Κριτική: Μεγάλες Ιστορίες Disney Τόμος 10 – Η Πεταλούδα του Κολόμβου

Συνεχίζουμε με κριτική του φετινού δέκατου τόμου της Βιβλιοθήκης του Σκάρπα. Οι βαθμολογίες των ιστοριών δίνονται πλέον μαζεμένες στο τέλος μαζί και με έναν μέσο όρο 🙂

Ο τόμος στην ΚΟΜΙΞ Wiki

Ιστορίες

Η Πεταλούδα του Κολόμβου: Ωραία μεγάλη ιστορία. Μου άρεσε ο χαρακτήρας της Τζένυ (που εδώ είναι δεύτερη της εμφάνιση) και η επιχείρηση με της πεταλούδες. Το σενάριο έχει ανατροπές αλλά στηρίζεται στο κλασικό ότι ο Σκρουτζ Μακ Ντακ δεν ξεγελιέται τόσο εύκολα και είναι πολύ έξυπνος. Θα πω ότι ήταν ο συνδυασμός της περιπέτειας και πως κύλισε από τη Λιμνούπολη στην Σαν Χουαν. Προσωπικά ενώ ήθελα να αφήσω το δεύτερο μέρος και να το διαβάσω αργότερα, το τέλος του πρώτου με έκανε πολύ περίεργο να μάθω τι παίζει και αντέδρασαν έτσι τα ανιψάκια και οπότε διάβασα την ιστορία μονορούφι. Απρόσμενο και χαρούμενο τέλος από όλες τις μεριές.

Ο Κολοσσός του Νείλου: Πολύ ωραία ιστορία. Και θα έλεγα ίσως η καλύτερη του τόμου. Κονταροχτυπιέται με την πρώτη. Αρκετά καλό το συνοδευτικό άρθρο για να καταλάβουμε τι παίζει με τον Κολοσσό. Για μένα είναι εντυπωσιακό πως άνθρωποι σαν τον Μπαρκς (σε ιστορίες όπως το Το Βυθισμένο Κότερο, Ο Τρελός Χημικός) και τον Σκάρπα μέσα από τα κόμικς έδωσαν υπέροχες, καινοτόμες λύσεις σε προβλήματα της πραγματικότητας. Οι Μουργόλυκοι ανταποκρίνονται στην φήμη τους που λέει ότι είναι πονηροί και τρομεροί. Μου άρεσε το πως ξεγέλασαν τον Σκρουτζ αλλά και το καρέ με τον Ντόναλντ ήταν όλα τα λεφτά στο τέλος.

Νίνο ο Ιππόκαμπος: Συμπαθητική ιστοριούλα αλλά μέχρι εκεί. Καλό το σχέδιο όμως το σενάριο παραήταν απλοϊκό. Οπότε καταλαβαίνω γιατί δεν προχώρησαν παραπάνω με τον συγκεκριμένο χαρακτήρα.

Οι Τρεις Ληστές: Ιστορία που την τελευταία φορά την είχα διαβάσει στο ΚΟΜΙΞ 302. Ο χρωματισμός ήταν πολύ καλύτερος. Η συγκεκριμένη βασίζεται σε μια μεγάλη ανατροπή που δεν την ανακαλύπτουμε μέχρι τέλους και αυτό μου άρεσε. Έχει το γουέστερν ύφος που είναι κλασικό πλέον σε ιστορίες αυτού του είδους. Πολύ καλή.

Συνολικά

Ναι μεν και αυτός ο τόμος είναι χορταστικός και έχει πολύ ωραίες ιστορίες… Αλλά δυστυχώς θεωρώ το χρωματισμό σε κάποια σημεία πολύ κακό για την εποχή μας. Ειδικά στην πρώτη ιστορία και έτσι δεν την απόλαυσα όσο θα ήθελα. Είναι ο πρωτότυπος Ιταλικός (στις περισσότερες) και μου φαίνεται άσχημο να έχουμε δει σε άλλες εκδόσεις τις συγκεκριμένες ιστορίες με πολύ καλύτερο χρωματισμό. Η παρακάτω βαθμολογία ισχύει μόνο για τις ιστορίες. Αν πιάσουμε και τον χρωματισμό τότε θα κατέβει πολύ ο τόμος.