Διαβάσαμε το πρώτο τεύχος της μίνι σειράς της IDW και ήρθε η ώρα να κάνουμε το πρώτο review.
Καταρχάς να πω πως η σειρά από τον Νοέμβριο αντικατέστησε το Donald Duck της IDW και αποτελεί μια μίνι σειρά. Κάτι τέτοια γίνονται στην Αμερική και μου αρέσουν κάτι τέτοιες κινήσεις διότι και υπάρχει ποικιλία, δεν χαλάει και ο κύριος τίτλος και άμα θέλει κάποιος μπορεί λέω εγώ τώρα να συγκεντρωθεί σε κάποιον δημιουργό (κάνοντας ανατυπώσεις κλπ) για κάποιο καιρό χωρίς να αλλοιώσει το κύριο περιοδικό… Το τελευταίο τεύχος θα το δούμε αυτόν τον μήνα. Οπότε με τον σχεδιασμό που έχω κάνει δεν επηρεάσει τον προγραμματισμό της κριτικής του πέμπτου τεύχους. Τέλος πάντων ας πάμε τώρα στο πρώτο τεύχος της σειράς. Μπορεί όποιος θέλει να δει και την επίσημη προεπισκόπηση από την IDW.
Εξώφυλλο
Παρακάτω μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει το κανονικό εξώφυλλο αλλά και τα 2 εναλλακτικά του τεύχους. Προσωπικά εάν ήταν να πω πιο μου αρέσει πιο πολύ θα τα έβαζα με τη σειρά που τα βλέπετε παρακάτω. Θεωρώ ότι το κανονικό εξώφυλλο είναι το καλύτερο αλλά και το πρώτο εναλλακτικό δεν πάει πίσω. Είναι πολύ λεπτή διαφορά τοποθέτησης αυτών των δυο. Σε όλα τα εξώφυλλα το σχέδιο είναι όμορφο και ελκύει τον αναγνώστη. Ο Ανδρέας Φετσέρο έχει έχει κάνει πολύ ωραία δουλειά.
Ιστορία/Σενάριο
Σε αυτό εδώ το μέρος της κριτικής θα μιλήσουμε για το σενάριο της ιστορίας. Θα ξεκινήσω λέγοντας δυο λίγα λόγια για τον νέο κόσμο στον οποίο εισαγόμαστε. Είμαστε στην Feudarnia, έναν παράλληλο Ντισνεικό κόσμο. Σύμφωνα με τον David Gerstain στην εισαγωγή του τεύχους πρόκειται για ένα κόσμο που έχει ατμομηχανές, πειρατές, μέρος της είναι διαστημικός σταθμός και μπορεί να βρίσκεται ή στο παρελθόν ή στο μέλλον. (δεν προσδιορίζει και ούτε ακριβώς φαίνεται από την ιστορία διότι παίρνει και από τα 2 στοιχεία) Να τονίσουμε ότι η Feudarnia είναι ένας μικρός γαλαξίας και αντί να περιέχει για κανονικούς πλανήτες περιέχει επιπλέοντα νησιά τα οποία κυβερνούν οι πιο μεγάλοι σε ηλικία χαρακτήρες της Ντίσνεϋ όπως ο Θείος Σκρουτζ, ο Ρόμπαξ, ο Σκληρόκαρδος Χρυσοκούκης. Όμως το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι σε αυτόν τον κόσμο εισβάλλουν τα Meteorbeasts (Τα τέρατα των μετεωριτών;) και προκαλούν καταστροφές με αποτέλεσμα να ξεσπάσει πόλεμος. Ο Μίκυ και ο Ντόναλντ όντας BeastBusters με τα Busterbots τους θα προσπαθήσουν να αλλάξουν τη ροή του πολέμου προς όφελος της Feudarnia! Θα τα καταφέρουν;
Πριν προχωρήσουμε παρακάτω να πούμε πως το πρώτο επεισόδιο ονομάζεται Hammer of Magic! (ή αλλιώς Το Μαγικό Σφυρί ή Το Σφυρί της Μαγείας στα ελληνικά). Ενδιαφέρον τίτλος που μας προϊδεάζει ότι το συγκεκριμένο αντικείμενο έχει κάποιο ρόλο στην ιστορία.
