Κριτική: Μεγάλες Ιστορίες Disney Τόμος 5 – Το Τελευταίο Μπαλαμπού

Ο τελευταίος από τους περσινούς τόμους που μας έμεινε.  Σύντομα μετά από αυτόν θα έχουμε κριτική για τον όγδοο τόμο! Συνεχίζουμε με κριτική του πέμπτου τόμου της Βιβλιοθήκης του Σκάρπα. Ξαναλέω ότι οι κριτικές των τόμων μπορεί να μην γίνονται με τη σειρά. Οι βαθμολογίες των ιστοριών δίνονται πλέον μαζεμένες στο τέλος μαζί και με έναν μέσο όρο 🙂

Ο τόμος στην ΚΟΜΙΞ Wiki

Ιστορίες

Το Τελευταίο Μπαλαμπού: Ιστορία με ωραίο σχέδιο, κλασσικό. Δεν βρίσκω αδυναμίες και υπάρχουν κάποια ωραία γκαγκ. Η Τζένυ ως συνήθως δεν το βάζει κάτω. Όσον αφορά το σενάριο η αφοσίωση του Σκρουτζ να κρατήσει το λόγο του και ειδικά στην Τζένυ με εξέπληξε κάπως. Ίσως διότι στις πιο νέες Ιταλικές ιστορίες δεν φέρεται έτσι προς αυτήν. Το βρήκα λίγο τραβηγμένο αλλά ο Σκρουτζ είναι χαρακτήρας όπου μπορεί να μεγιστοποιήσει ο σεναριογράφος κάποια χαρακτηριστικά του όπως η τιμή του στις  ιστορίες. Προσωπικά θα πω ότι μου άρεσε η ιστορία και είχε να δώσει και ένα μήνυμα μέσω της συμπεριφοράς του Σκρουτζ στο τέλος.

Η Αλυσοδεμένη Νεράιδα: Ιστορία διαφορετική από αυτές που μας έχουν πια συνηθίσει η Χιονάτη και οι επτά νάνοι. Βέβαια, ο χρωματισμός πάλι σε κάποια σημεία δεν αντέχεται… Καλό το σχέδιο και το σενάριο είναι πιο ενήλικο με αποτέλεσμα να έχεις μια πλοκή όπου μέχρι το τέλος υπάρχει αγωνία αλλά και πάλι δεν με εντυπωσίασε. Ήταν καλή όμως.

Το Περιδέραιο των Τσιρικάουα: Η καλύτερη ιστορία του τόμου. Το μόνο που δεν μου άρεσε καθόλου ήταν ο χρωματισμός της. Ενδιαφέρον το σενάριο της Κλαούντια Σαλβατόρι και πως συνδέθηκε το παρελθόν του Μίκυ με τον παρόν, ωστόσο βρήκα λίγο τραβηγμένα κάποια σημεία. Όμορφη και η σκέψη με τις τραυματικές εμπειρίες της παιδικής ηλικίας και με την όλη ψυχολογία του Μίκυ. Ακόμα η εξέλιξη πήρε διαφορετική τροπή από αυτή που περίμενα στην αρχή με το περιδέραιο. Επιτέλους είδα και πως έκανε την πρώτη της εμφάνιση η Τρούντυ και η θεία Πουλχερία. Θα ξαναπω κάτι που έχω πει πολλές φορές στο παρελθόν. Μου αρέσει πολύ που ο Σκάρπα έχει τον Μαύρο Πητ να είναι μια μεγάλη απειλή και ο πραγματικός κακός από πίσω. Ωραία ήταν και αναφορά στην ιστορία του Ταπιόκα.

Συνολικά

Η ιστορία της Χιονάτης και των νάνων είναι πιο αδύναμη από τις άλλες δίχως όμως να είναι κακή. Τα στορυμπορντ ενώ μεν μου άρεσε να τα δω αφού είχα μια περιέργεια και για να κάνεις συγκρίσεις με την τελική έκδοση αλλά από την άλλη τα βρήκα λίγο ανούσια. Όσο για τα άρθρα ήταν πολύ καλά με αυτό για την ιστορία του Μίκυ αλλά και αυτό με τις πληροφορίες για τον Μπίπ Μπίπ να ξεχωρίζουν πιο πολύ. Μου άρεσε που έβαλαν και το άρθρο για τον ήρωα Μπίπ Μπίπ που έχει ο Ιταλικός τόμος και το συνέδεσαν με ένα άλλο άρθρο που μιλάει αναλυτικά για το όλο κόνσεπτ του χαρακτήρα.