Πως μας είχε φανεί η ιστορία του Κάστυ με το Βζιν;

Βζιν ο Πλανητοφάγος (30 σελίδες)

Εξώφυλλο

Το εξώφυλλο άσχημο και εντελώς αδιάφορο. Άσχετο με το περιεχόμενο της κεντρικής ιστορίας. Κρίμα. 4/10

Περίληψη 

Ο Σκρουτζ εκβιάζει τον Ντόναλντ να φέρει τον Φάντομ Ντακ, στην Λέσχη των εκατομμυριούχων για να τον γνωρίσει η Δόνα Κάρμεν και να κλείσει μια πολύ επικερδή συμφωνία μαζί της. Τι θα κάνει ο Ντόναλντ (που είναι ο Φάντομ) και πρέπει να βρίσκεται και στη δουλειά του αλλά και Λέσχη ταυτόχρονα;

Ιστορία

Η ιστορία αυτή του Κάστυ είναι καλύτερη από αυτή που διαβάσαμε στο τεύχος #154. Όμως και πάλι δεν αγγίζει τις πάρα πολύ καλές ιστορίες του. Για αρχή να πω ότι το σχέδιο είναι πολύ ωραίο. Αυτό που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε από τον δημιουργό. Από την άλλη, το σενάριο κάπου δεν μου έκανε καλά. Έχανε και δεν είχε κάτι φοβερό όπως σε άλλες ιστορίες του δημιουργού που έχουμε διαβάσει και στο ΚΟΜΙΞ της Β΄ Περιόδου αλλά και στο Μίκυ Μάους της Α΄ Περιόδου.

Να πούμε ότι είχε οικολογικά μηνύματα και μου άρεσε αυτό. Βέβαια, δεν τα πέρασε τόσο καλά όπως στην εκπληκτική ιστορία Ο Κόσμος του Μεγάλου Αδελφού. Το ταξίδι στο διάστημα και γενικά η εμπιστοσύνη που έδειξαν οι εξωγήινοι έγιναν πολύ γρήγορα. Ή το σημείο που “τραυματίζεται” το Βζιν και παίρνουν στοιχείο για την καταγωγή του είναι λίγο άκυρο. Δεν μπορούσαν οι εξωγήινοι να τον είχαν βρει πιο πριν; Το πιο ωραίο twist ήταν η αληθινή λειτουργία/στόχος του Βζιν. Αυτό μου άρεσε αρκετά και ήταν έξυπνο.

Οι Υπόλοιπες Ιστορίες

Από τις άλλες ιστορίες η μόνη που μου άρεσε αρκετά και στο σχέδιο αλλά περισσότερο σεναριακά ήταν Η δεύτερη ευκαιρία. Το σενάριο ήταν κάτι φρέσκο και μας έδειξε ο Ντόναλντ παραμένει Ντόναλντ ότι και να γίνει. Χάρηκα που το άτυχο παπί είχε μια δόση χαράς αλλά στεναχωρήθηκα όταν στο τέλος έγιναν σχεδόν όλα όπως πριν. Ο Αρτιμπάνι μας δίνει για άλλη μια φορά ένα υπέροχο σενάριο. 7,5/10

Βζιν ο Πλανητοφάγος
  • 9/10
    Σχέδιο - 9/10
  • 7/10
    Σενάριο - 7/10
8/10

Σύνοψη

Υπέροχο το σχέδιο της ιστορίας του Κάστυ αλλά το σενάριο είναι αδύναμο σε μερικά σημεία. Πολύ ωραία από τις συνοδευτικές ιστορίες ήταν αυτή του Αρτιμπάνι!