Πρόλογος: How it all began
Ο πρόλογος είναι 2 σελίδες από την ιστορία. Είναι άμεσος και σου δείχνει κιόλας στη δεύτερη σελίδα τον κύριο εχθρό ο οποίος είναι κάποιος πολύ γνωστός κακός. Και δεν είναι άλλος από το Μαύρο Φάντασμα που επέστρεψε στη Feudarnia ως ο Αφέντης των Meteorbeasts. Βασικά, μου φάνηκε λίγο απότομος ο πρόλογος. Θα προτιμούσα να ήταν 5-6 σελίδες αλλά δεν ήταν κακός.
Κεφάλαιο 1: In Search of a Hero
Το κεφάλαιο αρχίζει με τους Χιούη, Λιούη και Ντίουη οι οποίοι μας δίνουν κάποια επιπλέον στοιχεία όπως ότι τα Meteorbeasts είναι σαν ζώα φτιαγμένα από πέτρα που ταξιδεύουν στο σύμπαν με τη μορφή μετεωρίτη ενώ όταν προσγειωθούν φανερώνουν την πραγματική τους μορφή και δύναμη. Έχουμε κάποια comeo από χαρακτήρες όπως Φέθρυ που είναι ατζαμής όπως πάντα καθώς έπιασε τους συναδέλφους του αντί το “τέρας” ρινόκερο που σπέρνει το χάος ενώ ο Γκαστόνε είναι διαβολικά τυχερός έχοντας πιάσει μια τερατόμορφη Αρκούδα. Να ειπωθεί πως για τον ρινόκερο ο οποίος έκανε σμπαράλια το Άγαλμα του Ρόμπαξ μας δίνονται κάποιες πληροφορίες σχετικά με τος είδος του Meteorbeast, τη δύναμη που έχει αλλά και τις αδυναμίες του και τέλος την ενέργεια του. Υποθέτω ότι μας τις δίνουν τις πληροφορίες αυτές και για να ξεχωρίσουμε πόσο δυνατά είναι αυτά τα πλάσματα μεταξύ τους αλλά και μάθουμε τις ειδικές δυνάμεις τους.
Μου αρέσει η στιγμή που ο Σκρουτζ λέει ότι έβαλε στοίχημα με τον Ρόμπαξ για του ποιου το άγαλμα θα γίνει πρώτα σκόνη και το κέρδισε από ότι φαίνεται. Έχουμε τον Ντόναλντ να γυαλίζει νομίσματα ,και είναι γεμάτος γκρίνια αλλά και όνειρα να γίνει ήρωας κυνηγώντας τα Meteorbeats. Φαίνεται ότι η ευκαιρία δεν αργεί να τους δοθεί. Έχουμε κάποιες κλασσικές αντιδράσεις όταν ο Σκρουτζ μαθαίνει πως οι Μουργόλυκοι κατευθύνονται προς το βοηθητικό θησαυροφυλάκιο του. Έτσι ο τσιγκούναρος σκέφτεται να δώσει στον ανιψιό του την ευκαιρία να γίνει ήρωας πιάνοντας τους Μουργόλυκους. Του προσφέρει ένα Busterbot αλλά ο Ντόναλντ δεν πρόκειται να δεχτεί τόσο εύκολα. Ακολουθούν παζάρια της μιας ώρας ώστε ο θείος Σκρουτζ να του διαγράψει ένα ικανοποιητικό μέρος από τα χρέη του.
