι του Πάολο Μοττούρα. Άλλη μια ιστορία τύπου παρωδίας από το σχεδιαστή, του ομώνυμου μυθιστορήματος On the Road του Τζακ Κέρουακ. Είναι το δεύτερο μυθιστόρημα του Αμερικανού συγγραφέα που εκδόθηκε το 1957. Θεωρείται ένα από τα πλέον αντιπροσωπευτικά και σημαντικά έργα του μεταπολεμικού λογοτεχνικού κινήματος της γενιάς των μπητ, που συνδέθηκε με την αντικουλτούρα της δεκαετίας του 60. (σύμφωνα με τη Βικιπαίδεια)
Πραγματεύεται τις εμπειρίες του Κέρουακ κατά τη διάρκεια της περιπλάνησής του στην Αμερική. Φαίνεται ενδιαφέρον και ο Γκούφυ φαίνεται χμμμ ας πούμε πιο “μάγκας” από ότι συνήθως.
Η αλήθεια είναι ότι έχω διάφορες ελαιογραφίες του Μοττούρα για την ιστορία και σχέδια που κίνησαν πολύ την περιέργεια για αυτήν την ιστορία. Για αυτό τη βάζω τόσο ψηλά στη λίστα.
6. Μίκυ Μαλτέζε (Topo Maltese - Una ballata sul topo salato)
Θα μπορούσα να την έχω και ως πέμπτη επιλογή την συγκεκριμένη ιστορία. Γενικά, είναι λίγο δύσκολο να φτιάξεις ένα τοπ 10 όταν σου αρέσουν πολλές ιστορίες και δεν θες να αδικήσεις κάποια. Το 2017 συγκεντρώνονται 50 χρόνια από την δημιουργία Κόρτο Μαλτέζε με την ιστορία “Η Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας” και ο Τζόρτιζο Καβατσάνο έκλεισε 50 χρόνια ως δημιουργός Ντίσνεϋ. Για αυτό αποφασίστηκε να δημιουργηθεί και αυτή η Ντισνεική παρωδία. Δημοσιεύτηκε στο Topolino #3187 με τίτλο “Una Ballata del Topo Salato” (Η Μπαλάντα του Αλμυρού Ποντικού), έχοντας τον Μίκυ στο ρόλο του Κόρτο.
Η ιστορία έχει 80 σελίδες με τους Μίννι, Μαύρος Πητ και Μαύρο Φάντασμα να παίζουν τους ρόλους των Πανδώρα, Ρασπούτιν και Μονάκο αντίστοιχα. Χορτάτη με αρκετές σελίδες και είναι ενδιαφέρουν να δούμε πως ο Καβατσάνο χειρίστηκε την Ντισνεική μεταφορά του Κορτο.
Σεναριογράφος είναι ο Μπρούνο Έννα που τον έχουμε δει στην Τριλογία του Τρόμου και μας έχει αποδείξει ΄τοι μπορεί να γράψει δυνατά σενάρια. Πολύ όμορφο και το εξώφυλλο. Μια ιστορία που πιστεύω θα ήθελα να διαβάσουν και οι φαν του Κόρτο.
7. Η Ακτίνα της Ατλαντίδας (Topolino e il Raggio di Atlantide)
Ιστορία από το πενάκι του Κάστυ, με 83 σελίδες και χωρισμένη σε 3 μέρη. Αποτελεί συνέχεια της ιστορίας “Τα Ορυχεία της Ατλαντίδας” που διαβάσαμε στο ΚΟΜΙΞ #5 της Β΄Περιόδου. Και γενικά της σειράς με την Ατλαντίδα του Κάστυ. Τελικά, όπως διαβάσαμε σε συνέντευξη πριν μερικούς μήνες δεν πρόκειται για Τριλογία αλλά για σειρά ιστοριών όπου στο τέλος της οι ήρωες μας θα βρουν το μυθικό νησί.
