Συνεχίζουμε με κριτική του φετινού ένατου τόμου της Βιβλιοθήκης του Σκάρπα. Οι βαθμολογίες των ιστοριών δίνονται πλέον μαζεμένες στο τέλος μαζί και με έναν μέσο όρο 🙂
Ιστορίες
Ο Αυτοκράτορας της Καλισότα: Ιστορία που είχα διαβάσει πιο παλιά στα κλασικά και την κάπως ξεχάσει. Μου άρεσε το όλο άρωμα ουέστερν και μυστηρίου που πήγε να δημιουργήσει. Γενικά μου αρέσουν και οι ιστορίες που έχουν αναφορές στο παρελθόν για την πόλη των ηρώων. Εδώ μάθαμε το όνομα του Μίκυ Σίτυ πριν γίνει μια μοντέρνα πόλη. Ο Μπιπ Μπιπ ταιριάζει ωραία στην ιστορία και δίνει λύσεις όπου πρέπει. Ακόμα, το σχέδιο του Μίκυ αλλά και τα plot twist τα βρήκα αρκετά καλά. Βέβαια, ενώ το τέλος προσπαθεί να είναι χιουμοριστικό, είναι κάπως υπερβολικό. Το σχέδιο υπέροχο.
Η Απαγωγή της Τζένης: Καλή ιστορία και εδώ βλέπουμε την πρώτη εμφάνιση του Λούλη Λουλάκη. Περίεργο να μην τον βλέπεις μαζί με την Τζένυ όπως τις πιο νέες ιστορίες. Ωραίο το σχέδιο αν και η Τζένυ φαινόταν κάπως πιο “μεγάλη” από την έχω συνηθίσει σχεδιαστικά. Έξυπνος ο Σκρουτζ κατάφερε να ξεγελάσει τον Λούλη.
Το Θρυλικό Βασίλειο της Σάνγκρι Λα: Η καλύτερη ιστορία του τόμου για μένα. Πολύ καλό το σχέδιο και επιτέλους ο Μπίπ Μπίπ έχει το σωστό χρώμα! Από την πλευρά του σεναρίου μου αρέσει αλλά δεν μπορώ να μην πω ότι ο χαρακτήρας του συγγραφέα μου φάνηκε εντελώς άχρηστος και θα μπορούσε στην θέση του να είναι ο Γκούφυ. Το πόσο βέβαια διασκέδασα να βλέπω την Τρούντυ να κάνει του αλατιού τον Πητ δεν λέγεται. Κάποια γκαγκ ήταν πολύ ωραία. Αν σκεφτούμε τα καρτούν κιόλας το φλερτ του Πητ ήταν λογικό. Να πω όμως ότι τέλος που μου θύμισε αλά τέλη ιστοριών όπως Οι Επτά Πόλεις της Τσιμπόλα δεν μου άρεσε αλλά θα ήθελα να λήξει κάπως διαφορετικά. Τέλος, θα πω ότι η σύγκριση με την ιστορία του Μπαρκς, Τράλλα λα είναι αναπόφευκτη. Ναι μεν μου αρέσει πιο πολύ η ιστορία του Μπαρκς αλλά και του Σκάρπα δεν είναι τρομερά πίσω σε επίπεδο.
Συνολικά
Πολύ ωραίος και αυτός ο τόμος με πολύ καλές ιστορίες που σε κρατάνε. Μου αρέσει πολύ η δουλειά του Σκάρπα με τον Μίκυ. Δίκαια θεωρείται συνεχιστής του Γκοτφρεντσον. Σχετικά όμως τον προηγούμενο τόμο αυτός είναι πιο αδύναμος, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν είναι καλός.
-
9/10
-
8.2/10
-
9.2/10
Σύνοψη
Πολύ καλός τόμος και αυτός αλλά ο προηγούμενος ήταν καλύτερος.
3 Σχόλια
Themistoklis Eleftheriadis
1 Αυγούστου 2018Νομίζω η κριτική σου ήταν λίγο πρόχειρη. Δεν εμβαθύνει στα νοήματα.Συμφωνώ με τις βαθμολογίες για τις ιστορίες με τον Μίκυ, που διάβασα. Δεν συμφωνώ για την βαθμολογία του Τόμου. Δεν αξίζει πάνω από 6 , αφού ο χρωματισμός είναι άθλιος, τα εισαγωγικά είναι σπόϊλερ, και αναφέρονται μόνο στις πρώτες εκδόσεις στην Ιταλία και όχι στην Ελλάδα. Άρα λοιπόν έχουμε ακριβά υλικά, αλλά το φαγητό είναι μέτριο… Α, και τα μπαλονάκια υπερφορτωμένα, μακρυά από τους διαλόγους της ά έκδοσης, γεμάτα αφόρητους βερμπαλισμούς.
ΚΟΜΙΞ
1 Αυγούστου 2018Δεν το έχω πει αλλά δεν συμπεριλαμβάνω το χρωματισμό διότι είμαι κάπως πιο χαλαρός στο θέμα αυτό καθώς παίρνουν ακριβώς ότι έχει η Ιταλική έκδοση. Οπότε δύσκολα θα τον συμπεριλάβω. Παρόλα αυτά ο επόμενος τόμος έχει όντως κακό χρωματισμό και δύσκολα αυτή τη φορά να μην το πάρω υπόψιν. Θα το αναφέρω εκτενέστατα. Εδώ όχι. Και κρίνω αυστηρό το 6 έστω και για το χρωματισμό.
Themistoklis Eleftheriadis
1 Αυγούστου 2018Αξίζει νομίζω ν’ αναφέρουμε ότι η Σάνγκρι-Λα είχε και remake, με τίτλο Ο Τύραννος του Βορρά. Ωστόσο δεν έφτασε στα επίπεδα της πρωτότυπης ιστορίας.