Συνεχίζουμε με κριτική του φετινού όγδοου τόμου της Βιβλιοθήκης του Σκάρπα. Οι βαθμολογίες των ιστοριών δίνονται πλέον μαζεμένες στο τέλος μαζί και με έναν μέσο όρο 🙂
Ιστορίες
Πράκτορας του FBI: Ωραία ιστορία τόσο σε σχέδιο όσο σε σενάριο. Θυμίζει τις δεκασέλιδες ιστορίες του θείου Καρλ με την εύθραυστη δεξιοτεχνία του Ντόναλντ. Πολύ ωραία γκάγκ και το πιο αστείο είναι η επιμονή του Ντόναλντ να βγάλει την νέα εργασία εις πέρας. Σε αντίθεση, βέβαια με τις ιστορίες του Μπαρκς εδώ το τέλος είναι αίσιο χωρίς να το γνωρίζει ο ήρωας. Ο Ντόναλντ έκανε ένα σωρό “άθλους” δίχως να το καταλάβει.
Μπιμπ-Μπιπ 15: Η συγκεκριμένη ιστορία μου άρεσε πάρα πολύ. Για μένα αυτή και η επόμενη με τις φακές κονταροχτυπιούνται για την πρώτη θέση. Έχουμε ιστορία με τον Μπίπ Μπίπ και τον Μίκυ γεμάτη ανατροπές, απαγωγές και τον Μαύρο Πητ να σκίζει στα ηνία κακού. Για ακόμα μια φορά βλέπουμε τον Πητ να είναι μπροστά από όλους και να έχει ήδη καταστρώσει ένα δαιμονικό σχέδιο για να αξιοποιήσει την αθώα εφεύρεση του Μπίπ Μπίπ. Μου άρεσε κιόλας που πήρε καιρό στον Μίκυ να καταλάβει τι συμβαίνει. Λατρεύω να διαβάζω τέτοιες ιστορίες με τον Πητ και τον Μίκυ. Καλός ήταν και ο χρωματισμός εδώ και ας μην είναι σωστά χρωματισμένος ο Μπίπ Μπίπ. Υπέροχο το σχέδιο και μου άρεσε το τέλος που δεν δίνει περιθώρια.
Οι Φακές της Βαβυλώνας: Άλλη μια πολύ δυνατή ιστορία με ιδιαίτερη μορφή, αυτή του φλας μπακ. Οι Μοργόλυκοι πραγματική απειλή που δεν αφήνει περιθώρια στο Σκρουτζ. Ο Σκρουτζ από την αγάπη του για τις φακές αλλά και από την μεγάλη πλεονεξία του χάνει τον έλεγχο και κάνει ένα σημαντικό λάθος. Είναι πιστευτό; Θα έλεγα ότι ο Σκρουτζ είναι ένας χαρακτήρας που μόλις μυριστεί κέρδος η αλαζονεία, η πλεονεξία και η απληστία του δεν τον αφήνουν να σκεφτεί καθαρά και κυριαρχούν. Οπότε αφού τα άσχημα του σημεία μεγεθύνονται είναι κάπως λογικό να κάνει λάθη. Μου αρέσει και ο τρόπος που ο Σκάρπα σατιρίζει τη διαφήμιση και το χρηματιστήριο αλλά και δείχνει και την ευφυΐα του Σκρουτζ όσον αφορά τις μπίζνες. Το μόνο που με χάλασε λίγο είναι το απότομο για μένα τέλος της. Να μεν είναι κάτι διαφορετικό αλλά κάπως μου έκατσε. Ήθελα μια ή δυο σελίδες ακόμα με τον Σκρουτζ και του Μουργόλυκους να ανταλλάσσουν μια με δυο κουβέντες.
Συνολικά
Έβαλα ελάχιστα λιγότερο στις φακές λόγω τους τέλους αλλά είναι ένα διαμαντάκι όπως και η ιστορία του Μίκυ. Πάρα πολύ καλός τόμος και με υπέροχες ιστορίες και καλύτερη ποιότητα χαρτιού σε σχέση με πέρσι. Τα άρθρα επίσης μου άρεσαν και είναι καλά γραμμένα. Νομίζω ότι μέχρι στιγμής για μένα είναι ο καλύτερος της σειράς. Πολύ δυνατή αρχή κάναμε φέτος.
-
9/10
-
10/10
-
9.8/10
Σύνοψη
Πολύ δυνατός τόμος και πολύ καλή αρχή για φέτος! Ο καλύτερος και από άποψη ισορροπίας και ιστοριών αφού όλες ήταν υπέροχες.