Η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε πάρα πολύ ο χρωματισμός σε αυτό το μέρος. Τα χρώματα ήταν “φυσικά” και μου θύμιζαν περισσότερο χρωματισμό που βλέπουμε σε εκδόσεις τύπο graphic novel ή σε κάποια μοντέρνα υπερηρωικά κόμικς. Από τα δυνατά χαρτιά του πρώτου κεφαλαίου. Όσο για την ιστορία κύλησε σταδιακά δίνοντας και πληροφορίες για τα Meteorbeasts αλλά μας εισήγαγε και στους κύριους χαρακτήρες. Οι χαρακτήρες διατηρούν τα σημαντικά χαρακτηριστικά με τα οποία τους έχουμε συνηθίσει. Μέσα σε 8 σελίδες γίνεται μια αρκετά καλή αρχή.
Κεφάλαιο 2: The Battle of the Manor
Το δεύτερο κεφάλαιο ξεκινάει κάπως απότομα. Τα ανιψάκια μαζί με τον Ντόναλντ βρίσκονται στο δρόμο προς το βοηθητικό θησαυροφυλάκιο. Σύντομα συναντούν τον φημισμένο Busterbuster Μίκυ Μάους ο οποίος δέχεται επίθεση από τους Μουργόλυκους. Ο Ντόναλντ δεν αργεί και σκέφτεται ένα έξυπνο σχέδιο για να απομακρύνει τους Μουργόλυκους και τις νυχτερίδες τους από το Busterbot του Μίκυ. Έτσι ο Μίκυ υποχωρεί στο κοντινό κάστρο, με τον Ντόναλντ να ακολουθεί σύντομα ενώ τα ανιψάκια βρίσκουν τρόπο το καθένα να μπει στο κάστρο. Εκείνη την στιγμή η μεγάλη Μάγισσα Μάτζικα εμφανίζεται με μια τεράστια νυχτερίδα και παίρνει το έλεγχο της επίθεσης. Οι κακό επικοινωνούν με τον αφέντη τους το Μαύρο Φάντασμα, οποίος τους τονίζει πως δεν πρέπει να αφήσουν τον Μίκυ να φτάσει μαζί με το Μαγικό Σφυρί στον προορισμό του.
Στην συνέχεια, το διάσημο ποντίκι εξηγεί την κατάσταση στους υπόλοιπους λέγοντας τους ότι το σφυρί πρέπει οπωσδήποτε να φτάσει στο μυστικό εργαστήριο του Κύρου και ότι είναι μόνη τους ελπίδα για να κερδίσουν τον πόλεμο. Εξηγεί πως η δύναμη του (είναι φτιαγμένο από το ίδιο υλικό με τα Meteorbeasts) μαζί με αυτή που έχει το Τρομερό Αμόνι που σχεδίασε ο Κύρος μπορούν να νικήσουν τα Meteorbeasts αλλά τα Φάντασμα έμαθε το σχέδιο και έχει βάλει τα τσιράκια του να κάνουν τα πάντα ώστε να το εμποδίσουν. Η Μάτζικα προσπαθεί να κάνει τα πάντα ώστε να κρατήσει τους ήρωες ξύπνιους όλο το βράδυ ώστε να μην έχουν τη δύναμη να αποδράσουν το πρωί της επόμενης μέρας. Οι ήρωες έχουν ένα σχέδιο και αποφασίζουν να δουλέψουν όλο το βράδυ.
Όπως είπα και στην αρχή αυτό το μέρος άρχισε λίγο απότομα. Η μετάβαση από το καρέ του προηγούμενου κεφαλαίου μου αφήνει ένα μικρό κενό. Κάτι άλλο που δεν μου άρεσε είναι το γεγονός ότι ο Ντόναλντ βρήκε γρήγορα τους Μουργόλυκους. Στα θετικά η εμφάνιση της Μάτζικα με τα έξυπνα σχέδια της αλλά και του Φαντάσματος. Ακόμα, μου άρεσε η εμφάνιση του Κύρου όταν ο Μίκυ εξήγησε το σχέδιο στους υπόλοιπους ήρωες. Οι Μουργόλυκοι είναι πιο κοντά στην Ιταλική τους εκδοχή.
