Μερικές νέες εικόνες και πληροφορίες σχετικά με την παρουσίαση της νέας ιστορίας και της βράβευσης του Καβατσάνο. Αρχικά θα δείτε παρακάτω κάποιες εικόνες σχετικά με την έκθεση της παρωδίας του Κόρτο Μαλτέζε. Έχουμε και σχέδια/σκίτσα χαρακτήρων της ιστορίας ενώ στην εικόνα έχει αφίσα το εξώφυλλο της ιστορίας βλέπουμε κάποια πάνελ εικόνες από την ορίτζιναλ ιστορία του Κόρτο και δίπλα το καρέ στην Ντισνεική παρωδία.
Ακόμα στις επόμενες δυο εικόνες έχουμε και το εναλλακτικό εξώφυλλο ως αφίσα (πανέμορφη είναι!!) με κάποιες σελίδες της παρωδίας που είναι αρχικά σκιτσαρισμένες, στη συνέχεια μελανωμένες και τέλος χρωματισμένες. Δίνονται βέβαια και πληροφορίες για τους δημιουργούς.
Προσωπικά να πω ότι μόνο από τις παραπάνω εικόνες εντυπωσιάστηκα όσον αφορά την έκθεση. Πολύ όμορφη και δείχνει και μέρος της δουλειάς του Hugo Pratt σε σχέση με την δημιουργία του Καβατσάνο και του Μπρούνο Έννα. Ζηλεύω πολύ αυτές τις εκθέσεις και πιστεύω ότι το άξιζε η ιστορία.
Έγινε παρουσίαση της ιστορίας στις 2 Μαρτίου στο WOW Comics Space (Μουσείο Κόμικς) στο Μιλάνο. Να πούμε και δυο λόγια τώρα για την βράβευση του μεγάλου δημιουργού στην εκδήλωση Cartoomics για τα 50 χρόνια συνεισφοράς του στα Ντισνεικά κόμικς. Σύμφωνα με τη σελίδα Badcomics.it, ο Καβατσάνο στην εκδήλωση ευχαρίστησε το κοινό για την αφοσίωση του λέγοντας πως αποτελεί κίνητρο για να συνεχίσει να κάνει καλά τη δουλειά του. Ακόμα, είπε ότι είναι νιώθει πολύ τυχερός, καθώς δεν είχε φανταστεί ότι όλα αυτά θα συνέβαιναν στην αρχή της καριέρας του ως inker για τον Ρομάνο Σκάρπα και έχει δουλέψει με δημιουργούς οι οποίοι βοήθησαν ώστε να αναπτυχθεί το Ντισνεικό σύμπαν. Μερικοί από αυτούς είναι: ο Τσιμίνι, ο Σκλάβι, ο Κάστυ, ο Φαράτσι…
Και, φυσικά ο Μπρούνα Έννα ο σεναριογράφος της νέας παρωδίας του Κόρτο Μαλτέζε. Ο Καβατσάνο είπε:
Η καλύτερη ιστορία που έχω σχεδιάσει σε αυτά τα 50 χρόνια, μια σμίλη που κρατάει την ισορροπία ανάμεσα στον πνεύμα του Πρατ και της Ντίσνεϋ.
Ειπώθηκε πως ο Καβατσάνο, απόλαυσε τον ρόλο του Γκούφυ στην νέα ιστορία, ένας ρόλος σημαντικός που αποτελεί στοιχείο της πλοκής και δεσμός ανάμεσα σε διάφορους χαρακτήρες.
Τα παπιά είναι εύκολα, ο Μίκυ είναι αυστηρός και δύσκολος. Και για αυτό, είναι υπέροχος!
Τέλος μίλησε για διάφορα σημεία της 50ετής καριέρας του, ανακάλεσε την σχέση του με τον Ρομάνο Σκάρπα, με τον οποίο τα μονοπάτια τους διασταυρώθηκαν κατά τύχη και και τον Ροδόλφο Τσιμίνο (οποίος έφυγε το 2012 και την τελευταία του ιστορία, Το ασημένιο καράβι τη διαβάσαμε στο Μίκυ Μάους #103 της Β΄ Περιόδου), του οποίου τα σενάρια αποτέλεσαν κρίσιμα ώστε να κατανοήσει πώς να διαχειριστεί τα πλάνα σε μια ιστορία.
Χωρίς τον Τσιμίνο δεν θα ήξερα πως να φτιάξω μια σελίδα κόμικς.