Οπότε αναμένουμε και άλλα επεισόδια. Από τα διάφορα previews το σχέδιο φαίνεται υπέροχο ενώ η επιθυμία να διαβάσω την ιστορία αυτή υπήρχε από τότε που διάβασα την ιστορία του Κάστυ από το ΚΟΜΙΞ #5. Η οποία ήταν πολύ ωραία δομημένη. Για να δούμε τι μυστήριο σχετικό με την Ατλαντίδα μας επιφυλάσσει ο Κάστυ αυτή τη φορά. Πολύ μου αρέσει που είναι σειρά και όχι μόνο Τριλογία.
8.Τι πρόκειται να συμβεί στο χθες; (Tutto questo accadrà ieri)
Άλλη μια ιστορία για την οποία έχω ακούσει πολύ καλά λόγια και την βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα. Πάντα οι ιστορίες με τα ταξίδια στο χρόνο μου τραβάνε το ενδιαφέρον. Συνδυάζει το υπέροχο στυλ του Κάστυ με τον κλασσικό Μίκυ της δεκαετίας του 1930 (στον οποίο έχω μια αδυναμία). Ο Κάστυ για αυτήν την ιστορία συνεργάστηκε με τον Μάσσιμο Μπονφάττι.
Ο τελευταίος έκανε τον κλασσικό Μίκυ και γενικά από όσο καταλαβαίνω όλους τους κλασσικούς χαρακτήρες, τα παλιά κτήρια του παρελθόντος. Προσωπικά αναμένω με τα χίλια την ιστορία στη χώρα μας. Ταιριάζει να μπει τον Νοέμβριο που τότε είναι τα γενέθλια του Μίκυ. Έτσι και αλλιώς μπήκε στο Topolino το 2015 για να γιορτάσουν τα γενέθλια του διάσημου ποντικιού!
9. Μαύρος Κεραυνός 2.1 & 3 (Darkenblot 3 Nemesis)
Ως ένατη επιλογή έχουμε τα νέα επεισόδια της σειράς Μαύρος Κεραυνός. Από το πενάκι του Λορένζο Παστροβίκιο και το σενάριο από τον ταλαντούχο Κάστυ. Εάν βάλουμε και το 2.1 που θεωρείται το prequel για το τρίτο μέρος του Μαύρου Κεραυνού τότε μιλάμε για πάνω από 200 σελίδες. Νομίζω είναι αρκετό για να χορτάσουμε από τον Μαύρο Κεραυνό για αρκετό καιρό.
Το Μαύρος Κεραυνός 2 – Η Αναγέννηση που διαβάσαμε στις σελίδες του ΚΟΜΙΞ #8 της Β΄Περιόδου είναι για μένα καλύτερο από πρώτο που είχαμε δει στο Μίκυ Μάους του Τερζόπουλου. Φαίνεται ότι το σχέδιο έχει επιρροές από μάνγκα πράγμα που μου αρέσει πολύ. Ελπίζω το τρίτο μέρος να σταθεί στο ίδιο ύψος τόσο σχεδιαστικά όσο σεναριακά.
10. Ντάκενστάϊν (Duckenstein di Mary Shelduck)
Αρχίσαμε τη λίστα με παρωδία του Τρόμου από τον Φάμπιο Τσελόνι και τον Μπρόυνο Έννα και θα κλείσουμε με μια άλλη παρωδία του Τρόμου. Πρόκειται για την ιστορία Ντάκενστάϊν που δημοσιεύτηκε στο Topolino #3180. Υπέροχος χρωματισμός και σχέδιο με τα παπιά να αναλμβάνουν διάφορους ρόλους.
Ο Ντόναλντ έχει τον πρωταγωνιστικό ως Δόκτωρ Ντάκενστάϊν. Άλλη μια παρωδία που θα ήθελα πολύ να τη δούμε, αλλά την έβαλα τελευταία διότι υπάρχουν πολλές καλές ιστορίες για τις οποίες ανυπομονώ λίγο περισσότερο. Γενικά όλες οι ιστορίες του Τοπ 10 αξίζουν με τα χίλια!