Κεφάλαιο 3: Thunder at Dawn
Το τρίτο κεφάλαιο ξεκινάει την Αυγή με τους Μουργόλυκους στην αρχή να μην μπορούν να δουν το Busterbot του Μίκυ που βγαίνει από το κάστρο εξαιτίας του ήλιου. Όμως καταφέρνουν να το ακολουθήσουν αλλά ο Μίκυ τους ξεγελάει όντας στο Busterbot του Ντόναλντ μαζί με ένα ψεύτικο σφυρί κάνει πως προσπαθεί να ξεφύγει. Οι Μουργόλυκοι πέφτουν στην παγίδα που σχεδίασε το ποντίκι και τον ακολουθούν αφήνοντα ανοιχτό τον δρόμο για τον Ντόναλντ. Στο τέλος, τα ανιψάκια εξηγούν στον Ντόναλντ την κατάσταση και με την αστροπυξίδα στο χέρι ξεκινούν όλοι μαζί μια νέα περιπέτεια!
Αυτό το μέρος είναι το μικρότερο από τα τρία. Αυτό μάλλον διότι έχει περισσότερη δράση και λιγότερες εξηγήσεις οπότε είναι φυσικό. Και εδώ ο χρωματισμός είναι όμορφος και μου άρεσε πολύ το σχέδιο του Μίκυ ώστε να ξεγλιστρήσουν τα παπιά και το μαγικό σφυρί κάτω από την μύτη των κακών. Βέβαια, απορώ με το συνέβη στην Μάτζικα. Δεν νομίζω να πείστηκε τόσο εύκολα… Θα το μάθουμε πάντως στο επόμενο επεισόδιο.
Σχέδιο
Το σχέδιο του Φετσέρο είναι πολύ ωραίο. Ειδικά ο σχεδιασμός των κτιρίων και τα λοιπά πέρα από τους χαρακτήρες της Ντίσνεϋ είναι πολύ καλός. Περισσότερο μου άρεσε πως σχεδίασε το Μαύρο Φάντασμα αλλά και τον θείο Σκρουτζ. Τα ανιψάκια σε κάποια καρέ δεν μου άρεσαν τόσο αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια. Γενικά, το σχέδιο του είναι κάπως λεπτομερές και δεν κουράζει. Τα καρέ είναι γεμάτα όσο πρέπει.
Κατακλείδα
Γενικά, το πρώτο κεφάλαιο είναι μια καλή εισαγωγή σε έναν νέο κόσμο με τους αγαπημένους μας χαρακτήρες σε νέους ρόλους. Η ποιότητα της έκδοσης είναι πολύ καλή και στα χρώματα και στην ποιότητα του χαρτιού… Βέβαια, για εμάς του Ευρωπαίους φαν των Ντισνεϋ κόμικς είναι λίγο ακριβό να παίρνουμε κόμικ 32 σελίδων (δίχως τις διαφημίσεις κλπ) στα 4 με 4,50 ευρώ. Αλλά κατά τα άλλα η έκδοση είναι υπέροχη. Τέλος, να πω ότι φαίνεται το μεράκι του David Gerstain για την έκδοση καθώς μου άρεσαν κάποια σημεία όπως η περίληψη στην αρχή για τον νέο κόσμο της Feudarnia αλλά και το Crosstalk στο τέλος όπου μιλάει και για το τεύχος της σειράς αλλά και λέει λίγα λόγια για τις υπόλοιπες εκδόσεις που κυκλοφορούσαν όταν βγήκε το Donald Quest #1. Μου άρεσε αρκετά αλλά περιμένω κάτι παραπάνω στα επόμενα μέρη.
Βαθμολογία: 7/10
