Κριτική: Μεγάλες Ιστορίες Disney Τόμος 1 – Το Φυλαχτό του Αμούνδσεν

Μπορεί να πέρασε το καλοκαιράκι, να ολοκληρώθηκαν οι τόμοι για το 2017 και να κάναμε παρουσίαση… Όμως… Τι δεν κάναμε; Κριτική των ιστοριών των τόμων της Βιβλιοθήκης του Ρομάνο Σκάρπα. Θα αρχίσουμε με τον πρώτο τόμο και θα ακολουθήσουν στη συνέχεια και όλοι οι υπόλοιποι. Οι κριτικές των τόμων μπορεί να μην γίνονται με τη σειρά. Οι βαθμολογίες των ιστοριών θα δίνονται πλέον μαζεμένες στο τέλος μαζί και με έναν μέσο όρο 🙂

Ο τόμος στην ΚΟΜΙΞ Wiki

Ιστορίες

Το Μυστήριο του Ταπιοκα Στ’: Μυστήριο, δράση, ωραία γκαγκ. Το δεύτερο μέρος είχε την δράση αλλά και το πρώτο είχε το μυστήριο και αναρωτιόμασταν ποιος είναι ο Ταπιόκας και που το πάει ο δημιουργός. Δηλαδή, στο πρώτο χτιζόταν σιγά η ιστορία ενώ στο δεύτερο λύνονται τα διάφορα μυστήρια, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον κακό της όλης υπόθεσης. Γενικά μου άρεσε και το σχέδιο και το σενάριο. Δίκαια, ο Σκάρπα θεωρείται πολύ σημαντικός για τον κόσμο του Μίκυ. Η ιστορία δείχνει ότι ξέρει να χειρίζεται το αγαπημένο μας ποντίκι. Για μένα προσωπικά είναι η καλύτερη ιστορία του τόμου.

Το Φυλαχτό του Αμουνδσεν: Καλά ότι ο Σκρουτζ θα είχε και συλλογή από φυλαχτά δεν το περίμενα ενώ έχει το πιο ισχυρό γούρι που είναι η τυχερή του δεκάρα.  Το σχέδιο ήταν όμορφο με αρκετά ωραία καρέ να απεικονίζουν την φύση. Μου άρεσε αρκετά σε διάφορες φάσεις αλλά το σενάριο δεν ήταν και κάτι φοβερό.

Το Σκάφος του Μικρόκοσμου: Ωραία ιστορία με κάτι το διαφορετικό. Ο χρωματισμός ξινίζει γιατί είναι παλιός και χτυπάει άσχημα αυτό αλλά και το σενάριο έχει αρκετές διευκολύνσεις. Ο Μικρόκοσμος ναι μεν δίνει λύσεις και είναι το κέντρο εξερεύνησης της ιστορίας αλλά και πάλι πιστεύω ότι κάποια πράγματα έγιναν υπερβολικά εύκολα. Το σχέδιο του Πητ ίσως για μια φορά να ήταν και τέλειο. Ο Σχεδιασμός των ηρώων είναι πολύ καλός και εδώ.

Ο Πρωταθλητής των Πρωταθλητών: Πρωταγωνιστής ο Γκούφυ ο όποιος γίνεται όπως λέει ο τίτλος πρωταθλητής. Ο κακός της ιστορίας είναι ένα “νέο” πρόσωπο και έδειχνε αδίσταχτος. Έκανε τα πάντα για να πετύχει το σχέδιο του και να πάρει την εκδίκηση του. Έχουμε και κάποιες πιο ακραίες καταστάσεις σε κάποια καρέ που σήμερα δεν νομίζω να τις βλέπαμε.

Συνολικά

Νομίζω ότι είναι εμφανές πως από όλες τις ιστορίες ξεχωρίζει ο Ταπιόκας.  Μου άρεσε που υπήρχε και μεγάλο άρθρο πέρα από το εισαγωγικό για την συγκεκριμένη ιστορία διότι το άξιζε. Ακόμα πιστεύω ότι και το άρθρο για τον Ρομάνο Σκάρπα αλλά και τα υπόλοιπα μονοσέλιδα για τις  ιστορίες ήταν επίσης ενημερωτικά. Ο τόμος είναι μια πολύ καλή αρχή για εισαγωγή στο έργο του Σκάρπα. Έχουμε στο τέλος και 3 αδημοσίευτες μονοσέλιδες ιστορίες (με παλιό χρωματισμό) από το περιοδικό Walt Disney’s Mickey Mouse οι οποίες δεν είναι άσχημες και έτσι τελειώνεις τον τόμο ευχάριστα.