Honoralble Mentions
Topolino e l'inseguimento al grande slam
Πρόκειται για ιστορία του Πάολο Μοττούρα στην οπία βλέπουμε τον Μίκυ να παίζει τένις. Είναι 34 σελίδων και μάλλον θα την δούμε στο Μίκυ Μάους.
Μικυνίξ (Topolinix e lo scambio di Galli)
Ιστορία από την Σύλβια Τζίκε και είναι σαν παρωδία των ιστοριών των αγαπημένων μας Γαλατών. Από όσο έχουμε μάθει πρόκειται για γειτονικό χωριό από αυτό του Αστερίξ και του Οβελίξ.
Γενικά
Υπάρχουν και άλλες ιστορίες που είναι καλές και αξίζει να δούμε. Εδώ στο τοπ 10 βάλαμε τις πάρα πολύ καλές. Θα φτιάξουμε και άλλο ένα τοπ 10 με τις λιγότερο καλές σε άλλο άρθρο. Ελπίζουμε να σας άρεσε το συγκεκριμένο και ας είναι λίγο μεγάλο…
9 Σχόλια
Kriton
9 Ιουλίου 2017Οι ιστορίες 2-9 φαίνονται ενδιαφέρουσες, με μία επιφύλαξη για τον Ντάκενσταϊν, αν πρόκειται για κάτι αντίστοιχο με τον δόκτορα Τζέκυλ.
Έχοντας δει πόσο την εξεθείαζες αυτήν την ιστορία, έψαξα και τη διάβασα και τη βρήκα εντελώς απαράδεκτη. Όχι μόνο πελαγοδρομούσε στο μεγαλύτερο μέρος της, αλλά οι ήρωες ήταν τελείως εκτός χαρακτήρος. Ειδικά αυτός ο Γκούφυ, που στο τέλος πήρε το τσεκούρι και πήγε να σκοτώσει τον Ντόναλντ, είναι κάτι που δεν περίμενα και δεν θα ήθελα ποτέ να δω σε ιστορία Ντίσνεϋ.
Όποιος θέλει να διαβάσει ιστορίες τρόμου και αίματα, ας διαβάσει τα πρωτότυπα. Όποιος θέλει να διαβάσει ιστορίες Ντίσνεϋ, θα πρέπει να αρκεστεί στα παντζαροζούμια, όπως έγινε στην παρωδία τού Δράκουλα, όσο γελοία και να είναι αυτά. Υπάρχουν κάποια όρια στις ιστορίες τής Ντίσνεϋ, που οι δημιουργοί τού δόκτορα Τζέκυλ τα ξεπέρασαν κατά πολύ, όσο ασαφή και να είναι αυτά.
Πραγματικά εξοργίστηκα μ’ αυτήν την ιστορία.
ΚΟΜΙΞ
20 Ιουλίου 2017Εξοργίστηκες δίχως ιδιαίτερο λόγο… Και είσαι και υπερβολικός. :p Ο Γκούφυ έσπασε την πόρτα και για αυτό ήθελε το τσεκούρι (για να την σπάσει). Ακόμα, είναι απολύτως λογικό να είναι οι ήρωες εκτός χαρακτήρος. Αφού παίζουν κάποιον ρόλο. Είναι μια παρωδία. Λογικό είναι να “παίζουν” κάποιους άλλους χαρακτήρες και να ξεφεύγουν.
Ακόμα κάνεις μεγάλο λάθος λέγοντας ότι ξεπέρασαν τα όρια. Οι ιστορίες αυτές ελέγχονται πριν και επίσης και ο Τσελόνι αλλά και ο Έννα (έχει αναφερθεί και στη συγκεκριμένη ιστορία) στις διάφορες συνεντεύξεις τους έχουν πει ότι έχουν περιορισμούς από Ντίσνεϋ και πρέπει να βρίσκουν έξυπνους τρόπους ώστε να ξεπερνούν αυτούς τους περιορισμούς. Στο δεύτερο τεύχος του ΚΟΜΙΞ WIKI FANZINE διάβασε την συνέντευξη του Τσελόνι, τις δυο τελευταίες ερωτήσεις με τις απαντήσεις του (ειδικά την τελευταία). Λέει ότι υπάρχουν περιορισμοί και κανόνες.
