Συνεχίζουμε με κριτική του έκτου τόμου της Βιβλιοθήκης του Σκάρπα. Ξαναλέω ότι οι κριτικές των τόμων μπορεί να μην γίνονται με τη σειρά. Οι βαθμολογίες των ιστοριών δίνονται πλέον μαζεμένες στο τέλος μαζί και με έναν μέσο όρο 🙂
Ιστορίες
Ίδρυμα Μακ Ντακ: Την συγκεκριμένη ιστορία την βρήκα πολύ καλή. Μου άρεσε σχεδιαστικά αλλά ο χρωματισμός στις σελίδες δεν ήταν και τόσο καλός. Ήταν εκνευριστικό να βλέπεις μια τον Σκρουτζ με χρωματισμένες φαβορίτες και την άλλη κανονικά. Η αναμέτρηση του Σκρουτζ με τον Χρυσοχέρη έχει τις φάσεις της. Όμως το σενάριο γίνεται πέρα για πέρα προβλέψιμο με τα καρέ που έχουν τους 2 να συναντιούνται μυστικά. Οπότε το τέλος δεν ξαφνιάζει και αυτό για μένα κάνει την ιστορία να χάνει πόντους. Ο Σκρουτζ είναι αρκετά Μπαρκσικος.
Το Σχολείο της Συμφοράς: Εδώ έχουμε στο σενάριο τον Μαρτίνα οπότε περιμένουμε λίγο πιο “ακραία” πράγματα. Εντάξει νομίζω πως τραβάει από τα μαλλιά ότι ο Ντόναλντ δεν είναι μορφωμένος ή γενικά ότι είναι υπερβολικά ατζαμής. Παρόλο που γέλασα με την όλη φάση με το σχολείο και με το κυνηγητό στο τέλος σαν ιστορία δεν με ξετρέλανε. Δεν το θυμόμουν αλλά σιγά σιγά με το διάβασμα της θυμήθηκα ότι την είχα διαβάσει κάποτε και στα κλασικά και μου έκαναν και τότε εντύπωση τα ίδια πράγματα. Σχεδιαστικά δεν έχω να πω κάτι. Πολύ ωραία, μόνο με τους Μουργόλουκους να υστερούν λίγο όχι μόνο στο σχέδιο αλλά και σε αριθμό. 😛 Αλήθεια γιατί όχι τρεις και έχει δυο;
Ο Άνθρωπος από το Ούλα-Ούλα: Ενδιαφέρον ο τρόπος που ξεδιπλώνεται η ιστορία με τις αφηγήσεις των παπιών. Ο καθένας δίνει ένα κομμάτι της ιστορίας που λέει πως έγινε η συνάντηση με τον Μπόνγκο και αποτελεί μέρος της ιστορίας. Ωραία γκαγκ και μου άρεσε το twist με τους Μουργόλυκους στο τέλος (γιατί πάλι μόνο δυο; 😛 ). Δεν ήταν και διαμάντι αλλά πολύ καλή. 🙂
Συνολικά
Ισορροπημένος τόμος. Δεν ξεχωρίζει κάποια ιστορία σε μεγάλο βαθμό από τις άλλες. Η καλύτερη θα έλεγα πως είναι Ο Άνθρωπος από το Ούλα-Ούλα. Προσωπικά, το προσχέδια δεν με πείραξαν αλλά καλό μεν να τα έχουμε για να δούμε πως ήταν αρχικά η ιστορία αλλά από την άλλη είναι στα Ιταλικά και πιάνουν τσάμπα χώρο ενώ θα μπορούσε να είχε μπει μια ιστορία στη θέση τους.
-
Ίδρυμα Μακ Ντακ - 8/108/10
-
Το Σχολείο της Συμφοράς - 7/107/10
-
Ο Άνθρωπος από το Ούλα-Ούλα - 8.3/108.3/10
Σύνοψη
Γενικά οι ιστορίες του τόμου είναι στο ίδιο επίπεδο που είναι αρκετά καλό ως πολύ καλό. Η ιστορία που αναγράφεται στο εξώφυλλο είναι η καλύτερη του τόμου.
1 Σχόλιο
Themistoklis Eleftheriadis
8 Δεκεμβρίου 2017Δεν μου αρεσε καμία ιστορία του τομου. Ούτε στο Κομιξ που τις εκθειαζε. Με διαφορά ο χειροτερος τόμος. Ας πουμε, είναι δυνατον να υπάρχει διχτυ που να σηκώνει τόνους νομισματα, και τα λεφτά να λείπουν απο κατω, και να υπάρχει το απολυτο κενό ;