ΚΟΜΙΞ #13 με μια κύρια ιστορία σχεδιασμένη από Καβατσάνο. Εξαιρετικό εξώφυλλο με υπέροχο σχέδιο!  Το δέκατο-τρίτο ΚΟΜΙΞ έχει έξι ιστορίες (μαζί με τη μία μονοσέλιδη). Το ΚΟΜΙΞ έκλεισε ένα χρόνο, και τώρα πάμε να δούμε πώς ξεκινά η δεύτερη χρονιά του περιοδικού. Πάμε να τις δούμε σιγά σιγά.

Η πρώτη ιστορία είναι μια 20σέλιδη ιστορία με τον Μίκυ Μάους και την παρέα του.

Περίληψη:
Ο Μίκυ, ο Ντόναλντ και ο Γκούφυ συναντούν τον Ουώλτ Ντίσνεϋ και τον Σαλβατόρ Νταλί, βουτάνε σε μια ιστορία, που δεν έχει γραφτεί ακόμα και ζουν μια άκρως σουρεαλιστική περιπέτεια, σχεδιασμένη από το πενάκι του Τζόρτζιο Καβατσάνο.

Η ιστορία έχει εξαιρετικό σχέδιο, αλλά κάπως βαρετό σενάριο. Μου άρεσε ο σχεδιασμός του Ντισνεϋ και του τρίου της παρέας, που αγαπάμε,  Μίκυ, Γκούφυ και Ντόναλντ, αλλά νομίζω ότι βαρέθηκα λίγο και ένιωσα ότι ήθελα παραπάνω από τις 20 σελίδες που είχε! Να πω ότι μου άρεσε η γελοιογραφία της Τζίκε.  Οπότε 8/10.

Η δεύτερη ιστορία είναι η “Φωτονική επιτάχυνση”, σε σενάριο και σχέδιο Ρομάνο Σκάρπα και κείμενο από τον Λούκα Μπόσκι.

Περίληψη:
Ο καθηγητής Μπλιντ Μπράντον δημιουργεί έναν φωτονικό σιγαστήρα, που επιτρέπει στα αυτοκίνητα να εξοικονομούν καύσιμα και να πηδάνε. Ο Μαύρος Πητ τον απαγάγει, με σκοπό να χτίσει δεξαμενές με τη χρήση της μηχανής αυτής, όμως ο Μίκυ και ο Γκούφυ επεμβαίνουν έγκαιρα και σώζουν τον καθηγητή.

Η ιστορία αυτή ήταν μια από τις εκπλήξεις του τεύχους, με την έννοια ότι είναι ιστορία του Σκαρπα, αλλά και ότι εδώ και αρκετά χρόνια είχε ειπωθεί ότι θα μπει στο ΚΟΜΙΞ. Άργησε κάπως, αλλά μπήκε στο ΚΟΜΙΞ της Β’ Περιόδου. Την βρήκα αρκετά καλή, αλλά έχουμε δει καλύτερες ιστορίες από τον Σκαρπα γενικά. Βέβαια, αυτή είναι μια από τις “χαμένες” ιστορίες του δημιουργού, όπως θα διαβάσετε στο συνοδευτικό της άρθρο.  Οπότε 7,5–8/10.

Τρίτη ιστορία είναι “Ένας Δήμαρχος με Πυγμή”.

Περίληψη:
Ο Ντόναλντ ψηφίζεται δήμαρχος της Λιμνούπολης και χτίζει επιβλητικά κτίρια και μια πολυτελή φυλακή, ενώ παράλληλα παίρνει μέτρα για να πατάξει την εγκληματικότητα. Ωστόσο, δεν υπολογίζει το συνολικό κόστος και εν τέλει αναγκάζεται να υποβάλλει αβάστακτους φόρους στους πολίτες.

Πάρα πολύ ωραία σχεδιασμένη η ιστορία από τον Βίκαρ και η καλύτερη του τεύχους. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμένα μου έδειξε μια πλευρά της πραγματικότητας και αποτέλεσε έκπληξη, που ήταν τελικά η καλύτερη. Μου άρεσε το σχέδι,ο που θύμισε κάπως Μπαρκς, και ήταν μια 12σελιδη που είχε πολλά να πει.

Οπότε, χωρίς τσιγκουνιές, θα βάλουμε το 9/10.

Τέταρτη ιστορία είναι “Ο Εργατικός Τυχεράκιας”.

Περίληψη:
Ο Γκαστόνε παθαίνει αμνησία και αναγκάζεται να ξεκινήσει τη ζωή του από την αρχή, χωρίς να γνωρίζει πόσο εξωφρενικά τυχερός είναι.