Στο Inducks η συγκεκριμένη ιστορία θεωρείται ως η καλύτερη του Τσελόνι. Οπότε ακόμα, την περιμένω με ανυπομονησία.
Kriton
20 Ιουλίου 2017Χμμμ… Μάλλον έχεις δίκιο ως προς τη σκηνή με το τσεκούρι, όχι τόσο ως προς το ότι ο Γκούφυ το χρησιμοποίησε μόνο για να σπάσει τις πόρτες, αλλά ως προς τον τρόπο, με τον οποίο το χρησιμοποίησε απειλητικά εναντίον τού Ντόναλντ.
Τελικά, αυτό, που με εξόργισε, είναι η μετάφραση στο scanlation, που είχα διαβάσει, όπου ο Γκούφυ, αφού έχει σπάσει όλες τις πόρτες, λέει στον Ντόναλντ “And I possess an axe! If you, duck, don’t tell me where Henry is, i will end you!”, δηλαδή «Κι εγώ έχω τεσεκούρι! Αν δεν μου πεις, πάπιε, πού είναι ο Χένρυ, θα κάνω να έρθει το τέλος σου!» Τον απειλεί σαφέστατα, δηλαδή, ότι θα τον σκοτώσει.
Όμως, το πρωτότυπο λέει “E io possesso un’ ascia. Vi avverto, papero, se non mi direte dov’ è Henry, farete la fine del topo!”, δηλαδή «Κι εγώ έχω τσεκούρι. Σε προειδοποιώ, πάπιε, ότι αν δεν μου πεις πού είναι ο Χένρυ, θα προκαλέσεις το τέλος τού ποντικού!» Με άλλα λόγια, ο Γκούφυ χρησιμοποιεί μεν το τσεκούρι απειλητικά, αλλά προκειμένου να σώσει τον Μίκυ και όχι για να σκοτώσει τον Ντόναλντ.
Το κακό είναι ότι, για να τα συνειδητοποιήσω αυτά, χρειάστηκε να ξαναξεφυλλίσω την ιστορία, και μάλιστα σε δύο εκδοχές της, οπότε με έπιασε πάλι ζαλάδα. Δυστυχώς, το σχέδιο του Mottura δεν είναι για όλους.
ΚΟΜΙΞ
20 Ιουλίου 2017Μάλιστα. Οπότε λύθηκε η παρεξήγηση. Οπότε όλα οκ. Μου φάνηκε περίεργο από την αρχή να υπήρχε κάτι τόσο φοβερό που να ξεπερνάει τους περιορισμούς. Ο Έννα συνήθως τους ξεπερνάει με έξυπνο τρόπο. Το είδαμε και στον Δράκουλα.
Πάντως σε διορθώσω σε κάτι τελευταίο 😛 Το σχέδιο είναι του Τσελόνι και όχι του Μοττούρα. Μοιάζει πάντως οπότε σε καταλαβαίνω αλλά του Τσελόνι είναι πιο σουρεαλιστικό και ίσως πιο κουραστικό από του Μοττούρα.
Giorgos Kyprakis
23 Ιουλίου 2017Λυπάμαι που το λέω, γιατί μπορεί να εξοργιστείς ξανά, αλλά η μετάφρασή σου είναι λάθος και ο “Γκούφυ” όντως απειλεί να σκοτώσει τον “Ντόναλντ”.
