Κριτική: Μεγάλες Ιστορίες Disney Τόμος 2 – Η Τέταρτη Διάσταση

Λίγο πριν ξεκινήσουν οι φετινοί τόμοι κάνουμε μια μικρή προθέρμανση με τους περσινούς. Συνεχίζουμε με κριτική του δεύτερου τόμου της Βιβλιοθήκης του Σκάρπα. Ξαναλέω ότι οι κριτικές των τόμων μπορεί να μην γίνονται με τη σειρά. Οι βαθμολογίες των ιστοριών δίνονται πλέον μαζεμένες στο τέλος μαζί και με έναν μέσο όρο 🙂

Ο τόμος στην ΚΟΜΙΞ Wiki

Ιστορίες

Η Τέταρτη Διάσταση: Ιστορία στην οποία γίνεται και η πρώτη εμφάνιση του Μπίπ Μπίπ. Πάντα είχα την περιέργεια πως εξελίχθηκε και ήθελα να την διαβάσω. Προσωπικά θα πω ότι μου φάνηκε πολύ ωραία και μπροστά από την εποχή της. Το σχέδιο είναι όμορφο όπως μας έχει συνηθίσει ο Σκάρπα αλλά και το σενάριο είναι επίσης καλό και ίσως κάπως πρωτότυπο. Ο Μαύρος Πητ δείχνει απειλητικός και αδίσταχτος σε αρκετές φάσεις και αυτό μου άρεσε πολύ. Αυτό γιατί τα τελευταία χρόνια υπάρχουν ιστορίες που τον έχουν μειώσει ως απειλητικό κακό. Οι ιστορίες του Κάστυ και του Σκάρπα έχουν καταφέρει να δείξουν ότι ο Πητ μπορεί να γίνει μεγάλη απειλή για τον Μίκυ και την πόλη του. Μου άρεσε το όριτζιν του Μπίπ Μπίπ και η επιστροφή του Καθηγητή Αίνιγμα. Έχει και ωραία γκαγκ ή φάσεις όπου Πητ τραυμάτισε το δαχτυλάκι του ή που όπου λέει στον Μίκυ τα “πραγματικά” όνειρα του. Απορώ πως ο Μίκυ τον πίστεψε έστω και λίγο 😛 Για μένα η καλύτερη ιστορία του τόμου.

Ο Διαμαντένιος Θρόνος: Μπορεί γενικά να μην θέλω να σχολιάσω τον χρωματισμό διότι όλοι μας γνωρίζουμε τα γνωστά προβλήματα της έκδοσης όμως εδώ σε κάποιες φάσεις ήταν λίγο άσχημος… Παρόλα αυτά, η συγκεκριμένη ιστορία αποτελεί θετική έκπληξη για μένα διότι μου αρκετά και περισσότερο από όσο πίστευα ότι θα μου αρέσει. Ωραίο σχέδιο, σχετικά καλό σενάριο. Ο Σκάρπα καταφέρνει οι χαρακτήρες να είναι σχεδιαστικά ακριβώς όπως της ταινίας και αυτό μου αρέσει πολύ. Ακόμα, μου αρέσει και η αδυναμία του Γρύλου προς την κακιά Βασίλισσα.

Το Νύχι της Κάλι: Ιστορία μυστηρίου και μπερδέματος. Όλα ξεκινούν με ένα δισκοπωλείο και ένα δώρο γενεθλίων και καταλήγουν σε μια απίστευτη ανατροπή. Ωραία ατμόσφαιρα και καλό σχέδιο. Βέβαια έχει κάποια προβληματάκια όπως οι πυροβολισμοί της Κάλι και με τα 4 χέρια αλλά τέλος πάντων. Μπορεί σε κάποια σημεία να φαίνεται η ηλικία της ιστορίας όμως αυτό δεν το βρίσκω καθόλου κακό γιατί εμπνέει ένα άρωμα κλασσικών μυστηρίων. Δεν λείπουν βέβαια και τα γκάγκ και ειδικά εκεί που αποκάλεσαν τον Γκούφυ μούμια έσκασα στα γέλια. Δεν μου άρεσε όσο η πρώτη ιστορία για αυτό θα βάλω κάτι λιγότερο.

Συνολικά

Σχετικά ισορροπημένος τόμος με μόνο τις ιστορία της Χιονάτης και των νάνων να είναι πιο αδύναμη από τις άλλες όμως δεν είναι άσχημη. Η καλύτερη θα έλεγα πως είναι η πρώτη.