Σενάριο του Όλαφ Σόλστραντ και Σχέδιο του Σήζαρ Φεριόλι. Ωραίο σχέδιο από τον Σήζαρ Φερίολι, αλλά και πολύ πρωτότυπο σενάριο. Ήταν κάτι διαφορετικό όσον αφορά στον Γκαστόνε. Μου άρεσε, που παραδέχτηκε κάποια πράγματα, όταν είχε αμνησία… Έκπληξη και αυτή η ιστορία για μένα, που ήταν η δεύτερη καλύτερη του τεύχους.

Οπότε θα βάλουμε 8,5/10.

Πέμπτη ιστορία είναι “Αμέτρητα Κατοικίδια”.

Περίληψη:
Τα ανίψια του Ντόναλντ υιοθετούν μια μικρή μαϊμού, η οποία φέρνει τα πάνω κάτω στο σπίτι τους. Αποφασίζουν να την ξεφορτωθούν πουλώντας την σε έναν ύποπτο τύπο, που συναντούν τυχαία. Η μαϊμού του κλέβει κάποια μυστικά χαρτιά και βοηθάει τα ανίψια να αποκαλύψουν την ταυτότητα του εγκληματία.

Λοιπόν, το σχέδιο του πρώιμου Μπαρκς μου αρέσει σε κάποια σημεία και κυρίως ο Ντόναλντ, να πω την αλήθεια. Υπήρχαν σκηνές/γκαγκς που έμοιαζαν με καρτούν εκείνης της εποχής, που γράφτηκε η ιστορία. Θα είμαι λίγο πιο χαλαρός (το λέω αυτό, διότι έχουμε πολύ καλύτερες ιστορίες από τον Μπαρκς) κατανοώντας ότι η ιστορία γράφτηκε το 1943… Πάντως, να σημειωθεί ότι πριν κάποιους μήνες είχα πει ότι η Καθημερινή ίσως βάλει αυτήν την ιστορία και να που την έβαλε! Άλλη πολυσέλιδη του Μπαρκς, αδημοσίευτη στο περιοδικό, είναι Το καταραμένο διαμάντι, που ίσως την βάλουν σε κάποιο επόμενο τεύχος.

Οπότε θα βάλουμε τελικά ένα 8/10.

Είχαμε μια μονοσέλιδη ιστορία, που ήταν παντελώς αδιάφορη. Να ειπωθεί ότι πάλι δεν είχαμε Τα νέα του ΚΟΜΙΞ, αλλά και μόνο οι τρεις μεγάλες ιστορίες είχαν συνοδευτικό άρθρο, ενώ και Τα Γράμματα στη σύνταξη ήταν μόνο μια σελίδα. Γενικά το τεύχος ήταν τίγκα στις ιστορίες, πράγμα πολύ καλό, καθώς είχαμε τρεις μεγάλες, ενώ και οι μικρές ήταν υπέροχες!

Το ΚΟΜΙΞ αυτό παίρνει συνολικά, με τα ωραία άρθρα, ένα 8,5/10, και ίσως μερικοί του βάλετε 9/10. Υπέροχο τεύχος, με ιδιαιτερότητες. Είχαμε μεγάλες ιστορίες από τρεις μεγάλους δημιουργούς με τις πιο κοντά σε δεκασέλιδες ιστορίες του Βίκαρ και του Φεριόλι να είναι φανταστικές. Πιστεύω ότι πολλοί θα μείνουν ευχαριστημένοι από το τεύχος, καθώς είχε και ισορροπία μεταξύ παπιών και ποντικιών, αλλά και όλες οι ιστορίες ήταν πολύ καλές. Κατά τη γνώμη μου είναι από τα τρία κορυφαία χμμ… μάλλον από τα τοπ 5 τεύχη της Νέας Περιόδου, μαζί με το Μόμπυ Ντικ,το Νησί του Χρόνου, το Σκοτεινό Κόσμο και Τα Ορυχεία της Ατλαντίδας! Tο ΚΟΜΙΞ άρχισε τη δεύτερη χρονιά του πολύ δυναμικά! Στο επόμενο ΚΟΜΙΞ θα δούμε κύρια ιστορία 30 σελίδων, “Το Μυστικό των Μάουστον” του Πάολο Μοττούρα. Βέβαια, καθώς δεν υπάρχει εξώφυλλο για αυτήν την ιστορία, έχουμε εξώφυλλο για την ιστορία σχεδιασμένη από τον Βίκαρ “Gall In The Family”, την οποία έχω διαβάσει στα αγγλικά και μου άρεσε πολύ. Πάντως είναι λίγο κουλό να έχεις εξώφυλλο άλλης ιστορίας στη διαφήμιση με περίληψη για την κανονική κύρια ιστορία όπως συμβαίνει εδώ… Για τις υπόλοιπες ιστορίες του τεύχους δεν είναι γνωστό κάτι παραπάνω, αλλά μόνο ότι θα έχουμε και μια ιστορία του Μπαρκς. Λέτε να μπει το Το καταραμένο διαμάντι;

Άδεια Creative CommonsΑυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.