Kriton
23 Ιουλίου 2017Αν αναφέρεσαι στο αγγλικό “I will end you”, ναι, αλλά δεν βλέπω πώς θα μπορούσε να σημαίνει κάτι τέτοιο το ιταλικό “farete la fine del topo”. “Farete” = “θα κάνετε”, “la fine” = “το τέλος”, και, κυρίως, “del topo” = “του ποντικού”. Δεδομένου ότι απευθύνεται σε πάπιο (τον αποκαλεί “papero”, αμέσως προηγουμένως), προφανώς δεν αναφέρεται στο τέλος τού Ντόναλντ, οπότε δεν απειλεί να τον σκοτώσει. Δέχομαι ότι η μετάφρασή μου μπορεί να μην είναι καλή, ακόμα και στο βαθμό ότι η αναφορά σε ποντικό θα μπορούσε να σημαίνει ότι ο Γκούφυ απειλεί τον Μίκυ, αλλά δεν βλέπω πώς θα μπορούσε να απειλεί τον Ντόναλντ.
Βέβαια, όταν ο Γκούφυ ξεκινάει με το επιχείρημα ότι κρατάει τσεκούρι, η απειλή υπάρχει, αλλά είναι έμμεση. Όμως, έμμεσες απειλές πάντα είχαμε στα κόμικς τής Ντίσνεϋ, συνήθως με κάποιο πιστόλι, που σπανίως χρησιμοποιείται ή, αν χρησιμοποιηθεί, πάντα βαράει στον αέρα ή αστοχεί. (Εξαίρεση, είχαμε σε κάποιο από τα επεισόδια τού βίου και πολιτείας, όπου στην αμερικανική έκδοση σβήσανε εκ των υστέρων τα πιστόλια των ληστών, βάζοντάς τους να απειλούν τον Σκρουτζ με… το δάχτυλο!)
Giorgos Kyprakis
23 Ιουλίου 2017Λογοπαιγνιο είναι γι’αυτό έβαλαν επίτηδες την λέξη “topo=ποντικός” παρ’ολο που αναφερεται σε αυτό που θα συμβεί στον Ντόναλντ, ισως γιατι ειναι το ιδιο προσωπο στην ιστορια.
“fare la fine di” σημαινει “καταληγω σαν” ή στα αγγλικα “end up like”.
Ψάξε ολόκληρη την έκφραση “fare la fine del topo” στο google.
apetoussis82
4 Αυγούστου 2017Υπάρχει και η ιστορία “Darkenblot il ritorno 2 – Conflitto smodato” την οποία νομίζω δεν αναφέρεις. Και κάτι που μου έκανε εντύπωση είναι ότι το “Darkenblot 3 Nemesis” δεν έχει και πολύ καλή βαθμολογία στο inducks. Μήπως το κούρασαν κάπως το θέμα με τις 5 αυτές ιστορίες?? Ελπίζω όχι, αλλά θα δούμε.
Εγώ θα ήθελα να δω και την ιστορία με τον Τζούνιορ και τους φίλους του όταν μεγάλωσαν.
Υγ.: είμαι κι εγώ της άποψης ότι κάτι ιστορίες παρωδίες τρόμου είναι λίγο εκτός των όσων θα ήθελα να δω στις σελίδες του Μίκυ Μάους.
Υγ.2: πολλά plot spoilers στα πιο πάνω σχόλια σας!!!!!!
ΚΟΜΙΞ
4 Αυγούστου 2017Έχει απόλυτο δίκιο! Πραγματικά την ξέχασα. Τώρα είδα πάλι την βαθμολογία στο Inducks!! Πριν λίγο καιρό είχε πολύ καλύτερη βαθμολογία η συγκεκριμένη ιστορία που πάλι υστερούσε με τις 2 προηγούμενες αλλά όχι τόσο όπως τώρα. Τι να πω. Ελπίζω να διαψευσθεί.
Και αυτή η ιστορία του Τζούνιορ είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Θα ήταν στην τοπ 20 μου σίγουρα 🙂
ΥΓ: Θα τις προτιμούσα στο ΚΟΜΙΞ όπως τον Δράκουλα η αλήθεια είναι…
ΥΓ2: Έχεις απόλυτο δίκιο αλλά τι να τους κάνω 😛